این مقاله شواهد اولیه ی مربوط به رابطه ی بین کیفیت حسابرسی، تأمین مالی بدهی، و مدیریت درآمدها در اردن را ارائه داده است. این مطالعه از نسخه ی سطح مقطعی مدل اصلاح شده ی جونز استفاده کرده است، که در آن اقلام تعهدی اختیاری بعنوان یک نماینده برای مدیریت درآمدها به کار گرفته شده اند. رگرسیون حداقل مربعات معمولی برای بررسی تأثیر کیفیت حسابرسی و تأمین مالی بدهی در مدیریت درآمد ها با استفاده از یک نمونه شامل ۷۲ شرکت صنعتی طی دوره ی انتخابی مابین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ به کار گرفته شد. نتایج حاکی از این بودند که کیفیت حسابرسی و تأمین مالی بدهی توانایی بالقوه ی مدیریت درآمدها را کاهش می دهد و در عوض باعث بهسازی کیفیت گزارش مالی می شود. بدهی بالا قطعا باعث پدید آمدن خطر مدیریت درآمدها خواهد شد. این تحقیق مفاهیم احتمالی مربوط به سیاست گذاران در اردن و دیگر کشورها را برای رسیدن به فرمول جامع تر و قابل اطمینان تر سیستم حسابرسی ارائه می دهد.

لغات کلیدی: کیفیت حسابرسی، تأمین مالی بدهی، مدیریت شرکت، مدیریت درآمدها، کیفیت گزارش مالی

۱. مقدمه

مدیریت درآمدها، بویژه زمانی که درآمدها بطور مکرر بعنوان پیش بینی کننده های مناسب کیفیت گزارش مالی (FRQ) در نظر گرفته می شوند، از اهمیت بالایی برای سهامداران شرکت برخوردار است، چرا که اقلام تعهدی حسابداری در مورد FRQ آگاهی دهنده می باشند. با این حال، اقلام تعهدی ممکن است به خاطر دستکاری و انحراف احتمالی، بعنوان پیش بینی کننده های غیرقابل اطمینان FRQ نیز عمل کنند. کیفیت حسابرسی نقش مهمی در مدیریت کاهش درآمدها ایفا می کند چرا که حسابرس ها یک وظیفه ی تأیید در رابطه با اعتبار وضعیت مالی بر عهده دارند. بعلاوه، از آنجایی که وام بر روی اجراهای مدیریتی و انتخاب گزارش ها تأثیر می گذارد، همکاری بین وام و FRQ به اقلام تعهدی وابسته می باشد.

این مقاله یک بررسی در مورد روابط میان سه زمینه به نام های کیفیت حسابرسی، تأمین مالی بدهی و مدیریت درآمدها ارائه داده است. اگرچه تنها چند محقق بصورت تجربی به بررسی مرتبط بودن کیفیت حسابرسی و تأمین مالی بدهی به مدیریت درآمدها اقدام کرده اند، اما مطالعات دیگری نیز وجود دارند که فرض می کنند این نوع همکاری رخ می دهد. برای مثال لین و هوانگ (۲۰۱۰) اذعان کردند که کیفیت حسابرسی، رابطه منفی چشمگیری با مدیریت درآمدها دارد، در حالی که آرنز، بیزلی، و آلوین (۲۰۱۰) و مسیر، گلوور، و پراویت (۲۰۰۸) مخالف این بودند که عملکرد حسابرسی به کاهش عدم تقارن اطلاعات و تضاد منافع که میان مدیران و سهامداران رخ می دهد، کمک می کند. از طرفی دیگر، پوپ (۲۰۰۳) اذعان داشت که “تعادل بین وام و ایجاد سرمایه با فروش سهام باعث ایجاد تقاضاهایی برای اطلاعات حسابداری شده و می تواند تفاوت های موجود در الگوهای افشاسازی را شرح دهد”. به همین ترتیب، اوبرایان (۱۹۹۸) اینگونه شرح داد که “اگر گزارش مالی برای خدمت به نیازهای سرمایه گذاران بیرونی وجود داشته باشد، آنگاه ما باید منتظر ایجاد تفاوت در برنامه ریزی های ارائه ی سرمایه باشیم”.

