اطمینان از انعطاف پذیری سیستم های صنعتی در هنگام بروز اختلالات، یک استراتژی حیاتی برای سازگاری تغییرات اقلیمی جهت حفظ مصرف و تولید پایدار است. مدل تصمیم گیری کسب و کار در ارائه پشتیبانی منطقی از انتخاب های مدیران و کارشناسان صنعت در شرایط بحرانی که ممکن است ناشی از اختلالات اقلیمی باشد، ضروری است. تا به امروز، بسیاری از تکنیک های پیشنهادی که در ادبیات ارائه شده است، متمرکز بر اختلالات منابع فیزیکی هستند که از طریق ارتباطات زنجیره تامین پخش می شوند؛ با این وجود، شکاف تحقیق قابل توجهی در کاهش اثرات ناشی از اختلال در دسترس بودن نیروی کار باقی مانده است. در این کار، یک مدل بهینه سازی ورودی-خروجی فازی برای تخصیص منابع کمیاب در یک شرکت تجاری یا سازمان تولید شده است.

این مدل از چارچوب ورودی-خروجی استفاده می کند تا با توجه به وابستگی های سازمانی که در میان کارکنان یا واحدهای اداری وجود دارد، به حداقل رساندن ضرر و زیان خدمات حیاتی که به مشتریان خارجی داده می شود، توجه شود. این مدل با استفاده از دو نمونه موردی نشان داده شده است. اولین مطالعه موردی شامل استقرار کارکنان پزشکی در یک بیمارستان طی حوادث پاندمی است. در حالی که مطالعه مورد دوم شامل تخصیص پرسنل در فرایند کسب و کار برون سازمانی شرکت در طول یک رویداد آب و هوایی نامطبوع است. مثالها نشان میدهند که چگونه مدل بهینه سازی ورودی-خروجی فازی پیشنهاد شده میتواند پشتیبانی تصمیم برای تمرین کنندگان در صنعت را فراهم کند تا بتواند اثرات کمبود منابع انسانی را بر تداوم کسب و کار در طول بحران کاهش دهد.

کلمات کلیدی: انعطاف پذیری،بهینه سازی فازی،تخصیص منابع انسانی،عملیات بحران،مدل ورودی-خروجی

۱-مقدمه

غلظت دی اکسید کربن در جو زمین به سطوح رکورد تاریخی رسیده است حتی وقتی افزایش نرخ های انتشار به دلیل روندهای اقتصادی و جمعیت شناختی ادامه می یابد ( استیفن و همکاران ۲۰۱۵) . لینک های بین انتشار ات گازهای گلخانه ای (GHG) و تغییرات آب و هوایی در حال حاضر به خوبی تاسیس شده است و در حال حاضر نیاز به استراتژی های سازگاری است تا درون اقدامات پایداری یکپارچه شوند (IPCC ,2014) . در واقع ، مصرف و تولید پایدار (SCP) یکی از استراتژی های کل نگر است که تاثیرات محیط زیستی را با توجه به اهداف جریان رو به بالا (تولید) و جریان رو به پایین ( مصرف ) تحت کنترل در می اورند ( تسنگ و همکاران، ۲۰۱۳) .

روند های فعلی در ادبیات تحقیق پایداری نشان می دهد که هماهنگ سازی کاهش تغییر اقلیمی و تلاش های هماهنگی از طریق توسعه و استفاده از مدل های تصمیم گیری کسب و کار مورد نیاز است . به عنوان مثال، وداواتا و اینگیرگه (۲۰۱۲) بررسی کرده اند که چگونه ریسک های سیل باعث تهدید تداوم کسب و کار به ویژه در شرکت های کوچک و متوسط (SMEs) می شوند در حالی که کونستابله و کرستومدیس (۲۰۱۵) و پیچیدگی های تطبیق تغییرات آب و هوایی را در مدیریت پروژه بررسی کردند. بدین ترتیب کورو پو و همکارانش (۲۰۱۴) مدعی شده اند که تلاش های تحقیقاتی باید در جنبه های مختلف انطباق تغییرات اقلیمی در بخش خصوصی تشدید شوند .

Abstract

Ensuring the resilience of industrial systems to perturbations is a vital strategy for climate change adaptation to maintain sustainable consumption and production. Business decision-making models are essential in providing rational support for choices made by managers and industry practitioners under crisis conditions that may result from climatic disruptions. To date, most of the techniques proposed in the literature focus on the disruptions of physical resources that propagate through supply chain linkages; nonetheless, a significant research gap remains on mitigating impacts caused by disruptions in workforce availability. In this work, a fuzzy input-output optimization model is developed for allocating scarce labor resources within a business enterprise or organization.

This model uses the input-output framework to take into account organizational interdependencies that exist among workers or departmental units, to ensure minimal loss of vital services delivered to external clients. The model is demonstrated using two illustrative case studies. The first case study involves medical staff deployment in a hospital during a pandemic event; while the second case study involves allocation of personnel in a business process outsourcing firm during an adverse weather event. The examples illustrate how the proposed fuzzy input-output optimization model can provide decision support for practitioners in industry, in order to mitigate the impacts of human resource shortage on business continuity during a crisis.