مقاله انگلیسی با ترجمه پذیرش تحول دیجیتال: استفاده از هوش مصنوعی برای ارتقاء رفاه و تعامل کارکنان در محیط‌های دورکاری در منطقه آسیا و اقیانوسیه

مشخصات مقاله  فهرست مطالب نمونه ترجمه مقاله انگلیسی خرید ترجمه مقالات مرتبط سفارش پروپوزال

عنوان فارسی:

پذیرش تحول دیجیتال: استفاده از هوش مصنوعی برای ارتقاء رفاه و تعامل کارکنان در محیط‌های دورکاری در منطقه آسیا و اقیانوسیه

عنوان انگلیسی:

Embracing the digital shift: Leveraging AI to foster employee well-being and engagement in remote workplace settings in the Asia Pacific region

کد محصول: M1967

سال نشر: ۲۰۲۵

نام ناشر (پایگاه داده): الزویر

نام مجله: Asia Pacific Management Review

نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research Article)

متغیر : دارد

فرضیه: دارد

مدل مفهومی: دارد

پرسشنامه : دارد

تعداد صفحه انگلیسی: ۱۱  صفحه PDF

تعداد صفحه ترجمه فارسی:   35 صفحه WORD

قیمت فایل ترجمه شده:  116000 تومان

برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید

وضعیت ترجمه: این مقاله به صورت کامل ترجمه شده برای خرید ترجمه کامل مقاله بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید (لینک دانلود بلافاصله بعد از خرید نمایش داده می شود)

مقالات مرتبط با این موضوع: برای مشاهده سایر مقالات مرتبط با این موضوع (با ترجمه و بدون ترجمه)  بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید

چکیده 

شیوع بیماری کووید-۱۹، گذار به سمت دورکاری را شتاب بخشیده و الگوهای کاری را دگرگون و چالش‌های نوینی را برای کارکنان ایجاد کرده است. از آنجایی که دورکاری همچنان در حال گسترش است، سازمان‌ها باید خود را با این شرایط تطبیق دهند تا عملکرد مطلوب و رفاه کارکنان تضمین شود. این پژوهش، یک مطالعه پیشگام در بررسی نقش هوش مصنوعی در ارتقاء تعامل کاری و رفاه در محیط‌های دورکاری است. با استناد به نظریه سیستم اجتماعی-فنی (STS)، اثرات میانجی‌گریِ تیم‌سازی انسان و هوش مصنوعی، تناسب وظیفه-فناوری و حمایت ادراک‌شده از رهبری الکترونیکی بر رابطه بین مهارت‌های دستیار دیجیتال هوش مصنوعی و رفاه کارکنان را مورد بررسی قرار می‌دهیم. مطالعه کمی ما بر روی یک نمونه ۳۶۰ نفری، وجود رابطه مثبت و معنادار بین “مهارت‌های دستیار دیجیتال هوش مصنوعی” با “تیم‌سازی انسان و هوش مصنوعی“، “تناسب وظیفه-فناوری” و “حمایت ادراک‌شده از رهبری الکترونیکی” را نشان می‌دهد. همچنین، این متغیرها به طور چشمگیری بر رفاه کارکنان اثرگذارند که به نوبه خود، تأثیر مثبتی بر تعامل کاری دارد. یافته‌های ما بر اهمیت اولویت‌دهی به جنبه‌های انسانی در به‌کارگیری هوش مصنوعی تأکید کرده و از رویکردی متوازن حمایت می‌کند که ضمن بهبود کارایی سازمانی، پیامدهای مثبتی را برای نیروی کار به همراه دارد. این مطالعه بر لزوم توجه به عامل انسانی در پیاده‌سازی فناوری در محیط‌های دورکاری تأکید کرده و اهمیت رویکردی انسان‌محور را در به‌کارگیری هوش مصنوعی یادآور می‌شود.

واژه‌های کلیدی: دورکاری، دستیار دیجیتال هوش مصنوعی، تیم‌سازی انسان و هوش مصنوعی، تناسب وظیفه-فناوری، رهبری الکترونیکی، رفاه، تعامل کاری، نظریه سیستم اجتماعی-فنی

Abstract: The COVID-19 pandemic has accelerated the shift to remote work, transforming working patterns and presenting new challenges for employees. As remote work continues to grow, organizations must adapt to ensure adequate performance and employee well-being. This study pioneered investigations of the role of artificial intelligence (AI) in enhancing work engagement and well-being in remote work settings. Drawing on the socio-technical system (STS) theory, we examine the mediating effects of human-AI teaming, task-technology fit, and perceived e-leadership support on the relationship between AI digital assistant skills and employee well-being. Our quantitative study of 360 sampling subjects reveals a significant positive relationship between AI digital assistant skills and human-AI teaming, tasktechnology fit, and perceived e-leadership support. Furthermore, these variables significantly influence employee well-being, which in turn has a positive effect on work engagement. Our findings underscore the importance of prioritizing human aspects within AI adoption, advocating for a balanced approach that enhances organizational efficiency while promoting positive workforce outcomes. This study highlights the need to consider the human factor when implementing technology in remote work environments, emphasizing the importance of a people-centric approach to AI adoption.

