پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
این مقاله علمی پژوهشی به زبان انگلیسی همراه با ترجمه تخصصی از نشریه وایلی مربوط به سال ۲۰۱۹ دارای ۴۳ صفحه ی انگلیسی با فرمت PDF و ۷۰ صفحه ترجمه فارسی به صورت فایل WORD قابل ویرایش می باشد در ادامه این صفحه لینک دانلود رایگان مقاله انگلیسی ، بخشی از ترجمه فارسی مقاله و لینک خرید آنلاین ترجمه ی کامل مقاله موجود می باشد.
کد محصول: H685
سال نشر: ۲۰۱۹
نام ناشر (پایگاه داده): وایلی
نام مجله: THE JOURNAL OF FINANCE
نوع نگارش مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)
تعداد صفحه انگلیسی: ۴۳ صفحه PDF
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۷۰ صفحه WORD
قیمت فایل ترجمه شده: ۴۹۰۰۰ تومان
عنوان کامل فارسی:
مقاله انگلیسی ترجمه شده ۲۰۱۹ : تعهد پذیری ، نقدینگی صنعت و چرخه تأمین مالی
عنوان کامل انگلیسی:
Pledgeability, Industry Liquidity, and Financing Cycles
برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
وضعیت ترجمه: این مقاله به صورت کامل و تخصصی ترجمه شده برای خرید ترجمه کامل مقاله بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید (لینک دانلود بلافاصله بعد از خرید نمایش داده می شود)
مقالات مرتبط با این موضوع: برای مشاهده سایر مقالات مرتبط با این موضوع (با ترجمه و بدون ترجمه) بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
چکیده فارسی:
چرا شرکت ها هنگام پیش بینی سطح بالایی از ارزش گذاری و متعاقب آن عملکرد کمتر از حد انتظار ، خواستار سطح بالایی از وام(بدهی) هستند؟ در این مطالعه ما یک تئوری چرخه تأمین مالی را ارائه می کنیم که در آن اهمیت حقوق کنترل اعتباردهنده بر جریان نقدی (“تعهد پذیری”) با نقدینگی صنعت متفاوت باشد. بازار به شرکت ها اجازه می دهد وقتی نقدینگی بالاتری برای آینده پیش بینی می کنند ، وام بیشتری درخواست کنند. با این حال ، هم نقدینگی پیش بینی شده بالا و هم بدهی بالای ناشی از آن، انگیزه های آنها را برای افزایش تعهد پذیری محدود می کند. این موضوع موجب طولانی شدن اثرات زیان آور در طول دوره رکود می شود. از آنجا که این تأثیرات بر روی قرادادها شدید است ، سطح بالای نقدینگی پیش بینی شده ، می تواند دسترسی فعلی یک شرکت به سرمایه ها را کاهش دهد.
چرا کسادی پس از قیمت گذاری بالای شرکت به رکود طولانی تر منجر می شود (به کریشناموردتی و موئئیر (۲۰۱۷)، لوپز-سالیدو، استین و زاکراجشک (۲۰۱۷) رجوع کنید)؟ یک دلیل منطقی سنتی بر ایده “فشار بدهی” استوار است- بدهی ایجاد شده در طول رونق، سرمایه گذاری و استقراض را در دوره ورشکستگی محدود می کند. با این حال، اگر هر کسی بداند که بدهی باعث کاهش سرمایه گذاری می شود، بستانکار می تواند در مقابل دریافت سهمی از رشد شرکت، ارزش دفتری بدهی را کاهش دهد. از آنجا که فشار بدهی مسئله ای جدی است، شرکت و بستانکاران نباید قادر به مذاکره در زمینه قراردادهای افزایش ارزش باشند. دیدگاه دیگر این است که نمی توان به وام گیرندگان اطمینان داشت که، حتی در رکود، تنها سرمایه گذاری های افزایش ارزش را دنبال کنند، در چنین حالتی، فشار بدهی برای محدود کردن سرمایه گذاری وام گیرنده لازم است- فشار بدهی دومین راه حل خوب برای یک مشکل اساسی اخلاقی است (رجوع کنید به هارت و مور، ۱۹۹۵؛ یا شلیفر و ویشنی، ۱۹۹۲). اولین سؤالی که در مورد دیدگاه دوم مطرح می شود این است که چرا ما می خواهیم وام گیرندگان را بیشتر در مواقع بد پس از ارزش گذاری های بالا، محدود کنیم، در حالی که محدودیت های ناشی از بدهی در حال حاضر زیاد است، و چرا مسئله خطر اخلاقی در چنین وقایعی بسیار جدی تر است.
