سیستمهای غذایی در اروپا، آمریکای شمالی و اقیانوسیه تحت تاثیر تعداد کمی از سوپرمارکت ها که بیش از ۷۰درصد از خرید غذایی مصرف کنندگان را تامین می‌ کنند، قرار گرفته اند و این مدل در حال انتقال به سایر بازارها مانند خاورمیانه و آسیا بوده است. رابطه بین عرضه کنندگان و سوپرمارکت ‌ها در همه این سیستم ها مورد منازعه می باشد. در اینجا مصاحبه هایی با نمایندگان سه گروه عمده فرآوری و بسته بندی انجام شد که در این بین آنها حدود ۵۰ درصد محصولات تازه تولید شده بریتانیا را تامین می کنند. ما سه سوال داشتیم، یعنی: چگونه اندازه گیری عملکرد، مدیریت ریسک و ارتباط اطلاعات حسابداری توسط واسطه‌ ها در یک محیط تجاری غیر منصفانه مورد استفاده قرار می ‌گیرند؟ تا چه حد روش های حسابداری و کنترل مشاهده شده از این ادعا ها که عرضه کنندگان در شبکه های تامین تحت تاثیر سوپرمارکت ها به طور غیر منصفانه رفتار می شوند، حمایت می کنند؟ و کدام یک از روشهای حسابداری و کنترل نشانگر روابط تجاری منصفانه خواهد بود؟

محققان در مقالات بین رشته ای از نظریه ی “عدالت به مثابه انصاف” جان رالز در این زمینه استفاده می کنند. تحولات اخیر در اخلاق و فلسفه تجاری نظریه های او را به پرسمان های قدرت و انصاف رابطه ای در روابط تجاری اعمال می ‌کنند. ما این نویسندگان را دنبال می نماییم تا بفهمیم اصلا بی انصافی مشاهده شده این سیستم ‌های غذایی تا کجا پیش می رود. تلاش و تحلیل تجربی ما می‌ تواند یک سهم اولیه از نظم به این بحث ادا نماید، چرا که این پتانسیل را دارد که نشان دهد چگونه روش های حسابداری و کنترل در مرکز آسیب پذیری سیستم گسترده ‌تر و راه چاره های احتمالی قرار دارند.

مقدمه

سوپرمارکت ها در کشورهای پیشرفته مانند انگلستان محصولات تازه با قیمت های پایین، ۲۴ ساعت در روز و ۳۶۳ روز در سال عرضه می کنند. مدیریت این عرضه اغلب از طریق شرکت های واسطه ای و تعاونی هایی شناخته شده به عنوان پرورش و بسته بندی کننده انجام می¬شود که به نوبه خود تعداد زیادی از تولید کنندگان در انگلستان، اسپانیا و سایر کشورها را برای برآورده ساختن سفارشات و سطح خدماتی که ارائه می¬دهند هماهنگ می کند.

به مصرف کنندگان وعده قیمت پایید داده شده است، و برای واسطه ها و سایر تولیدکنندگان دشوار است که بیش از یک حد معیین ۱-۲٪ سود بیشتر داشته باشند. در نتیجه، دستمزد پرداخت شده پایین است و شواهدی از مدیران و صاحبان سهام در کسب و کارهای خانوادگی وجود دارد که توانسته اند سود سهام از کسب و کار خود دریافت کنند. در حقیقت، بسیاری از کسب و کارها از طریق وام های مدیران پشتیبانی می شوند و برای سرمایه گذاری فضای کمی بدون گرفتن وام اساسی وجود دارد. علیرغم تفاوت های محلی، موقعیت های مشابه در کشورهای دیگر وجود دارد که سیستم های غذائی توسط تعدادی از سوپرمارکت ها، به ویژه در ایالات متحده آمریکا، کانادا، اروپا و استرالیا تحت سلطه قرار دارند (برچ و لاورنس، ۲۰۰۷؛ نیکلسون و یانگ، ۲۰۱۲). ما مصاحبه هایی را با نمایندگان سه گروه بزرگ پرورش دهندگان انجام دادیم که در حدود ۵۰ درصد تولید محصولات تازه انگلیس را در اختیار داشتند.

