حرکتی به سوی گزارش های مالی بخش عمومی استاندارد بین المللی، در اواخر سال های ١٩٩٠ آغاز شد. این فرایند استانداردسازی توسط سازمان غیردولتی اتحادیه بین المللی حسابداران (IFAC) هدایت میشود. IFAC استانداردهای حسابداری بخش عمومی بین المللی (استانداردهای IPSAS) را برای تمام بخش های عمومی موجود از دولت های مرکزی ملی گرفته تا دولت های بومی، منتشر کرده است. این مقاله به دلایل کشوری توسعه یافته برای اجتناب از به کار گرفتن استانداردهای IPSAS پرداخته است. تحلیل در زمینه کشور فنلاند صورت گرفته، که هیئت حسابداری دولت ملی (FGAB)، موقعیت منفی درباره استانداردهای IPSAS گرفت. روش این مقاله شامل مرور آثار، مصاحبه ها، مروری مستند و مشاهدات شرکت کنندگان در FGAB میشود. مقاله دلایل برای تصمیم FGAB را توصیف میکند و تفسیری حمایت شده توسط نظریه سازمانی را ارائه میکند. انتخاب FGAB با موقعیت به کار گیری IPSAS در کشورهای اروپایی و به ویژه اروپای شمالی، مقایسه میشود.

١.مقدمه

یک ناحیه کلیدی از تحقیقات حساباری، همگرایی استانداردهای حسابداری در کشورهای مختلف را در نظر میگیرد(کیمورا و اوگاوا، ٢٠٠٧، ٢١٧-٢١۶). مجموعه مستقلی از استانداردهای حسابداری مورد قبول جهانی، به جهانی شدن در حال افزایش بازارهای سرمایه و نیازهای اطلاعاتی سرمایه گذاران کمک میکند (کمفرمن و زف، ٢٠٠٧؛ میکس و سوان، ٢٠٠٩). اگر شرکت های فهرست شده، تراکنش های مشابه و رخدادها را به یک شکل مورد حسابرسی قرار دهند، باعث میشود که بیانیه های مالی، قیاس پذیرتر باشند. این ممکن است هزینه اطلاعات را کاهش دهد و به بازارهای مالی جهانی کمک کند (دلانگ و هویسون، ٢٠٠۶، ١٠١٣؛ آگوستینو و همکاران، ٢٠١١، ۴٣٨-۴٣٧). استانداردها برای حسابداری بخش عمومی نیز اهمیت دارند. کیفیت خوب حسابداری و اطلاعات مالی، به نیازهای تصمیم گیری دولتی و همچنین پاسخگویی به رأی دهندگان و مالیات دهندگان کمک میکند. همچنین، استانداردهای حسابداری بخش عمومی ممکن است بیانیه های مالی بخش عمومی را در کشورهای مختلف ایجاد کنند.

پیش از شروع قرن حاضر، دولت ها استانداردهای حسابداری هماهنگ با عرضه متحد بیانیه های مالی و پیامدهای بودجه ای نداشتند. دولت های مختلف، سیستم های حسابداری و گزارش های مالی و بودجه ای را از نقاط آغازی خود تنظیم میکردند. این منجر به سیستم های گزارشی و حسابداری مالی بخش عمومی مختلف شد. با این وجود، یک ویژگی معمول در آماده سازی حساب ها، حسابداری پول بنیان یا پول بنیان تعدیل شده بوده است. دولت ها بر کنترل پولی و بوجه ای و عرضه محاسبات خروجی های بودجه ای تأکید کرده اند و نه بر ارائه عملکرد مالی (سود یا ضرر) و موقعیت مالی (مونست، ٢٠٠٢، ٢٠٠٧).

Abstract

A movement towards internationally standardized public sector financial reporting started at the end of the 1990s. This standardization process is led by the non- governmental organization the International Federation of Accountants (IFAC). The IFAC has published International Public Sector Accounting Standards (IPSAS standards) for all public sector entities from national central governments to local governments. This article analyses the reasons why a developed country refused to adopt IPSAS standards. The analysis is done in the country context of Finland, where the national government accounting board (FGAB) took a negative stand on IPSAS standards. The method of this article consists of a literature review, interviews, a documentary review and of participatory observation in the FGAB. The article describes the reasons for the FGAB’s decision and presents an interpretation supported by institutional theory. The choice of the FGAB is compared to the situation regarding the IPSAS adoption in European and especially in Nordic countries