۶.نتیجه گیری
در مواقع خوب اقتصادی، پیشنهاددهندگان نقدینگی فراوانی دارند و نیازی به تعهد جریان نقدینگی برای پیشنهاد قیمت های بالا ندارند. شرکت ها می توانند قراردادهای بدهی قابل اجرا را بدون حفظ تعهد جریان نقدی صادر کنند. این منبع جایگزین تعهد زمانی غیر ضروری به نظر می رسد که زمانهایی تا حد زیادی قول خوب بودن را داشته باشند و انگیزه هایی برای حفظ وعده پذیری بالا از طریق افزایش قدرت زیاد ناشی از نقدینگی بیشتر کاهش می یابد.
هنگامی که اوضاع بد اقتصادی به وقوع پیوست، ظرفیت تأمین مالی و افراد خارجی که توانایی بهتری برای به کارگیری وام دارند، ممکن است از سایر کارشناسان پیشی بگیرند. تعهدپذیری جریان نقدی اکنون به کلید ظرفیت بدهی تبدیل می شود، و کسب و کارگران خارجی انگیزه هایی برای افزایش آن حتی در مواجهه با بدهی بالا دارند که دقیقاً ناکارآمدی آنها در مدیریت دارایی است که باعث می شود آنها از خطر اخلاقی نسبت به تعهد در امان باشند. با افزایش تعهدپذیری گردش پول و گردش نقدی کسب و کار تا حدودی بهبود می یابد، متخصصان می توانند بار دیگر مبلغ زیادی را پیشنهاد دهند و به شرکت های کنترل کننده بازگردند. با افزایش نقدینگی در بین کارشناسان، مشوق های لازم برای حفظ تسویه حساب جریان نقدینگی بار دیگر از بین می رود و چرخه از سر گرفته می شود.
Abstract
Why do firms choose high debt when they anticipate high valuations, and underperform subsequently? We propose a theory of financing cycles where the importance of creditors’ control rights over cash flows (“pledgeability”) varies with industry liquidity. The market allows firms take on more debt when they anticipate higher future liquidity. However, both high anticipated liquidity and the resulting high debt limit their incentives to enhance pledgeability. This has prolonged adverse effects in a downturn. Because these effects are hard to contract upon, higher anticipated liquidity can also reduce a firm’s current access to finance.
WHY DO DOWNTURNS FOLLOWING EPISODES OF HIGH firm valuations result in more protracted recessions (see Krishnamurthy andMuir (2017), L´opez-Salido, Stein, and Zakrajˇsek (2017))?1 One traditional rationale is based on the idea of “debt overhang”—debt built up during the boom restricts investment and borrowing during the bust. However, if everyone knows that debt reduces investment, debt holders have an incentive to write down the debt in return for a stake in the firm’s growth. For debt overhang to be a serious concern, the firm and debt holders must be unable to negotiate value-enhancing contracts. Another view is that borrowers cannot be trusted to pursue only value-enhancing investments, even in a downturn, in which case debt overhang is needed to constrain the borrower’s investment—overhang is a second-best solution to a fundamental moral hazard problem (see Hart andMoore (1995) or Shleifer and Vishny (1992)). The immediate questions raised by the latter view is why would we want to constrain borrowers more in bad times following high valuations, when the constraints imposed by debt are already high, and why would the moral hazard problem be so much more serious in such episodes…
VI.Conclusion
In good times, bidders have plentiful liquidity and do not need cash flow pledgeability to make high bids. Firms can issue enforceable debt contracts withoutmaintaining cash flow pledgeability. This alternative source of commitment seems unnecessary when times largely promise to be good, and incentives to maintain high pledgeability are further reduced by the high leverage that is induced by liquidity.
When bad times hit, financing capacity plunges, and outsiders who have better ability to take on leverage may outbid experts. Cash flow pledgeability now becomes key to debt capacity, and industry outsiders have incentives to increase it even in the face of high debt—it is precisely their ineffectiveness in managing the asset that makes them immune from moral hazard over pledgeability. As cash flow pledgeability increases and industry cash flows recover somewhat, experts can once again bid large amounts and return to controlling firms. As liquidity among experts increases further, incentives to maintain cash flow pledgeability wane once again, and the cycle resumes…
| مقالات مرتبط با این موضوع |
|
دانلود رایگان مقاله حسابداری با فرمت word دانلود رایگان مقالات مدیریت مالی دانلود رایگان مقالات مدیریت سرمایه دانلود رایگان مقاله درباره تامین مالی |