Keywords: Remote work, AI digital assistant, Human-AI teaming, Task technology fit, E-Leadership, Well-being, Work engagement, Sociotechnical system theory

۱. مقدمه

گذار از عصر صنعتی به عصر دیجیتال، ساختارهای سازمانی را متحول ساخته و بر انعطاف‌پذیری و تطبیق تأکید می کند. دورکاری، به عنوان یکی از نتایج اصلی این تغییر، به جنبه‌ای مهم از فرهنگ کار مدرن تبدیل شده که ناشی از پیشرفت‌های فناوری دیجیتال و تغییر نگرش‌ها نسبت به مکان کار است (بنتلی و همکاران، ۲۰۱۶). همه‌گیری کووید-۱۹ این روند را تسریع کرده و دورکاری را به یک رویه متداول تبدیل کرده است (کنتراس، بایکل و عابد، ۲۰۲۰؛ کنتراس و همکاران، ۲۰۲۰؛ دوگرا و پریانشانتا، ۲۰۲۳). دورکاری به کارکنان اجازه می‌دهد تا از مکان‌هایی خارج از محیط‌های اداری سنتی با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) با یکدیگر همکاری کنند (آگیلار-رودریگز، برنال-تورس، آرتییدا-کاجیلما و تاپیا-آندینو، ۲۰۲۳). در حالی که دورکاری مزایای متعددی از جمله صرفه‌جویی در هزینه‌ها و دسترسی بیشتر به بازارهای جهانی را ارائه می‌دهد (کیلکالن، فیتوسا و سالاس، ۲۰۲۲)، چالش‌هایی مانند موانع ارتباطی، مشکلات هماهنگی و مسائل شخصی مانند انگیزه و اضطراب را نیز به همراه دارد (وینتر، ۲۰۲۰)…

۱. Introduction The transition from the industrial to the digital age has reshaped organizational structures, emphasizing flexibility and adaptability. Remote work, a key outcome of this shift, has become a significant aspect of modern work culture, driven by advancements in digital technology and evolving attitudes toward work locations (Bentley et al., 2016). The COVID-19 pandemic further accelerated this shift, making remote work a prevalent practice (Contreras, Baykal, & Abid, 2020; Contreras et al., 2020; Dogra & Priyashantha, 2023). Remote work allows employees to collaborate from locations outside traditional office settings, leveraging information and communication technology (ICT) for effective communication (Aguilar-Rodríguez, Bernal-Torres, Artieda-Cajilema, & Tapia- Andino, 2023). While remote work offers numerous benefits, including cost savings and increased access to global markets (Kilcullen, Feitosa, & Salas, 2022), it also presents challenges such as communication barriers, coordination difficulties, and personal issues like motivation and anxiety (Winter, 2020)…

۳.۱. نمونه و رویه

یک طرح تحقیق پیمایشی کمی برای این پژوهش اتخاذ شد. پیش از توزیع گسترده پرسشنامه، یک مطالعه مقدماتی به منظور ارزیابی اثربخشی و درک‌پذیری آن انجام شد. این مطالعه مقدماتی به مدت یک هفته در ماه فوریه به طول انجامید و ۳۰ شرکت‌کننده در آن حضور داشتند. پرسشنامه بر اساس بازخوردهای دریافتی از این مطالعه مقدماتی بهبود یافت، مفاهیم تایید شد و ابهامات موجود در متن کاهش یافت. در انتخاب نمونه مورد بررسی، عوامل زیر در نظر گرفته شد: (۱) شرکت‌کنندگان باید در زمان انجام پژوهش، به صورت دورکار (اعم از تمام‌وقت یا ترکیبی) مشغول به کار باشند؛ (۲) شرکت‌کنندگان باید از دستیارهای دیجیتال مبتنی بر هوش مصنوعی برای اهداف کاری استفاده کنند؛ (۳) شرکت‌کنندگان باید توسط یک سازمان استخدام شده باشند (نه به صورت فریلنسر). در این پژوهش، تمامی پاسخ‌دهندگان ساکن اندونزی بودند…

۳.۱. Sample and procedure A quantitative survey research design was adopted for the investigation. Before the survey’s widespread dissemination, a pilot test was conducted to assess the survey’s effectiveness and comprehensibility. This pilot study lasted one week in February and had 30 participants. The questionnaire was improved based on feedback from the pilot test, confirming the meanings and reducing the ambiguities in the text. The following factors were taken into consideration when choosing the survey sample: (1) Participants must be currently working remotely, either fully or in a hybrid model; (2) Participants must use AI digital assistants for work purposes; (3) Participants must be employed by a company, excluding freelancers. In this study, all respondents were based in Indonesia.

