از زمان اجرای قانون ساربانس – آکسلی ( SOX ) ، انبوهی از تحقیقات ، نظارت کارشناسان مالی بر کمیته‌های حسابرسی کیفیت گزارش مالی را بررسی کرده‌است . با این حال ، نوشته‌ها شواهد متفاوتی را پیدا کرده‌است . هدف حاضر مطالعه این است که از طریق فرا تحلیل نتایج ۹۰ مطالعه را با ۱۶۵،۵۲۹ مشاهده سالیانه شرکت در رابطه با ارتباط بین تخصص مالی کمیته حسابرسی و کیفیت درآمدها است . نتایج نشان می‌دهد که تخصص مالی کمیته حسابرسی رابطه مثبتی با کیفیت سود دارد و متخصصان مالی حسابداری رابطه قویتری با کیفیت سود نسبت به متخصصان مالی غیر حسابداری دارند . علاوه بر این ، سیستم‌های حاکمیت شرکتی ، استانداردهای گزارش مالی بین‌المللی (IFRS) و SOX رابطه بین تخصص مالی کمیته حسابرسی و کیفیت درآمدها را تعدیل می‌کنند .

مدیران اضافی این رابطه ، شاخص‌های مختلفی از کیفیت سود و تخصص مالی کمیته حسابرسی ، استقلال کارشناسان مالی ، نقش حسابرس خارجی و کیفیت انتشار هستند . این مطالعه مفاهیمی برای تنظیم کننده ها از لحاظ تدوین تعریف کمیته حسابرسی کمیته حسابرسی در نظر گرفته می‌شود و نیاز به حداقل دو کارشناس مالی است . بعلاوه ، این مطالعه فرصت‌های تحقیقات آتی را شناسایی می‌کند . به طور خاص ، ما پیشنهاداتی برای بهبود کارایی کارشناسان مالی و گسترش تحقیقات موجود ارائه می‌کنیم . ما همچنین حوزه‌های تحقیقاتی نوظهور را برجسته می‌کنیم .

کلید واژه ها: حسابرسی کمیته مالی،متخصص حسابداری مالی،کارشناس مالی غیر حسابداری،کیفیت سود،متا آنالیز ( فرا تحلیل )

مقدمه

تخصص مالی کمیته حسابرسی، برجسته ترین ویژگی اثربخشی کمیته حسابرسی است که در سال های اخیر توجه تنظیم کنندگان را به خود جلب کرده است (CAQ, 2016; Griffin, 2016). در ایالات متحده آمریکا، تعریف اصلی کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) در خصوص متخصص یا کارشناس مالی، که به واسطه قانون ساربنز – اکسلی (SOX) پیشنهاد شده است، بیش از حد محدود و بحث برانگیز در نظر گرفته می شد، زیرا تنها محدود به تخصص مالی حسابداری اعضای کمیته حسابرسی بود که به عنوان حسابداران عمومی، از صلاحیت و تجربه برخوردار هستند؛ یعنی حسابداران حرفه ای قسم خورده یا خبره (CPAها) و تحلیلگران مالی خبره (CFAها) (Bryan-Low, 2002). بعداً، قانون نهایی SEC، حیطه کارشناسان مالی کمیته حسابرسی (ACFEها) را تحت بخش ۴۰۷، SOX و با گنجاندن کارشناسان مالی حسابداری (AFEها) و کارشناسان مالی غیر حسابداری (NAFEها) گسترش داد. در میان دسته دوم، کارشناسان مالی (به عنوان مثال، بانکداران

سرمایه گذاری و تحلیلگران مالی) و کارشناسان نظارتی (به عنوان مثا، افسران ارشد اجرایی (CEO) و رؤسای شرکت ها) مطرح هستند. به همین ترتیب، کشورهای دیگر از الزامات خاصی برای ACFEها برخوردار هستند.

