علی رغم آنکه بیش از ۱۴۰ کشور استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی را به انواع شکل ها اتخاذ می کنند، اما تاثیر آن بر کیفیت حسابداری معلوم نیست. توضیحات بالقوه برای یافته های متداول در ادبیات شامل تمرکز بر نمونه محدود کشورهای اروپایی و استفاده از مدل های اقلام تعهدی اختیاری جهت اندازه گیری کیفیت حسابداری است. این مطالعه با ارزیابی تاثیر اتخاذ استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی اجباری بر کیفیت حسابداری با استفاده از توزیع سودها از این مسائل دور می شود. با استفاده از ۵۶۹۱ نمونه شرکت در ۴۶ کشور که استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی را اتخاذ کرده اند پی می بریم که وقتی ناپیوستگی توزیع کاملا ناپدید نمی شود شدت آن برای هر دو نمونه کل و یک نمونه ی ثابت از شرکت ها کاهش می یابد. نتایج برای هر دو کشورهای اروپایی و غیر اروپایی همسان هستند و برای کشورهایی با قدرت اجرایی بالا و جایی که تقاضای کاربران برای گزارشگری کیفیت بالا در سطح بالایی است بیشتر تاکید شده اند. علاوه برآن سطح مدیریت سود واقعی و اقلام تعهدی اختیاری را حول معیار سود بررسی کرده و نتیجه گیری می کنم که نمی توان ارتباط نظام مندی نه برای روش اتخاذ قبل و نه بعد از استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی یافت.

کلمات کلیدی: استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، توزیع سود، وقفه ها، کیفیت حسابداری

۱.مقدمه

گرچه ادبیات در مورد استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی گسترده است، اما هنوز توافقی در مورد کارآیی آن در بهبود کیفیت حسابداری حاصل نشده است. حتی مطالعات متمرکز بر اتخاذ استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی ۲۰۰۵ در اتحادیه اروپا که از همان معیار کیفیت حسابداری استفاده می کنند به هر دو نتایج تایید کننده (چن و همکاران، ۲۰۱۰؛ زگال و همکاران، ۲۰۱۱، ۲۰۱۲) و عکس (جینجین و استولوی، ۲۰۰۸؛ کالائو و جارنی، ۲۰۱۰؛ کاپکون و همکاران، ۲۰۱۲؛ احمد و همکاران، ۲۰۱۳a,b) . این یافته های متداول ناشی از موارد زیر هستند: ۱) اندازه گیری نادرست و نگرانی های قدرتی در مورد استفاده از اقلام تعهدی اختیاری، به ویژه در محیط جهانی (دچو و همکاران، ۲۰۰۳؛ ویسوکی، ۲۰۰۴)، ۲) فقدان مشاهدات پس از اتخاذ استانداردها در مطالعات اولیه، ۳) سر و صدا حول رویداد اتخاذ استانداردهای ۲۰۰۵ از جمله تغییرات در قوانین اجرایی (کریستنسن و همکاران، ۲۰۱۳) یا ۴) تمرکز محدود بر کشورهای توسعه یافته، عمدتا کشورهای اروپای غربی که دسترسی کنونی IASB را نشان نمی دهد.

Abstract

Despite over 140 countries adopting IFRS in some form, its effect on accounting quality remains unclear. Potential explanations for divergent findings in the literature include the focus on a narrow sample of EU countries and the use of noisy discretionary accrual models to measure accounting quality. This study circumvents these issues by investigating the impact mandatory IFRS adoption has on accounting quality using earnings distributions. Using a sample of 5691 firms in 46 countries that have adopted IFRS, I find that while the distribution discontinuity does not completely disappear, it decreases in severity for both a total and a constant sample of firms. Results are consistent for both EU and non-EU countries and are more pronounced for countries with high enforcement and where users’ demand for high quality reporting is high. Furthermore, I investigate the level of discretionary accruals and real earnings management around the earnings benchmark and conclude that a systematic relationship cannot be found for either method pre- or post-IFRS adoption.

Keywords: IFRS,Earnings distributions,Discontinuities,Accounting quality

Introduction

Although the International Financial Reporting Standards (IFRS) literature is expansive, consensus on its effectiveness in improving accounting quality1 has not yet been reached. Even studies focusing on the 2005 IFRS adoption in the European Union (EU)2 that use the same measure of accounting quality find both confirming (Chen et al., 2010; Zeghal et al., 2011, 2012) and opposing results (Jeanjean & Stolowy, 2008; Callao & Jarne, 2010; Capkun et al., 2012; Ahmed et al., 2013a,b). These divergent findings could result from (1) mismeasurement and power concerns of using discretionary accruals, especially in a global setting (Dechow et al., 2003; Wysocki, 2004), (2) lack of post-adoption observations in early studies, (3) noise around the 2005 adoption event, including changes in enforcement regulation (Christensen et al., 2013), or (4) the narrow focus on developed, mostly Western European countries, which does not represent the IASB’s current reach.