اطلاعیه

مقاله انگلیسی با ترجمه برآورد استراتژیک ارزش منصفانه دارایی ها

مقالات مرتبط با این موضوع

مقالات انگلیسی ترجمه شده حسابداری

مقالات علوم اقتصادی

مقالات ترجمه شده مدیریت مالی

مقالات ترجمه شده حسابداری ارزش منصفانه

مقالات ترجمه شده دارایی های نقدی

مقالات ترجمه شده مدیریت استراتژیک

دانلود رایگان مقاله بیس انگلیسی خرید و دانلود ترجمه ی مقاله انگلیسی

کد محصول: H326

سال نشر: ۲۰۱۸

نام ناشر (پایگاه داده): الزویر

نام مجله: Journal of Accounting and Economics

نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)

تعداد صفحه انگلیسی: ۲۱ صفحه PDF

تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۴۹ صفحه WORD

قیمت فایل ترجمه شده: ۳۵۰۰۰ تومان

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی حسابداری ۲۰۱۸ : برآورد استراتژیک ارزش منصفانه دارایی ها

عنوان انگلیسی:

Strategic Estimation of Asset Fair Values

چکیده

ما بررسی می کنیم که آیا سطوح ورودی ارزش منصفانه و منابع برآوردی با تورم ارزش منصفانه و تفارت بین برآورد ارزش منصفانه بیمه گر و برآورد ارزش منصفانه توافق شده در بین دارندگان اوراق قرضه ، ارتباط دارد؟. تورم ارزش منصفانه بالاتر است و احتمال خودرارزیابی بیشتر می شود وقتی که بیمه گزاران استفاده از ورودی سطح ۳ و دارندگان اوراق قرضه استفاده از سطح ۲ را گزارش می دهند. صرف نظر از سطح، ارزش منصفانه درزمان خود ارزیابی بزرگتر است. بیمه گزاران دولتی که ارزش منصفانه را از طریق خود ارزیابی افزایش می دهند به طور بالقوه شناسایی استفاده از ورودی های سطح ۲ را مبهم تشخیص می دهند. بیمه گران باانگیزه های قوی تر، به نظر می رسد که از لحاظ مالی انتخاب سالمی برای خود ارزیابی داشته باشند که منجر به افرایش تورم ارزش منصفانه می شود.

مقدمه

صورتهای مالی صادرشده تحت اصول عمومی حسابداری پذیرفته شده (GAAP) و استانداردهای بین المللی گزارش مالی، دارایی ها و بدهی های اصلی را با ارزش منصفانه (FV) گزارش می دهند. از آنجایی که FV واقعی دارایی اغلب غیرقابل مشاهده بوده و برآورد آن می تواند مبهم باشد، تنظیم کنندگان استاندارد حسابداری مانند انجمن استانداردهای حسابداری مالی (FASB) و انجمن بین المللی استانداردهای حسابداری، نهادهای گزارشدهی را با راهنمایی قابل توجهی ارائه کردند که چگونه ارزشهای منصفانه باید با استفاده از سلسله مراتب ورودیهای با عنوان “سطوح” مشخص شوند. برآورهای سطح ۱ بر قیمتهای قابل مشاهده از بازار فعال تکیه نموده، برآوردهای سطح ۲ هنوز از ورودیهای بازار قابل مشاهده استفاده کرده و تنظیمات را انجام داده و برآوردهای سطح ۳ نیز از ورودیهای غیرقابل مشاهده بدست می آیند. راهنمایی فعلی حسابداری به نهادهای گزارشدهی نیاز داشته تا از ورودیهای سطح ۱ درصورت در دسترس بودن، از ورودیهای سطح ۲ در صورت در دسترس نبودن، و از ورودیهای سطح ۳ فقط با عنوان آخرین گزینه استفاده نمایند. با اینحال، شرایط زمانی وجود داشته که انحراف قیمتهای بازار در برآورد FV قابل قبول بوده، که می تواند “مشکل تمایز بین یک موقعیت را که در آن قیمت بازار در واقع گمراه کننده بوده و موقعیتی که در آن مدیر صرفا ادعا می کند که این موقعیت برای جلوگیری از تنزل بهای اسمی سهام است” ایجاد کند.