در ابتدا ما علاقه مند شدیم که چگونه کسب و کارهای میانجی در شبکه های عرضه مواد غذایی، کنترل های مدیریتی، اندازه گیری عملکرد و مدیریت ریسک بین خود و شرکای شبکه تامین خود را ایجاد می¬کنند. از اطلاعات موجود، مشخص شد که محدودیت هایی که واسطه ها با استفاده از اطلاعات سیستم های کنترل ایجاد کرده و در مذاکرات با سوپرمارکت ها (مشتریان عمده خود) با آن روبرو بودند، از طرف میانجی ها زمینه رابطه نابرابر و واهی ایجاد می شد.

به همین ترتیب، مدیران معاملات خود را با تامین کنندگان (پرورش و بسته بندی کننده گان) طوری تعبیه کردند که عادلانه باشد. در ادبیات مشترک چند رشته در شبکه های عرضه سوپرمارکت ها، بازی و عملکرد عادلانه اغلب در تفسیر روابط درون شبکه ای استفاده می شود. شواهد مستندی وجود دارد که سوپرمارکت ها از قدرت خود برای اعمال تحریم ها، از جمله لغو کامل از لیست، زمانی که تامین گننده کان محصولات تازه قیمت ها را به چالش می کشند، پرداخد های اضافی و یا سفارشات غیر واقع گرایانه. (نگاه کنید به نیکلسون و یانگ (۲۰۱۲) برای بحث مفصل از جمله تحریم ها(ضمانت نامه های اجرایی)). وضعیت موجود در محصولات تازه بسیار شبیه ماهیت فرصتطلبی و درگیرانه معاملات گزارش شده بومان، فروید، جوهال، لیاور و ویلیامز (۲۰۱۳) در زنجیره های عرضه سوپرمارکت برای گوشت خوک و در تحقیقات فرییز (۲۰۰۷، ۲۰۰۸) در مورد تمرینات اجباری بلقوه مرتبط با رده بندی مدیریت است. این نیز با شیوه های واسطه ها در صنعت پوشاک مد روز (نئو، رحمان، اورت، ۲۰۱۴) نزدیک است، یک صنعت که هم چنین کمتر یکپارچه است، نه به اندازه ای که زنجیره های عرضه مواد غذایی تقسیم و غیر یکپارچه شده اند (بوومان و همکاران.، ۲۰۱۳؛ کالدو و جک، ۲۰۱۷).

مقاله اصلی بر استفاده از حسابداری و فناوری اطلاعات توسط سوپرمارکتها برای به دست آوردن قدرت بر تولیدکنندگان استفاده میکند، فرانسیس و گارنسی (۱۹۹۶). با این حال، ضرورت دسته بندی مدیریت و ظهور “واسطه قوی ” مانند پردازندهای گوشت بوومان و همکاران(۲۰۱۳)، و پرورش دهندگان در مطالعات ما در که در این دوره زمینه تغییر شیوه ها را فراهم آورد. سعی ما این است که این ادبیات ناقص را برای واسطه ها گسترش دهیم، با ارائه شواهد تجربی در مورد شیوه های حسابداری و کنترل در چنین شرکت هایی، و گسترش این بحث در ادبیات بین رشته ای در مورد شیوه های منصفانه صنعت غذایی.

Abstract

Food systems in Europe, North America and Australasia are dominated by a small number of supermarkets supplying over 70% of the food consumers buy, and the model is being translated into other markets such as the Middle East and Asia.

Relationships between suppliers and supermarkets are contentious in all such systems. Here, interviews were carried out with representatives of three major grower-packers supplying between them around 50% of the UK’s fresh produce. We were interested in three questions, namely: how performance measurement, risk management and communication of accounting information are used by intermediaries in an allegedly unfair commercial environment; the extent to which the accounting and control practices observed support perceptions that suppliers in supermarket-dominated supply networks are treated unfairly; and what accounting and control practices would be indicative of fair commercial relationships? Researchers in the cross-disciplinary literature use John Rawls’ theories of ‘justice as fairness’ in this context.

