اطلاعیه

مقاله انگلیسی با ترجمه آیا سازمان ها از فرایند رسمی مدیریت ریسک برای رفع خطرات رسانه های اجتماعی استفاده می کنند؟

مقالات مرتبط با این موضوع

مقالات ترجمه شده مدیریت

مقالات ترجمه شده مدیریت ریسک

مقالات ترجمه شده رفتار سازمانی

مقالات ترجمه شده رسانه های اجتماعی

دانلود رایگان مقاله بیس انگلیسی خرید و دانلود ترجمه ی مقاله انگلیسی

کد محصول: M723

سال نشر: ۲۰۱۸

نام ناشر (پایگاه داده): الزویر

نام مجله: International Journal of Accounting Information Systems

نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)

تعداد صفحه انگلیسی: ۱۴  صفحه PDF

تعداد صفحه ی ترجمه فارسی: ۳۸ صفحه فایل WORD

قیمت فایل ترجمه شده:۲۹۰۰۰ تومان

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی مدیریت ۲۰۱۸ : آیا سازمان ها از فرایند رسمی مدیریت ریسک برای رفع خطرات رسانه های اجتماعی استفاده می کنند؟

عنوان انگلیسی:

Do organizations use a formalized risk management process to address social media risk?

چکیده فارسی:

استفاده از رسانه های اجتماعی در محل کار متداول است؛ با این حال، در مورد چگونگی مدیریت ریسک رسانه های اجتماعی توسط سازمان ها اطلاعات کمی در دست است. ما از چارچوب یکپارچه (COSO، ۲۰۰۴) کمیته سازمان های حامی مدیریت ریسک واحد اقتصادی برای ایجاد یک مدل مدیریت ریسک رسانه های اجتماعی (SM-RMM) که شامل چهار جزء به این شرح است استفاده می کنیم: (۱) استفاده از رسانه های اجتماعی، (۲) ریسک ادراک شده استفاده، (۳) اجرای سیاست و (۴) آموزش و کنترل فنی. ما از این مدل برای بررسی اینکه آیا شیوه پرداختن سازمان ها به ریسک رسانه های اجتماعی با فرایند مدیریت ریسک رسمی سازگار است یا نه، بهره می گیریم.

داده های نظرسنجی از ۹۸ متخصص مدیریت ریسک ، حسابرسی و امور مالی نشان می دهد که میزان استفاده سازمان ها از رسانه های اجتماعی باعث افزایش ریسک ادراک شده استفاده از این رسانه ها می شود. علاوه بر این، تأثیر میزان استفاده بر اجرای سیاست های رسانه های اجتماعی درمورد سازمان هایی با سطوح بالاتر ریسک ادراک شده استفاده بیشتر است. در نهایت، سازمان هایی که سیاست های رسانه های اجتماعی گسترده تری دارند، دارای آموزش ها و کنترل های فنی گسترده تری هستند. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سازمان ها سیاست ها و کنترل رسانه های اجتماعی را بر خلاف استفاده از فریند مدیریت ریسک رسمی، به شیوه ای واکنش پذیر می پذیرند. این امر ممکن است سازمان ها را در معرض ریسک رسانه های اجتماعی قرار دهد. مدل ما چارچوبی برای تحقیقات آینده در زمینه مدیریت ریسک رسانه های اجتماعی فراهم می سازد.

۱. مقدمه

رسانه های اجتماعی در حال تغییر شیوه تعامل خارجی سازمان ها با مشتریان و سایر ذینفعان و نیز نحوه تعامل و همکاری داخلی با کارکنانشان هستند (کین و همکاران، ۲۰۱۴). طرفداران این مسئله مدعی هستند که استفاده از رسانه های اجتماعی باعث افزایش روابط با مشتریان و کارکنان و نیز افزایش اثربخشی و کارایی عملیات داخلی سازمان می شود (اینوستیس ، ۲۰۱۵). در واقع، استفاده از رسانه های اجتماعی سازمانی در سال های اخیر به طرز چشمگیری افزایش یافته است (کلنن و همکاران، ۲۰۱۰؛ انگن ، ۲۰۱۲؛ تیزیاک ، ۲۰۱۲). تحقیق اینوستیس (۲۰۱۵) درمورد استفاده شرکت های آمریکایی از رسانه های اجتماعی گزارش می دهد که ۱۰۰ درصد ازS & P حداقل یک حساب رسانه های اجتماعی شرکتی دارند، ۹۷ درصد از ۵۰۰ شرکت بزرگ آمریکایی، حساب لینکدین، ۸۴ درصد حساب توییتر، ۶۷ ٪ حساب فیس بوک، ۶۹٪ کانال های ویدئویی یوتیوب و ۳۹٪ صفحات گوگل پلاس دارند. بنابراین، استفاده سازمانی از رسانه های اجتماعی رایج است.

