این مقاله به سرمایه گذاری تحقیق و توسعه و صدور مجوز فناوری در زنجیره تامین به شکل تولیدکننده تجهیزات اصلی (OEM)و ایجادکننده قرارداد (CM) می پردازد. تحقیق و توسعه توسط توافق آن دو(OEM، CM) بر سر پرداخت سهم هزینه انجام می شود. در مرحله تحقیق و توسعه ما فرض می کنیم که در مورد عملکرد فناوری توسعه داده شده و بازار، عدم قطعیت وجود دارد. این عدم قطعیت، در مرحله فروش برطرف می شود؛ چرا که اطلاعات مربوط به اولویت های مصرف کننده در این مرحله قابل دسترس است. به علاوه، OEM می تواند فناوری را به شخص ثالث واگذار کرده و درآمد را با CM تقسیم کند.

ما تعرفه ی قیمت گذاری و استراتژی صدور مجوز را در دو سناریو مشخص می کنیم؛ یعنی تصمیم گیری برای صدور مجوز پیش یا پس از آن که ابهامات برطرف شدند ایجاد می شود. مقایسه ای از دو تعرفه نشان می دهد که OEM بین ایجاد تصمیم صدور مجوز در اولین یا دومین مرحله در بیشتر موارد متفاوت است. اما هنگامی که پتانسیل بازار، شدت رقابت، میزان وفاداری و سهم درآمد متوسط باشند منطقه کوچکی در فضای پارامتر وجود دارد که OEM ترجیح می دهد تصمیم صدور مجوز را در مرحله ۲ انجام دهد. جالب است که ما آن را برای منطقه بزرگی از فضای پارامتر به دست می آوریم، دو شریک در زمینه مجوز اولویت های یکسانی دارند. همچنین دریافتیم که توزیع احتمال متفاوت از کارایی فناوری احتمالی منجر به راهبردهای مجوز مختلفی می شود.

کلمات کلیدی: مدیریت زنجیره تامین، تحقیق و توسعه شرکتی، صدور مجوز فناوری

مقدمه

همکاری در زمینه تحقیق و توسعه (R&D) بین شرکتهای فناوری فعال رایج است که به دنبال کاهش زمان و هزینه، طراحی خوب محصول، و اهداف باکیفیت می باشند (آلبینو، کاربونارا و گیاوکارو ۲۰۰۷). سرمایه گذاری هماهنگ در R&D اغلب به سرمایه گذاری رقابتی ترجیح داده می شود زیرا: ۱- صرفه جویی در مقیاس و هدف بالاتری را بدست آورده ۲- ریسک و تکرار بیهوده تلاشهای R&D را کاهش داده و ۳- منجر به کل سرمایه گذاری بالاتر و بنابراین دانش بالاتری شده همچنانکه صیانت پذیری و سواری آزاد دیگر بعنوان یک موضوع مطرح نمی شوند (گی و هو ۲۰۰۸؛ هارابی ۲۰۰۲).

همکاری در زمینه R&D بین شرکتها می تواند افقی یا عمودی باشد. در حالت افقی، شرکتهایی که در بازار محصول رقابت کرده تلاشهای R&D خود را هماهنگ نموده برای مثال بطور مشترک در آزمایشگاه تحقیقاتی سرمایه گذاری می کنند (آسپرمونت و جکومین ۱۹۸۸؛ کامین، مولر و زانگ ۱۹۹۲). همکاری عمودی به شرکتهای متعلق به زنجیره تامین مانند شرکت دست بالا و شرکت دست پایین اشاره نموده که برای درک نتیجه بهتر بصورت جمعی در زمینه R&D مشارکت می کنند. برای مثال، شرکت دل در سال ۲۰۰۲ به عرضه کننده Lexmark کمک کرده تا تکنولوژی پرینتر خود را با نرم افزار باز پُرسازی کارتریج جدید توسعه یافته دل توسعه دهد، که در نهایت هر دو شرکت سود می برند (باشاکان و کریشنان ۲۰۰۹). شرکت تویوتا موتور نیز با عرضه کنندگان خود همکاری کرد تا عملکرد محصول را از سال ۱۹۷۰ بهبود دهد. کیزل (۲۰۰۷) بیان کرد که خودروسازان نیز در طول فرایند تولید به عرضه کنندگان کمک کردند، که در ابتدا مجاز به تشخیص مشکلات و استفاده از مولفه های بهتر بودند. وانورتاز (۱۹۹۷) بیان کرد که همکاری عمودی بر سایر همکاریها در امریکا در طول دوره ۱۹۸۵- ۱۹۹۵ چیره شده که این نتیجه توسط آرانز و دی آرویاب (۲۰۰۸) بدست آمد.

Abstract

This paper deals with R&D investment and technology licensing in a supply chain formed of an original equipment manufacturer (OEM) and a contract manufacturer (CM). The R&D is conducted by the CM and the OEM agrees to pay a share of the cost. At the R&D stage, we assume that there are some uncertainties both in terms of performance of the developed technology and market uncertainties. These uncertainties are resolved in the sales stage, as technology matures and information about consumers’ preferences become available. Further, the OEM can license the technology to a third party and share the revenues with the CM.

We characterize equilibrium pricing and licensing strategies in two scenarios, namely, the licensing decision is made before or after the uncertainties are resolved. A comparison of the two equilibria indicates that the OEM is indifferent between making the licensing decision in the first or the second stage in most cases. But when the market potential, competition intensity, royalty rate and revenue sharing rate are moderate, there exists a small region in the parameter space where the OEM prefers to make the licensing decision in Stage 2. Interestingly, we obtain that for a large region of the parameter space, the two partners have the same preferences in terms of licensing. It is also found that different probability distribution of stochastic technology efficiency results in different licensing strategies.

Keywords: Supply chain management,Cooperative R&D,Technology licensing

۱.Introduction

Cooperation in research and development (R&D) is popu- lar among technology-intensive firms pursuing time and cost reduction, better product design, and higher quality objectives ( Albino, Carbonara, & Giannoccaro, 2007 ). Coordinated investment in R&D is often preferred to competitive investment because: (i) it achieves higher economics of scale and scope; (ii) it reduces risk and wasteful duplication of R&D effort s; and (iii) it leads to higher total investments, and therefore higher knowledge, as appropriability and free riding are no more an issue ( Ge & Hu, 2008; Harabi, 2002 ).

Cooperation in R&D between firms can be horizontal or vertical. In the former, companies competing in the same product market coordinate their R&D efforts by, e.g., jointly investing in a research laboratory; see the seminal papers by d’Aspremont and Jacquemin (1988) and Kamien, Muller, and Zang (1992) . Vertical cooperation refers to firms belonging to a supply chain, e.g., an upstream com- pany and a downstream firm that collaborate in R&D to realize a collectively better outcome.

For instance, Dell helped in 2002 its supplier Lexmark to enhance its printer technology with an in- novative Dell-developed cartridge replenishment software, which eventually benefited both firms ( Bhaskaran & Krishnan, 2009 ). Toyota Motor Co. Ltd has been cooperating with its suppliers to improve product performance since 1970. 1 Kisiel (2007) mentions that auto manufacturers have also involved suppliers during the production process, which allowed early detection of problems and the use of better components. Vonortas (1997) found that vertical cooperation dominated other types of cooperation in the US during the period 1985–۱۹۹۵, a result also obtained by Arranz and de Arroyabe (2008) .