برخی از مقالات نشان دادند که برآوردهای FV ارزش مربوط به شرکت کنندگان بازار سهام بوده اما سرمایه گذاران برآوردهای FV ناشی از ورودیهای سطح ۳ را کاهش نمی دهند. منطق این شک و تردید سرمایه گذار اینست که “در نبود قیمتهای قابل تایید بازار، FV به قضاوت مدیریتی وابسته بوده و فرصت طلبی را بیان کرده. از اینرو، مفهوم قبلی تصور کرد که FV بدست آمده از ورودیهای سطح ۳ احتمالا بصورت داخلی ایجاد شده اند که فرصتی را برای تورم FV فراهم کرده.

تشخیص اینکه آیا تورم FV با انتخاب سطح ورودی و یا خودارزیابی مرتبط بوده می تواند بدلیل کمبود جزئیات در صورتهای مالی مطابق GAAPچالش برانگیز باشد. برای مثال، اکثر مطالعات برآورد FV و انتخاب سطح را با استفاده از افشاهای جمع آوری شده از سطح ۱ بانکها از طریق دارایی های سطح ۳ بررسی می کنند. افشاهای جمع آوری شده ممکن است برای تشخیص این مورد مفید باشند که آیا نسبت دارایی های بانک حفظ شده در هر سطح، یک ارزش مربوط به سرمایه گذاران است؛ با اینحال، عدم افشاهای خاص دارایی منجر به درک دشوار گزینه های شرکتها شده زمانی که برآوردهای FV بدست می آیند و اینکه آیا شرکتها ممکن است بطور فرصت طلبانه ای عمل نمایند. بعلاوه، نتایج این مطالعات بصورت درون زایی از بین رفته زیرا ترکیب دارایی و انتخاب سطح و منبع برآورد همگی با نوع شرکت مرتبط هستن، که بررسی این گزینه ها بطور مجزا دشوار است.

Abstract

We examine whether fair value (FV) input levels and estimation sources are related to FV inflation, the difference between an insurer’s FV estimate and the consensus FV estimate across the security’s holders. FV inflation is higher, and self-estimation more likely, when insurers report using Level 3 inputs when the consensus level is 2. Regardless of the level, FV is greater when self-estimated. Public insurers that inflate FV through self-estimation potentially obfuscate detection by reporting the use of Level 2 inputs. Insurers with stronger incentives to appear financially healthy choose to self-estimate, resulting in greater aggregate portfolio FV inflation.

Keywords : Fair value; Level 1; Level 2; Level 3; SFAS 157; Insurance companies; Regulatory capital; Asset values; Estimation bias

۱. Introduction

Financial statements issued under U.S. Generally Accepted Accounting Principles (GAAP) and International Financial Reporting Standards report certain assets and liabilities at fair value (FV). Since the true FV of an asset is often unobservable and its estimation can be ambiguous, accounting standard setters, such as the Financial Accounting Standards Board (FASB) and the International Accounting Standards Board, have provided reporting entities with substantial guidance on how FVs should be determined using a hierarchy of inputs denoted by “levels.” Level 1 estimates rely on observable prices from an active market, Level 2 estimates still use observable market inputs but allow for adjustments, and Level 3 estimates are derived from unobservable inputs. Current accounting guidance requires reporting entities to use Level 1 inputs if available, Level 2 inputs if Level 1 are not available, and Level 3 inputs only as a last resort. However, there are situations when deviations from market prices in FV estimation are acceptable, which can create “the problem of distinguishing between a situation in which a market price is indeed misleading and a situation in which a manager merely claims that this is so in order to avoid a write-down” (Laux and Leuz, 2009).1

A number of papers find that FV estimates are value-relevant to equity market participants but that investors discount FV estimates derived from Level 3 inputs (e.g., Barth, 1994; Eccher et al., 1996; Goh et al., 2015; Kolev, 2013 ; Petroni and Wahlen, 1995). The rationale for this investor skepticism is that “in the absence of verifiable market prices, FVs depend on managerial judgment and are subject to opportunism” (Kothari et al., 2010). Thus, the prior literature assumes that FVs derived from Level 3 inputs are likely internally generated, which provides an opportunity for FV inflation (Goh et al., 2015; Kolev, 2013 ; Song et al., 2010).