پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
| مقالات مرتبط با این موضوع |
کد محصول: H389
سال نشر: ۲۰۱۸
نام ناشر (پایگاه داده): الزویر
نام مجله: China Economic Review
نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)
تعداد صفحه انگلیسی: ۲۷ صفحه PDF
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۴۳ صفحه word
قیمت فایل ترجمه شده: ۲۶۰۰۰ تومان
عنوان فارسی:
مقاله ترجمه شده : مشارکت مالی و فقر: نقش درآمد نسبی
عنوان انگلیسی:
Financial inclusion and poverty: The role of relative income
چکیده فارسی:
این مطالعه با استفاده از مجموعه داده های حاصل از بررسی امور مالی خانوارهای چینی، نشان می دهد که نگرانی نسبت به درآمد نسبی، به طور قابل توجهی، خانواده های فقیر را برای استفاده از اعتبارات بانکی تحریک می کند. تاثیر مقایسه درآمد بر درخواست های اعتباری را می توان با توجه به اثر جونز توضیح داد که در آن فقرا به دنبال تامین هزینه های مصرفی گران قیمت هستند تا از شیوه مصرف ثروتمندان تقلید کنند و در نتیجه از فقر مستمر و یا اثر تونلی رنج می‌برند که در آن فقرا تحت‌تاثیر موفقیت اقتصادی ثروتمندان قرار می‌گیرند و از اعتبارات بانکی برای سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند اگر چه این مطالعه هیچ شواهد تجربی از اثر “چشم و هم چشمی کردن” را ارائه نمی کند در حالی که نشان می دهد که متقاضیان اعتباری بیش از دیگران در سرمایه انسانی سرمایه گذاری می کنند، و این نشان می دهد که اثر “تونل” انگیزه اولیه برای خانواده های نسبتا فقیر برای شرکت در بازار اعتباری است. خانوارهای فقیر قادر به استفاده از منابع مالی برای فرار از فقر هستند
Abstract
Using the Chinese Household Finance Survey data set, the study shows that concern with relative income significantly stimulates poor households to apply for bank credit. The effect of income comparisons on credit applications can be explained by either a “keeping up with the Joneses” effect, in which the poor seek financing for costly consumption to emulate the wealthy’s consumption style and thus suffer persistent poverty, or else a “tunnel” effect, in which the poor are inspired by the wealthy’s economic success and enlightened to use credit for investment. Although this study provides no empirical evidence of a “keeping up” effect, it reveals that credit applicants invest significantly more in human capital than non-applicants, and it demonstrates that the “tunnel” effect is the primary incentive for relatively poor households to participate in the credit market. Poor households are capable of using finance to escape from poverty.
Introduction
The impact of financial development on the wealth accumulation of the poor has been well documented, though some findings remain inconclusive. Several studies support the notion that financial development improves the efficiency of capital allocation and relaxes credit constraints, both effects that help the poor by fostering investment in commercial activities and enhancing accumulation of human capital (Aghion & Bolton, 1997; Allen, Demirgüc-Kunt, Klapper, & Peria, 2012; Beck, Demirgüç-Kunt, & Levine, 2007; Demirgüc-Kunt & Klapper, 2013; Flug, Spilimbergo, & Wachtenheim, 1998; Galor & Moav, 2004; Jacoby & Skoufias, 1997).
In contrast, another theory proposes that financial inclusion2 interferes with the wealth accumulation of the poor and even leads to the emergence of a poverty trap, because abundant financial resources trigger irrational consumption and instigate a race for social status (Moav and Neeman, 2012; Frank, Levine, & Dijk, 2014). Due to social comparisons, rising income and consumption at the top of the income distribution scale induce lower tiers to emulate the consumption styles of the wealthy—for example, by purchasing luxury goods—to distinguish themselves from the extreme poor (Becker & Rayo, 2006; Moav and Neeman, 2010; Bertrand & Morse, 2013).
This incentive, known popularly as “keeping up with the Joneses,” leads low-income households to devote a large fraction of resources to consumption and rely on continuous consumer borrowing, which prevents further wealth accumulation and results in persistent poverty (Alvarez-Curdrado & Japaridze, 2015; Kumhof, Rancière, & Winant, 2015).