۳.۳. تجزیه و تحلیل داده‌ها

در این پژوهش از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) به عنوان ابزار تحلیل داده‌ها استفاده شد. فرآیند تحلیل داده‌ها در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول، از روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA) به منظور بررسی مدل اندازه‌گیری و ارزیابی کیفیت سنجش سازه‌ها استفاده شد. در مرحله دوم، به منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش، یک مدل ساختاری برآورد گردید (هیر و همکاران، ۲۰۱۹)…

۳.۳. Data analysis This study used structural equation modeling (SEM) as the data analysis method. Two steps were conducted. First, we used a confirmatory factor analysis (CFA) method to study a measurement model to evaluate the measurement quality of constructs. Second, in order to verify the study hypotheses, we estimated a structural model (Hair et al., 2019)…

۴.۳. مفهوم مدیریتی

مطالعه ما بینش‌های کلیدی برای ادغام دستیارهای دیجیتال هوش مصنوعی برای بهبود نتایج سازمانی ارائه می‌دهد. مدیران باید بر آموزش مهارت‌های هوش مصنوعی برای بهبود همکاری و کارایی انسان و هوش مصنوعی تمرکز کنند و اطمینان حاصل کنند که کارکنان در استفاده از فناوری‌های در حال تحول مهارت دارند. ابزارهای هوش مصنوعی باید با رویکردی کاربرمحور طراحی شوند و پردازش زبان طبیعی پیشرفته و دستورالعمل‌های اخلاقی را برای اطمینان از ادغام یکپارچه و رفع نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی در خود جای دهند. تشویق تیم سازی انسان و هوش مصنوعی می‌تواند با خودکارسازی وظایف معمول و پشتیبانی از تصمیم‌گیری، بار شناختی و استرس را کاهش دهد. ارزیابی‌های منظم تناسب فناوری با وظیفه و بازخورد کارکنان برای حفظ همسویی بین فناوری و الزامات شغلی بسیار مهم است. علاوه بر این، رهبری الکترونیکی موثر برای محیط‌های دورکاری حیاتی است، به طوری که مدیران باید از ابزارهای دیجیتال برای ارائه راهنمایی، منابع و حمایت عاطفی مداوم، اطمینان از ارتباطات شفاف و یک محیط کاری حمایتی استفاده کنند….

۴.۳. Managerial implication Our study provides key insights for integrating AI digital assistants to enhance organizational outcomes. Managers should focus on AI skills training to improve human-AI collaboration and efficiency, ensuring employees are adept at using evolving technologies. AI tools should be designed with a user-centric approach, incorporating advanced natural language processing and ethical guidelines to ensure seamless integration and address privacy concerns. Encouraging human-AI teaming can reduce cognitive load and stress by automating routine tasks and supporting decision-making. Regular assessments of task-technology fit and employee feedback are crucial for maintaining alignment between technology and job requirements. Additionally, effective e-leadership is vital for remote work settings, where managers should use digital tools to provide consistent guidance, resources, and emotional support, ensuring clear communication and a supportive work environment…

فرضیات

H1. مهارت‌های کارکنان در زمینه دستیار دیجیتال هوش مصنوعی ، به طور مثبت بر تیم‌سازی انسان و هوش مصنوعی در محیط‌های دورکاری تأثیر می‌گذارد.
H2. مهارت‌های کارکنان در زمینه دستیار دیجیتال هوش مصنوعی ، به طور مثبت بر تناسب وظیفه-فناوری در محیط‌های دورکاری تأثیر می‌گذارد.
H3. مهارت‌های کارکنان در زمینه دستیار دیجیتال هوش مصنوعی ، به طور مثبت بر حمایت ادراک‌شده از رهبری الکترونیکی در محیط‌های دورکاری تأثیر می‌گذارد.
H4. تیم سازی انسان و هوش مصنوعی تأثیر مثبتی بر رفاه کارکنان در محیط‌های دورکاری دارد.
H5. تناسب وظیفه-فناوری تأثیر مثبتی بر رفاه کارکنان در محیط‌های دورکاری دارد.
H6. حمایت ادراک‌شده از رهبری الکترونیکی تأثیر مثبتی بر رفاه کارکنان در محیط‌های دورکاری دارد.
H7. رفاه کارکنان تأثیر مثبتی بر تعامل آن‌ها در محیط‌های دورکاری دارد.

H1. AI digital assistant skills of employees positively influence human-AI teaming in remote work settings.
H2. AI digital assistant skills of employees positively influence task-technology Fit in remote work settings.
H3. AI digital assistant skills of employees positively influence perceived e-leadership support in remote work settings.
H4. Human-AI teaming positively influences wellebeing in remote work settings.
H5. Task-technology fit positively influences wellebeing in remote work settings.
H6. Perceived E-leadership support positively influences wellebeing in remote work settings.
H7. The well-being of employees positively influences their engagement in remote work settings.