پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
این مقاله علمی پژوهشی (isi) به زبان انگلیسی همراه با ترجمه تخصصی از نشریه الزویر مربوط به سال ۲۰۱۹ دارای ۲۵ صفحه ی انگلیسی با فرمت PDF و ۵۱ صفحه ترجمه فارسی به صورت فایل WORD قابل ویرایش می باشد در ادامه این صفحه لینک دانلود رایگان مقاله انگلیسی ، بخشی از ترجمه فارسی مقاله و لینک خرید آنلاین ترجمه ی کامل مقاله موجود می باشد.
کد محصول: H445
سال نشر: ۲۰۱۹
نام ناشر (پایگاه داده): الزویر
نام مجله: The British Accounting Review
نوع نگارش مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)
تعداد صفحه انگلیسی: ۲۵ صفحه PDF
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۵۱ صفحه WORD
قیمت فایل ترجمه شده: ۳۹۰۰۰ تومان
عنوان فارسی:
مقاله انگلیسی ترجمه شده حسابداری ۲۰۱۹ : فساد در سطح کشور و انتخاب حسابداری: سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه تحت IFRS
عنوان انگلیسی:
Country-level corruption and accounting choice: Research & development capitalization under IFRS
برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
وضعیت ترجمه: این مقاله به صورت کامل و تخصصی ترجمه شده برای خرید ترجمه کامل مقاله بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید (لینک دانلود بلافاصله بعد از خرید نمایش داده می شود)
مقالات مرتبط با این موضوع: برای مشاهده سایر مقالات مرتبط با این موضوع (با ترجمه و بدون ترجمه) بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
چکیده فارسی:
استاندارد ۳۸ حسابداری بین المللی دارایی های نامشهود بیان می کند که اگر شرایط خاص مشخص شده در استاندارد برآورده شود هزینه های توسعه باید سرمایه گذاری شوند. با این وجود، این مورد، نیاز به تصمیم گیری مدیریتی دارد و از این رو ممکن است به فرصت طلبی منجر شود. فساد یک ویژگی حکومتِ غیر رسمی ِنفوذپذیر است که در رفتارهای شرکت ها نفوذ می کند و سوء رفتارهای سازمانی را تحت تأثیر قرار می دهد. ما گمان می کنیم محیطی با فساد زیاد، مدیریت را در توجیه مَجموع معیارهای سرمایه گذاری دارایی هایی که باید هزینه شوند (کامل یا بخشی)، تسهیل می کند. این دارایی های سرمایه ای مزایای اقتصادی آتی را که از طریق به رسمیت شناختن آنها به طور ضمنی انتقال می یابد ایجاد نخواهد کرد. با این حال، این به رسمیت شناختن، سیگنال های بازاری مثبت (حتی تحریف شده) را برای درآمد های آینده ارسال می کند و درآمد گزارش شده در سال جاری را افزایش می دهد. ما دریافتیم که بین فساد در سطح کشور و میزان هزینه های توسعه که در یک سال معین سرمایه گذاری شده است، رابطه مثبت وجود دارد. علاوه بر این، بالاتر از سطح فساد کشور، سهم هزینه های توسعه ای سرمایه گذاری شده در یک سال معین نسبت به سودآوری آینده پایین تر است. در نهایت، این ارتباط توسط سطوح بین المللی سازی شرکت ها تعدیل می شود.
کلید واژه ها: تحقیق و توسعه، IFRS، فساد، انتخاب حسابداری، عملکرد آینده، بین المللی سازی
۱.مقدمه
شرکت ها در تحقیق و توسعه (از این پس R&D) سرمایه گذاری می کنند تا در محیط های دائما متغیر کسب و کار رقابت کنند. سرمایه گذاری های R&D تأثیر طولانی مدت در درآمدها ، تسهیل رشد شرکت و پایداری بلند مدت (Dugan، McEldowney، Turner، & Wheatley، ۲۰۱۶) و همچنین ایجاد ارزش دارند (به عنوان مثال Chan، Lakonishok، & Sougiannis، ۲۰۰۱؛ Duqi، Jaafar) ، & Torluccio، ۲۰۱۵؛ Sougiannis، ۱۹۹۴). در همین راستا ، برخی معتقدند که با ارزش ترین دارایی های شرکت از طریق تحقیق و توسعه ایجاد می شود (Boujelben & Fedhila، ۲۰۱۱).