تعداد زیادی از تحقیقات، اثربخشی نقش ACFEها در نظارت بر کیفیت گزارش دهی مالی شرکت های دولتی را بررسی می کنند. همچنین بحث در حال پیشرفتی در این خصوص وجود دارد که کدام نوع تخصص، بر حسب تعریف، ارتباط قوی تری با کیفیت سود دارد: تخصص حسابداری یا غیر حسابداری. برخی از مطالعات، تعریف محدودتری در خصوص متخصص یا کارشناس مالی پیشنهاد می کنند (Dhaliwal, Naiker, & Navissi, 2010; Krishnan & Visvanathan, 2008)، در حالی که برخی دیگر، مزایای تعریف وسیع تری را پیشنهاد می-کنند (Davidson, Xie, & Xu, 2004; Kusnadi, Leong, Suwardy, & Wang, 2014). تحقیقات بیشتری، این ادعا را تأیید می کنند که داشتن هر دوی کارشناسان حسابداری و غیر حسابداری در کمیته حسابرسی می-تواند از لحاظ کیفیت سود، مفید باشد (Carcello, Hollingsworth, Klein, & Neal, 2008; Nelson & Devi, 2013). این یافته های ترکیبی نشان می دهند که تأثیر کارشناس مالی کمیته حسابرسی بر کیفیت درآمد با استفاده از AFEها یا NAFEها هنوز سؤال قابل بحثی است.

Abstract

Since the implementation of the Sarbanes–Oxley Act (SOX), a plethora of research has examined financial experts’ monitoring on audit committees of financial reporting quality. However, the literature has found mixed evidence. This present study’s objective is to reconcile through meta analysis the results of 90 studies with 165,529 firm-year observations concerning the relationship between audit committee financial expertise and earnings quality. The results show that audit committee financial expertise has a positive relationship with earnings quality and that accounting financial experts have a stronger relationship with earnings quality than non-accounting financial experts.

Moreover, corporate governance systems, International Financial Reporting Standards (IFRS), and SOX moderate the relationship between audit committee financial expertise and earnings quality. Additional moderators of this relationship are different proxies of earnings quality and audit committee financial expertise, financial experts’ independence and busyness, the external auditor’s role, and publication quality. This study provides implications for regulators in terms of tightening the definition of audit committee financial expert and the need for at least two financial experts. Further, the study identifies opportunities for future research. Specifically, we provide suggestions for the improvement of financial experts’ effectiveness and the expansion of existing research. We also highlight emerging research areas.

Keywords: Audit committee financial expertise ,Accounting financial expert,Non-accounting financial expert,Earnings quality,Meta-analysis

۱. Introduction

Audit committee financial expertise is the most prominent feature of audit committee effectiveness that has caught the attention of regulators in recent years (CAQ, 2016; Griffin, 2016). In the USA, the Securities and Exchange Commission’s (SEC’s) original definition of financial expert, proposed by the Sarbanes–Oxley Act (SOX), was considered to be too narrow and controversial because it was restricted to only the accounting financial expertise of audit committee members who have qualifications and experience as public accountants; namely, Chartered Professional Accountants (CPAs) and Chartered Financial Analysts (CFAs) (Bryan-Low, 2002). Later, SEC’s final rule broadenedii the scope of audit committee financial experts (ACFEs) under Section 407 of SOX by including accounting financial experts (AFEs) and non-accounting financial experts (NAFEs). Among the latter are financial experts (e.g., investment bankers and financial analysts) and supervisory experts (e.g., chief executive officers (CEOs) and firms’ presidents).

Likewise, other countries have specific requirements for ACFEs. A plethora of research explores the effectiveness of the ACFEs’ role in overseeing the financial reporting quality of public companies. There is also an ongoing debate about which type of expertise, by definition, has a stronger association with earnings quality: accounting or nonaccounting expertise. Some studies propose a narrower definition of financial expert (Dhaliwal, Naiker, & Navissi, 2010; Krishnan & Visvanathan, 2008), while others suggest the advantages of a broader definition (Davidson, Xie, & Xu, 2004; Kusnadi, Leong, Suwardy, & Wang, 2014). Further research supports the claim that having both accounting and non-accounting experts on an audit committee can be beneficial in terms of earnings quality (Carcello, Hollingsworth, Klein, & Neal, 2008; Nelson & Devi, 2013). These mixed findings reveal that the impact of audit committee financial expertise on earnings quality using AFEs or NAFEs is still an open question.