کد محصول: h31
قیمت فایل ترجمه شده ۱۰۰۰۰ تومان
تعداد صفحه انگلیسی: ۱۸
سال نشر: ۲۰۰۱
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۱۸
عنوان فارسی:
مقاله ترجمه شده مفاهیم قواعد جدید کفایت سرمایه برای مدیریت پورتفولیوی دارایی های اعتباری
عنوان انگلیسی:
The implications of the new capital adequacy rules for portfolio management of credit assets
چکیده فارسی:
درطی چند سال گذشته یک بحث گسترده بین افراد متخصص و دانشگاهیان راجع به اینکه آیا یک روش مدیریت پورتفولیو می تواند با بانکها در مدیریت بهتر ریسک سرمایه کمک کند و اینکه چگونه روش مدیریت پورتفولیو برای سهام داران ارزش ایجاد می کند، وجود داشته است . در این مقاله ، نویسندگان می گویند که چهار محرک وجود دارد که بانکها را ملزم می کنند که به هنگام مدیریت دارائی های اعتباری از حالت معاملاتی به یک روش که بیشتر شبیه به مدیریت پورتفولیو است حرکت کنند. این چهار محرک عبارتند از : تغییرات ساختاری در بازارهای اعتباری ، ناکارآمدی انتقال ریسک به بازارهای وام دهی ، افزایش سطح بدهی در ایالات متحده و تغییرات پیشنهاد شده برای کفایت سرمایه . نویسندگان در ادامه هیچ تغییر همزمانی در قواعد مربوط به کفایت سرمایه مشاهده نکردند به عنوان اولین قدم آنها به سمت همگرایی بین ریسک سرمایه و ترتیب سرمایه برای ریسک سرمایه حرکت کرده اند این تغییرات مستلزم آن است که بانکها به تلاشهای خود برای ایجاد اولین کلاس از مهارتها و توانمندیهای مدیریت پورتفولیو شتاب دهند ، به کسب بهترین روش مدیریت پورتفولیوی اعتباری از طریق فرصتهای جذاب برای ایجاد ارزش سهامداران و قادر شدن بانکها در رقابت موفقیت آمیز ، پاداش داده می شود.
کلمات کلیدی : قواعد سرمایه، مدیریت پورتفولیو ، ریسک اعتباری
ترجمه بخشی از مقاله انگلیسی
۱- نتیجه گیری و چشم انداز:
با حرکت به جلو، پرسش مهمی که مطرح می شود این است که آیا بانکها بایستی دارای بخش مدیریت پورتفولیوی اعتباری باشند بلکه این است که به چه سرعتی آنها می توانند این بخش را ایجاد کنند. مزایای چنین بخشی مشهود است و جالب توجه این است که چرا این مفهوم زودتر پذیرفته نشده است . نمونه بیمه / بیمه مجدد نشان می دهد که سایر صنایع از مزایای حاصل از تنوع سازی حرفه ای بهره جسته اند و انتقال ریسک خیلی زودتر از صفت بانکداری انجام گرفته است.
تجربه نشان می دهد که حالا یک فاصله قابل توجه بین اکثر بانکهای تخصصی و بقیه صنایع در مورد توانمندیهای مدیریت پورتفولیو ایجاد شده است . مجدداً بهترین روش مدیریت پورتفولیو نمی تواند به گونه ای معیارگونه مطرح شود که چه مقدار CLOهای یک بانک وجود داشته باشند یا اینکه چگونه آن را در یک بازار ثانویه اعتباری فعال کنیم . حالت دوم گمراه کننده است زیرا از آنجائیکه بسیاری از بانکها از یک مسیر شروع کرده اند ، یا از مسیر دیگری برای فعال بودن در این بازارها استفاده کرده و ریسک اعتبار را مبادله کرده اند ، کاملاً مشکل است که منشأ ریسک اعتباری با ارزش گذاری کمتر یاغیر جذاب را مشخص و سپس بخش مدیریت پورتفولیویی داشته باشیم که آن را با زیان بیشتر به فروش برساند.
آنچه که بهترین شیوه مدیریت پورتفولیو را تشکیل داده است یک روش یکپارچه شده می باشد که تلاش می کند استراتژی(اعتبار) مدیریت رده بالا ، پذیرش ریسک و اهداف بازدهی را بخدمت گرفته و ناکارآمدی پورتفولیو را به این طریق کاهش دهد. بنابراین این روش از اصل فاصله گرفته و نمونه را حفظ کرده و آن را با چهارچوب ‹ایجادو توزیع› فعالتر تعویض می کند.
سطوح تعیین شده برای بدهی در ایالات متحده این پرسش را مطرح می کند که آیا تمامی مؤسسات مالی شناخت کاملی از میزان زیان اعتباری حاصل از سناریوهای اقتصادی منفی دارند. یک بخش کاملاً توسعه یافته از مدیریت پورتفولیو می تواند به مدیریت رده بالا کمک کنند تا شناخت بهتری از این کاربردها و تأثیر اجتماعی سناریوهای مختلف اقتصادی ردی پورتفولیو های اعتباری خودشان داشته باشند با ایجاد اولین رده از بخش مدیریت پورتفولیو بانکها بهتر آماده می شوند تا با موقعیت د رطیف پایین تری از مقیاس نرخ گذاری نقش ایفا کنند.
ما مطمئن هستیم که همگرایی بین سرمایه تنظیمی و ریسک سرمایه ای در نهایت پذیرش مدیریت پورتفولیوی اعتباری و مفاهیم مدیریتی را سرعت خواهد بخشید و شرایط جدید باسل برای کفایت سرمایه می تواند بعنوان اولین مرحله در حرکت به سمت این همگرایی در نظر گرفته شود بانکها ممکن است پیشنهاد فعلی را بعنوان اولین زنگ ‹‹بیدار باش ›› برای ایجاد فعالانه توانمندیهای مورد نیاز برای اندازه گیری و مدیریت پورتفولیوی اعتبار در نظر بگیرند.