طبق استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (از این پس IFRS) ، استاندارد حسابداری بین المللی (از این پس IAS) 38 ، دارایی نامشهود تعدادی از شرایط محدود کننده برای سرمایه گذاری در هزینه های توسعه را تعیین می کند. از این رو ، انتظار می رود که فقط هزینه های توسعه مربوط به پروژه های تحقیق و توسعه که احتمال زیادی برای موفقیت دارند ، سرمایه گذاری شده و از این طریق خلق ارزش آتی را محقق می کنند (Chen، Gavious، & Lev، ۲۰۱۷). با این حال ، استفاده از این شرایط مدیران را ملزم به قضاوت در مورد اطلاعات اختصاصی و ذهنی می کند. بنابراین ، تصمیم سرمایه گذاری در راستای اختیارات مدیریتی باز است و منجر به مدیریت سود بالقوه می شود ، به گونه ای که قابلیت اطمینان و پایداری آن قابل بررسی است (Cazavan-Jeny ، Jeanjean، & Joos، ۲۰۱۱؛ Dinh، Kang، & Schultze، ۲۰۱۶). در این مقاله به درخواست Houqe and Monem (2016) برای بررسی رابطه بالقوه بین حسابداری و فساد پاسخ داده می شود و میزان ارتباط فساد با سرمایه گذاری تحقیق و توسعه تحت IFRS بررسی می شود…
۶.جمع بندی
بررسی رفتار حسابداری تحقیق و توسعه موضوعی بحث برانگیز در میان تنظیم کنندگان استاندارد ، تهیه کنندگان و کاربران صورت های مالی و همچنین محققان بوده است. طرفداران سرمایه گذاری در برخی از این هزینه ها معتقدند که چنین هزینه هایی، سرمایه گذاری هایی را تشکیل می دهند که منافع اقتصادی آتی را به همراه دارد و از این رو باید سرمایه گذاری شوند (به عنوان مثال ، Lev & Sougiannis، ۱۹۹۶). بر اساس این فرض ، IFRS بیان می کند ، هنگامی که معیارهای خاصی برآورده می شوند ، هزینه های توسعه باید سرمایه گذاری شوند. به احتمال زیاد ، با تحمیل شرایط محدودکننده ، IAS 38 فرصت طلبی مدیریتی را که ممکن است ناشی از اختیار در سرمایه گذاری هزینه های توسعه باشد ، کاهش می دهد (Markarian et al.، ۲۰۰۸؛ Matolcsy & Wyatt، ۲۰۰۶). بنابراین ، انتظار می رود که فقط هزینه های توسعه ی مربوط به پروژه های تحقیق و توسعه ، که به احتمال زیاد موفقیت آمیز خواهند بود ، سرمایه گذاری شوند. در نتیجه ، مدیران می توانند اطلاعات خصوصی خود را در مورد موفقیت مورد انتظار سرمایه گذاری R&D و مزایای آتی مرتبط با آنها را نشان دهند (Abrahams & Sidhu، ۱۹۹۸؛ Oswald & Zarowin، ۲۰۰۷؛ Ritter & Wells، ۲۰۰۶)…
Abstract
International Accounting Standard 38 Intangible Assets mandates that development costs must be capitalized if certain conditions specified in the standard are met. However, this requires managerial judgement and hence may be subject to opportunism. Corruption is a permeable informal country characteristic that penetrates firms’ behaviour, influencing corporate misconduct. We conjecture that an environment with high corruption facilitates management in their justification of meeting the capitalization criteria of assets that should have been expensed, either partly or entirely. These capitalized assets will not generate the future economic benefits implicitly conveyed by their recognition. This recognition, however, sends positive (albeit distorted) market signals for future earnings and increases current year reported earnings. We find that there is a positive relation between country-level corruption and the amount of development costs capitalized in a given year. Moreover, the higher the levels of country corruption, the lower the contribution of capitalized development costs in a given year to future profitability. Finally, this association is moderated by companies’ levels of internationalization.
Keywords: R&D,IFRS,Corruption,Accounting choice,Future performance, Internationalization
Introduction
Companies invest in research and development (hereafter R&D) to compete in continuously evolving business environments. R&D investments have a long-term effect on earnings, facilitate corporate growth and long-term sustainability (Dugan, McEldowney, Turner, & Wheatley, 2016) as well as value creation (e.g. Chan, Lakonishok, & Sougiannis, 2001; Duqi, Jaafar, & Torluccio, 2015; Sougiannis, 1994). Along these lines, some argue that the most valuable corporate assets are created through R&D (Boujelben & Fedhila, 2011).
Under International Financial Reporting Standards (hereafter IFRS), International Accounting Standard (hereafter IAS) 38 Intangible Assets sets out a number of restrictive conditions for the capitalization of development costs. Hence, one would expect that only those development expenditures from R&D projects which are highly likely to be successful are capitalized and in doing so convey future value creation (Chen, Gavious, & Lev, 2016). However, the application of these conditions requires managers to exercise judgement over proprietary and subjective information. Thus, the capitalization decision is open to managerial discretion, leading to potential earnings management, such that its reliability and faithful representation can be questioned (Cazavan-Jeny, Jeanjean, & Joos, 2011; Dinh, Kang, & Schultze, 2016)…
۶.Conclusions
The accounting treatment of R&D has been a controversial issue among standards setters, financial statement preparers and users as well as academics. Advocates for capitalizing some of these costs argue that such costs constitute investments which will generate future economic benefits and hence should be capitalized (e.g., Lev & Sougiannis, 1996). In line with this premise, IFRS prescribe that, when certain criteria are met development costs must be capitalized. Arguably, by imposing restrictive conditions, IAS 38 reduces managerial opportunism that may result from discretion involved in the capitalization of development costs (Markarian et al., 2008; Matolcsy & Wyatt, 2006). Thus, one would expect that only development expenditures from those R&D projects, which are highly likely to be successful, are capitalized. As a consequence, managers can signal their private information about the expected success of R&D ventures and their related future benefits (Abrahams & Sidhu, 1998; Oswald & Zarowin, 2007; Ritter & Wells, 2006)…