پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
این مقاله ISI به زبان انگلیسی از نشریه الزویر مربوط به سال ۲۰۱۹ دارای ۶۹ صفحه ی انگلیسی با فرمت PDF می باشد در ادامه این صفحه لینک دانلود رایگان مقاله انگلیسی و بخشی از ترجمه فارسی مقاله موجود می باشد.
کد محصول: H486
سال نشر: ۲۰۱۹
نام ناشر (پایگاه داده): الزویر
نام مجله: Journal of Macroeconomics
نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)
تعداد صفحه انگلیسی: ۶۹ صفحه PDF
عنوان فارسی:
مقاله انگلیسی ۲۰۱۹ : مسکن، ریسک نقدینگی و سیاست پولی
عنوان انگلیسی:
Housing, Liquidity Risk, and Monetary Policy
برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
وضعیت ترجمه: این مقاله تاکنون ترجمه نشده برای سفارش ترجمه ی مقاله بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید (کد مقاله:H486)
مقالات مرتبط با این موضوع: برای مشاهده سایر مقالات مرتبط با این موضوع (با ترجمه و بدون ترجمه) بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
چکیده فارسی:
شناخت روز افزونی در مورد اثرات نامتقارن سیاست های پولی بر بخش های مختلف اقتصادی وجود دارد. برای مثال، در مطالعه تجربی اخیر، Givens و Reed (2018) به طور ویژه بر بخش کالاهای سرمایه ای تمرکز می کنند و دریافتند که تاثیر سیاست پولی در سرمایه گذاری های مسکن بیش از دو برابر بیشتر از رفتار مجموع سرمایه گذاری ثابت می باشد. چرا تاثیر سیاست پولی در سرمایه گذاری های مسکن در مقایسه با کل بخش سرمایه بسیار بیشتر است؟ علاوه بر این، واسطه های مالی در توسعه مسکن که جزء مهمی از ثروت شخصی در ایالات متحده می باشد ، چه نقشی دارند؟ برای شناسایی اهمیت مسکن برای پس انداز کردن ثروت، ما یک مدل را بررسی می کنیم که در آن مسکن در تمامی نسل های مختلف افراد مورد معامله قرار می گیرد. با توجه به پژوهش Diamond and Dybvig (1983), افراد با شوکهای ترجیحی نقدینگی ناگهانی مواجه هستند که مانع از سرمایه گذاری در مسکن می شوند. واسطه ها برای کمک به بیمه کردن افراد در برابر چنین ریسک های ویژه ای بوجود می آیند. با این حال، تورم ،میزان تسهیم ریسک را محدود می کند. به این ترتیب، این مدل بر اساس مطالعات اخیر تاکید می کند که که شوک های وارد شده بر نرخ تنزیل به نابرابری ثروت کمک می کنند. علاوه بر این، در مقایسه با مدل های رشد پولی یک بخش، ما نشان می دهیم که تفکیک سرمایه گذاری ثابت بین بخش های مسکن و غیر مسکن برای تعیین تأثیرات رشد پول، مهم می باشد. به طور خاص، سیاست پولی اثرات نامتقارن را در تمامی اجزای سهام سرمایه ای خواهد داشت.
کلمات کلیدی: سیاست پولی، مسکن، سرمایه مسکن
-
نتیجه گیری
در سال های اخیر، تأثیر سیاست پولی در بازار مسکن و اقتصاد کلان توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این مقاله یک مدل تعادل عمومی پویا را با یک بنیان خرد برای پول ارائه می دهد تا گسترش سیاست های پولی را به بخش مسکن و فعالیت های اقتصادی کلان بررسی کند. در حالی که مطالعات تجربی قبلی نشان داده است که تورم فعالیت های بخش مسکن را تحت تاثیر قرار می دهد، تحقیقات ما یک چارچوب غنی را ایجاد می کند که نشان می دهد عدم تقارن های مهمی وجود دارد که ناشی از محرک های پولی می باشد….
Abstract
There is increasing recognition that the effects of monetary policy are not symmetric across different sectors in the economy. For example, in recent empirical work, Givens and Reed (2018) focus exclusively on the capital goods sector and find that the impact of monetary policy on residential investment is more than twice as high as the behavior of fixed investment at the aggregate level. Why are the effects of monetary policy on residential investment so impactful compared to the overall capital sector? Further, what role do financial intermediaries play in promoting housing which is a significant component of personal wealth in the United States? To address the importance of housing for wealth accumulation, we study a model in which housing is traded across generations of individuals. Following Diamond and Dybvig (1983), individuals face stochastic liquidity preference shocks which impede housing accumulation. Intermediaries arise to help insure individuals against such idiosyncratic risk. However, inflation also limits the extent of risk-sharing. In this manner, the model follows recent contributions which emphasize that shocks to discount rates contribute to wealth inequality. Moreover, in contrast to one-sector monetary growth models, we demonstrate that it is important to disaggregate fixed investment between the residential and non-residential sectors to determine the effects of money growth. In particular, monetary policy will have asymmetric effects across the components of the overall capital stock.
Keywords: Monetary policy,Housing,Residential capital
Introduction
There is increasing recognition that the effects of monetary policy are not symmetric across different sectors in the economy. For example, using disaggregate data on the components of consumer expenditures in the United States, Boivin et al. (2009) and Baumeister et al. (2013) document that there is significant variation in the impact of monetary policy on different types of consumption goods. By comparison, Barsky et al. (2003) present evidence that the production of durable goods responds more to changes in monetary policy than non-durable goods. In addition, Ghent (2012) points out that monetary policy has a larger impact on residential investment than other components of GDP. Further, in a recent contribution, Givens and Reed (2018) focus exclusively on the capital goods sector. Notably, they find that disaggregated capital goods respond differently to changes in monetary policy – their results indicate that the impact of monetary policy on residential investment is more than twice as high as the behavior of fixed investment at the aggregate level.
Given these significant observations, it is critical that economists develop a thorough understanding of the diversity in capital sector activity in order to have adequate knowledge of the monetary transmission mechanism. On the one hand, the impact of changes in monetary policy might be expected to have the strongest impact on the components of the capital goods sector where demand would be the most responsive to changes in interest rates. However, it may also be due to the impact of policy on the returns to different types of capital in response to inflation over time. In particular, both Summers (1981) and Piazessi and Schneider (2012) suggest that housing investment becomes more attractive relative to corporate capital during inflationary periods. Similarly, Fama and Schwert (1977) stress that housing investment is an effective way of avoiding the effects of inflation on real returns.
۴ Conclusion
In recent years, the impact of monetary policy on housing markets and the macroeconomy has received a large amount of attention. This paper provides a dynamic general equilibrium model with a microfoundation for money to study the transmission of monetary policy to the housing sector and macroeconomic activity. While previous empirical work has shown that inflation stimulates housing sector activity, our research develops a rich framework to show that there are important asymmetries resulting from monetary stimulus. As in a large volume of work on housing, we show that the durability of housing as an asset plays a huge role.
There are a number of issues we intend to address in future work. For example, the model could be extended as in Arnott et al. (1999) to study the impact of monetary policy on investment in both housing quantity and quality. Investment in multi-family structures could also be incorporated. In addition, both Arnott and Braid (1997) and Harding et al. (2007) look at housing maintenance and depreciation over time. One could also use our framework to show how inflation plays a role in housing sector activity through endogenous maintenance expenditures. Finally, the model could be extended to a four period OLG framework in order to study the effects of policy on home equity lending.
| مقالات مرتبط با این موضوع |