در حالی که استفاده از رسانه های اجتماعی می تواند برای یک سازمان سودمند باشد، ممکن است به علت تعامل، بی سابقگی و احتمال محتوای ویرایش نشده آن ریسک زیادی داشته باشد (اسکات و جاکا ، ۲۰۱۱). از آنجایی که رسانه اجتماعی ابزاری ارتباطی است که در یک پلت فرم فناوری اطلاعات (IT) واقع شده است، این پتانسیل را دارد که ریسک امنیت IT و نشت اطلاعات را افزایش دهد. استفاده از رسانه های اجتماعی در سازمان ها همچنین می تواند موجب کاهش بهره وری کارکنان و افزایش ریسک های اعتباری شود (اکسنچر ، ۲۰۱۴؛ بریووت و همکاران، ۲۰۱۷؛ هیلدبراند و همکاران، ۲۰۱۳؛ ISACA، ۲۰۱۱؛ خانسا و همکاران، ۲۰۱۷؛ اولری ، ۲۰۱۱a؛ راسل هردر و حقوق تجارت اتیوس، ۲۰۰۹؛ شاوپ و بلنجر ، ۲۰۱۴؛ ویلکین و چنهال ، ۲۰۱۰). هر یک از این ریسک ها با هزینه بالقوه همراه است. در واقع، ریسک مالی سوء مدیریت رسانه های اجتماعی، دغدغه عمده مدیران است (دلویت ، ۲۰۱۲).

Abstract

Social media use within the workplace is widespread; however, little is known about how organizations actually manage social media risk. We use the Committee of Sponsoring Organization’s Enterprise Risk Management – Integrated Framework (COSO, 2004) to develop a social media risk management model (SM-RMM) that includes four components: (i) social media use, (ii) perceived risk of use, (iii) policy implementation, and (iv) training and technical controls. We utilize the model to examine whether the manner in which organizations address social media risk is consistent with a formalized risk management process. Survey data from 98 risk management, audit, and finance professionals shows that the extent of organizations’ social media use increases the perceived risk of social media use.

In addition, the effect of the extent of use on the implementation of social media policies is greater for organizations with higher levels of perceived risk of use. Finally, organizations with more extensive social media policies have more extensive training and technical controls. The study’s findings indicate that organizations are adopting social media policies and controls in a reactive fashion, as opposed to using a formalized risk management process. This may unduly expose organizations to social media risks. Our model provides a framework for future research on social media risk management.

Keywords : Social media,Risk management,COSO,Social media policy

Introduction

Social media is changing how organizations engage externally with customers and other stakeholders, as well as how they interact and collaborate internally with their employees (Kane et al., 2014). Proponents argue that social media use enhances relations with customers and employees and increases the effectiveness and efficiency of an organization’s internal operations (Investis, 2015). Indeed, organizational social media use has grown exponentially in recent years (Culnan et al., 2010; Engen, 2012; Tysiac, 2012). Investis’ (2015) survey of U.S. companies’ corporate social media use reports that 100% of the S&P 100 have at least one corporate social media account, 97% of the largest 500 U.S. companies have LinkedIn accounts, 84% have Twitter accounts, 67% have Facebook accounts, 69% have YouTube video channels, and 39% have Google + pages. Thus, the organizational use of social media is widespread.

While social media use can be beneficial to an organization, it can pose increased risks due to its interactivity, spontaneity, and likelihood of unedited content (Scott and Jacka, 2011). Since social media is a communications tool that resides on an organization’s information technology (IT) platform, it has the potential to increase IT security and information leakage risks. Social media use within organizations can also decrease employee productivity and increase reputational risks (Accenture, 2014; Brivot et al., 2017; Hildebrand et al., 2013; ISACA, 2011; Khansa et al., 2017; O’Leary, 2011a; Russell Herder and Ethos Business Law, 2009; Schaupp and Bélanger, 2014; Wilkin and Chenhall, 2010). Each of these risks comes with a potential cost. Indeed, the financial risk of social media mismanagement is a top concern for executives (Deloitte, 2012).