Recent developments in business ethics and philosophy apply his theories to questions of relational power and fairness in commercial relationships. We follow these writers to understand where, if at all, the perceived unfairness of these food systems lies. Our empirical work and analysis can make an initial contribution from the discipline to this debate, because it has the potential to show how accounting and control practices are at the centre of the fragilities of the wider system, and of possible remedies.

Introduction

Supermarkets in developed countries such as the UK offer fresh produce at low prices, 24 h a day and 363 days a year. The management of this supply is co-ordinated mostly through intermediary firms and cooperatives known as ‘grower-packers’ who in turn co-ordinate large numbers of growers in the UK, Spain and other countries, to meet orders and service level agreements. Consumers are promised low prices, and it is difficult for the intermediaries and other growers to realize more than a 1–۲% net margin on turnover .1 Consequently, wages paid are low and there is little evidence of owner-managers in what are largely family-run businesses being able to take dividends from the business. In fact, many businesses are supported by Directors’ loans and there is little room for reinvestment without taking on substantial loan finance. Despite some local differences, similar situations exist in other countries where food systems are dominated by a small number of supermarkets, particularly in the USA, Canada, Europe and Australia (Burch & Lawrence, 2007; Nicholson & Young, 2012).

We carried out interviews with representatives of three major grower-packers supplying between them around 50% of the UK’s fresh produce. Initially we were interested in how intermediary businesses in food supply networks established management controls, performance measurement and risk management between themselves and their supply network partners. From the available data, it became very clear that the constraints the intermediaries faced in terms of using information from control systems in negotiations with supermarkets (their major customers) were contextualised by them in terms of unequal relationships and allegedly unfair practices. Similarly, the managers construed their dealings with suppliers (and the suppliers with the grower-packers) in terms of their attempts to be fair. In the cross-disciplinary literature on supermarket supply networks, gaming and fair practice are frequently used in interpretations of intra-network relationships. There is documented evidence that supermarkets use their power to place sanctions, including complete delisting, on suppliers in fresh produce when those suppliers challenge prices, additional payments or unrealistic orders.

(see Nicholson and Young (2012) for a detailed discussion of such sanctions).2 The situation in fresh produce is very similar to the opportunistic and adversarial nature of transactions reported by Bowman, Froud, Johal, Leaver, and Williams (2013) in supermarket supply chains for pork and in Free’s (2007, 2008) investigations into potentially coercive practices related to category management. It also resonates with practices by intermediaries in the fast fashion garment industry (Neu, Rahman, Everett, 2014), an industry that is also less integrated though not to the extent that food supply chains are fragmented and non-integrated (Bowman et al., 2013; Callado & Jack, 2017). The seminal paper exposing the use of accounting and IT by supermarkets to gain power over producers is Frances and Garnsey (1996).

However, the emergence of category management and the rise of ‘super middlemen’ such as the meat processors in Bowman et al. (2013) and the grower-packers in our study at that time were already altering practices in the field. Our contributions are to extend this sparse literature on intermediaries by providing further empirical evidence of accounting and control practices in such firms, and to extend discussions in the interdisciplinary literature about the fairness of practices in the food industry. At first, this appears to be a question of trust and transparency. It is well-established that these are lacking in the agriculture and food industry, and any theoretical interpretation based solely on identifying levels of trust or transparency is unlikely to lead to any substantial new insight (Bowman et al., 2013; Burch & Lawrence, 2007; Jack, 2007).

Allegations of unfair treatment of fresh produce suppliers are found in all food systems based around supermarkets, along with perceptions that profits and value are not shared equitably, and that systems are unsustainable. Among many other issues, these systems rely on a low wage economy, are implicated in social issues of poor nutrition and obesity, and are subject to extreme pressures from investor-analysts to increase share returns by reducing prices (for example, see Ghosh, 2010; The Daily Telegraph, 2013). The question of fairness in the supply of food is fraught because it needs be taken in the context of whole social systems.