در این مقاله، ما شواهدی ارائه می‏کنیم که شرکت‏ها با مالکیت متمرکز، درآمدها را وقتی سهامداران بزرگ آنها دارای یک انگیزه برای انجام آن هستند، مدیریت می‏کنند. سهامداران بزرگ شرکت‏های دولتی چین اغلب سهام خود را برای وام‏ها تعهد می‏کنند. قبل از اصلاح تقسیم سهم در سال ۲۰۰۶، شرایط وام‏دهی بر اساس ارزش دفتری شرکت بود. از آن پس، قیمت سهم برای وام‏های تعهد شده (در گرو) حیاتی شده است. ما فرض می‏کنیم که این اصلاحیه سهامداران بزرگ را به منظور تحت تأثیر قرار دادن گزارش‏های مالی برمی‏انگیزد. با استفاده از نمونه‏ای از بنگاه‏های مالی غیردولتی، ما تأثیر تعهدات سهم بر هموارسازی درآمدها و چگونگی تغییرات بعد از اصلاحیه توسط این تأثیر را بررسی می‏کنیم. نتایج ما پیشنهاد می‏دهند که شرکت‏های متعهد سهم درآمدهای خود را بیش از شرکت‏ها دیگر هموار می‏سازند، اما این نتایج تنها بعد از اصلاحیه تقسیم سهم یافت می‏شود. بر طبق آن، نتایج ما شواهد مستقیم‏تری را در مورد تأثیر تمرکز مالکیت بر گزارش‏دهی مالی ارائه می‏کند.

واژگان کلیدی: تمرکز مالکیت، تعهدات سهم، هموارسازی درآمدها، اصلاحیه‏ی تقسیم سهم

۱. مقدمه

مالکیت متمرکز فرصت‏هایی برای کنترل سهامداران به منظور سلب مالکیت ثروت از دیگر سهامداران ایجاد می‏کند. تحقیقات بیشتر نشان می‏دهد که مالکیت متمرکز وابسته به کیفیت درآمدهای پایین‏تر است (فان و وانگ، ۲۰۰۲؛ فرانسیز و همکاران، ۲۰۰۵ الف و ب). بهرحال، وانگ (۲۰۰۶) بحث می‏کند که کنترل سهامداران ممکن است گزارش‏دهی کیفیت بالاتری را ارائه کند چون آنها سرمایه‏گذاران بلند مدت هستند و از شهرت، ثروت و عملکرد بلندمدت شرکت‏های خود مراقبت می‏کنند. این دو تأثیر مختلف وابسته به کنترل سهامداران به عنوان تأثیر سنگربندی و تأثیر همترازی خلاصه می‏شوند (فان و وانگ، ۲۰۰۲؛ وانگ، ۲۰۰۶). با فرض دیدگاه‏ها و شواهد رقابتی در ادبیات، ما نتیجه می‏گیریم که تأثیر ساختار مالکیت بر رفتار گزارش‏دهی مالی پیچیده می‏شود و نیاز به بررسی‏های بیشتر دارد.

یک محیط منحصربفرد چینی فرصتی را برای ما فراهم می‏کند تا این مسئله را مجدداً مورد بررسی قرار دهیم. به طور کلی، شرکت‏های عمومی چین دارای یک سهامدار غالب هستند که مالکیت او بسیار بیشتر از سهامداران بزرگ بعدی است. سهامداران بزرگ هم تمایل به حفظ موقعیت‏های مهم در شرایط مدیریت دارند. در سال‏های اخیر، سهامداران بزرگ اغلب از سهام‏ها به عنوان مال گرویی (وثیقه انجام تعهد) برای گرفتن وام‏های کوتاه‏مدت استفاده کرده‏اند. قبل از اصلاحیه‏ی تقسیم سهم در سال ۲۰۰۶، سهام متعهد (گرویی) بیشتر غیرقابل مبادله بود. اگرچه سهامداران بزرگ وضعیت خود را بعد از اصلاحیه‏ی تقسیم سهم حفظ کرده‏اند، اما انگیزه‏های آنها برای تحت تأثیر قرار دادن گزارش‏دهی مالی تغییر کرده است. این محیط به ما اجازه می‏دهد تا تأثیرات کنترل انگیزه‏های سهامداران بر تصمیمات گزارش‏دهی مالی احتیاطی شرکت‏ها را مقایسه کنیم.

یافته‏های مطالعات بزرگ نشان می‏دهند که مدیران تمایل به مدیریت سودها پیرامون رویدادهای مالی بزرگ، مانند IPOs، دارند، که پیشنهادات سرمایه و پیشنهادات اوراق قرضه را تعدیل می‏کند (لئوز و همکاران، ۲۰۰۳؛ پارک و شین، ۲۰۰۴؛ گاتری و سوکولوسکی، ۲۰۱۰؛ کاتون و همکاران، ۲۰۱۱). مطابق ادبیات، ما پیش‏بینی می‏کنیم که برای اهداف تعهد سهم، کنترل سهامداران تمایل به مدیریت عملکرد حسابداری شرکت‏ها برای افزایش ارزش وثیقه‏ی آنها دارد.

Abstract

In this paper, we present evidence that firms with concentrated ownership manage earnings when their large shareholders have an incentive to do so. The large shareholders of Chinese public firms often pledge their shares for loans. Before the split share reform in 2006, loan terms were based on the book value of the firm. Since then, the share price has become critical for share pledged loans. We postulate that the reform triggered large shareholders’ incentive to influence financial reports. Using a sample of non-state-owned enterprises, we test the effect of share pledges on earnings smoothing and how this effect changes after the reform. Our results suggest that share pledging firms smooth their earnings more than other firms, but these results are only found after the split share reform. Accordingly, our results provide more direct evidence on the effect of ownership concentration on financial reporting.