انتخاب محل سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) توسط شرکت های چند ملیتی (MNEs) طی دهه ها مورد بررسی شدید قرار گرفته است و همچنان ادامه دارد. با این حال، تنوع وسیع در رویکردهای روش شناختی، سطوح تحلیل و شواهد تجربی مانع درک جامع از این پدیده می شود. ما ۱۵۳ مطالعه ی کمی راجع به انتخاب محل سرمایه گذاری مستقیم خارجی در طول چهار دهه از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۱۵ در تمامی رشته های مختلف از جمله کسب و کار بین المللی، مدیریت، اقتصاد، مطالعات شهری و منطقه ای و جغرافیای اقتصادی بررسی و ارزیابی می کنیم. بررسی ما یک تحلیل جامع از شواهد تجربی و مفاهیم متدولوژیکی را برای هدایت تحقیقات تجربی آینده در زمینه انتخاب FDI ارائه می دهد.

Abstract

The choice of location of foreign direct investments (FDI) by multinational enterprises (MNEs) has been the subject of intense scrutiny for decades and continues to be so. Yet, the vast diversity in methodological approaches, levels of analysis, and empirical evidence precludes a comprehensive understanding of the phenomenon. We review and evaluate 153 quantitative studies on FDI location choice over four decades from 1976 to 2015 across multiple disciplines, including international business, management, economics, urban and regional studies, and economic geography. Our review provides a comprehensive analysis of the empirical evidence and methodological implications to guide future empirical research on FDI location choice.

Introduction

Foreign direct investment (FDI) continues to be an important driver of international business activities around the World. While subdued by the global financial crisis starting in 2007, investment activities of multinational enterprises (MNEs) have picked up again with global FDI inflows rising by 9% between 2012 and 2013 to $1.45 trillion according to the 2014 World Investment Report (UNCTAD, 2014). Building on traditional theories of agglomeration and institutional economics, the World Investment Report and other transnational reports provide valuable insights into FDI flow patterns at the national level.