Abstract

This paper presents the initial evidence regarding the relationship between audit quality, debt financing, and earnings management in Jordan. The study used the cross-sectional version of the modified Jones model, in which discretionary accruals were employed as a proxy for earnings management. Generalised least squares regression was employed to examine the influence of audit quality and debt financing on earnings management using a sample comprising 72 industrial companies during the selected period from 2006 to 2012. The results suggested that audit quality (auditor tenure, size, specialisation, and independence) and debt financing (low debt) diminish the potential of earnings management, and, in turn, enhance the financial reporting quality. Invariably, high debt would raise earnings management risk. This research raises probable implications for policy-makers in Jordan and other countries to consider in formulating a more comprehensive and reliable audit system.

Keywords Audit quality,Debt financing,Corporate governance,Earnings management,Financial reporting quality

Introduction

Earnings management is of considerable interest to company stakeholders, especially when earnings are frequently deemed to be suitable forecasters of financial reporting quality (FRQ), since accounting accruals are instructive around FRQ. Nevertheless, accruals might also perform as unreliable forecasters of FRQ due to possible bias and manipulation. Audit quality plays an important role in reducing earnings management since auditors perform a certification task concerning financial statement credibility.

Moreover, since debt influences managerial inducements and reporting selections, the association between debt and FRQ relies on accruals. This paper presents an investigation into relations among three widely researched areas, namely audit quality, debt financing, and earnings management. Even though only a few researchers empirically investigated whether audit quality and debt financing are related to earnings management, there have been other studies that assume that such an association occurs.

For example, Lin and Hwang (2010) specified that audit quality has a significant negative association with earnings management, while Arens, Beasley, and Alvin (2010), and Messier, Glover, and Prawitt (2008) contended that the audit function helps to alleviate the information asymmetry and conflict of interest that occur amid shareholders and managers. On the other hand, Pope (2003, p. 281) stated that“the balance between debt and equity financing will produce demands for accounting information and may explain differences in disclosure patterns”. Likewise, O’Brien (1998, p. 1253) postulated that “if financial reporting exists to serve the needs of external capital providers, then we should expect differences to coincide with differences in the arrangements for providing capital”.

As suggested by agency theory, the monitoring mechanisms are assumed to align shareholders and managers’ interests and diminish conflict of interest as well as any ensuing opportunistic behaviour. In this sense, Jensen and Meckling (1976, p. 323) described the audit task as a vital mechanism in companies that “serves more closely to identify the manager’s interests with those ofthe outside equity holders”. Consequently, audit quality is assumed to perform as a monitoring mechanism that would assist in deterring managers to manipulate earnings. Contracting Theory proposes that private debt-holders force strict accounting-based restraints for restricting manipulation of fortune through these managers. This strictness is anticipated to give rise to debt. Consequently, at higher debt, there is a trade-off between advantages from reporting higher FRQ as well as for avoiding contract violations. The management is further likely to utilise accounting selection to manipulate earnings related to contract restrictions since the costs for breaching debt agreements are great when dealing with higher debt.

The utilisation of accounting choice for avoiding contract breaches depresses earnings as accruals are noisy predictors for FRQ. Hence, a rise in capital market entrant monitoring is expected to guide the accruals that are further considered to be informative about the FRQ. Jordan is a good study subject to examine for the effectiveness of audit quality and debt financing, as it has displayed immediate concerns in enhancing the pillars of corporate governance to improve FRQ. Moreover, unlike some of the other developed countries, Jordan is characterised by high ownership concentration. Due to its small capital market, Jordan depends significantly on foreign capital. Furthermore, a less liquid and small market produces more risk to foreign investors. Its geographic seclusion makes it a high probability for information asymmetry as well as rising agency costs for investors. Finally, in Jordan, higher management-ownership companies provide the management chances to isolate minority stockholders.

This study particularly examined aspects of audit quality and debt financing in Jordan associated with the earnings management relationship. There are a number of motives that sparked and drove this research.