بررسی متعدد بر روی اکثر حوادث شغلی نشان از نقش عوامل سازمانی در این حوادث دارد. تحقیقات و شواهد نشان می دهد که “علل ریشه ای بیش از نقص فنی یا انسانی در این حوادث موثر است ” بنابراین تمرکز بر فاکتورهای سازمانی یک مسئله مهم در ایمنی به عنوان ابزاری برای کاهش ریسک در محل کار است. اولین گام برای ارزیابی تأثیر عوامل سازمانی، شناسایی عوامل سازمانی مربوطه است از ۲۲ عامل شناسایی شده از بررسی ادبیات، هفت عامل مهم برای صنعت ساخت و ساز تایلند نهایی شد: ارتباطات، فرهنگ، تعهد مدیریت، رهبری، یادگیری سازمانی، توانمند سازی، و سیستم پاداش. در مرحله نهایی،رویکرد شبکه بیزین برای مدیریت پیچیدگی های رایج و ارائه استراتژی برای افزایش رفتارهای ایمنی کارکنان استفاده شد.

با توجه به جایگزین اول، ۷۳.۳٪ از رفتار ایمنی کار توسط تعهد مدیریت، مشارکت، یادگیری و گره های رهبری به طور همزمان تبیین می شود. دومین جایگزین در حدود ۶/۷۴ درصد از رفتارهای ایمنی کار را تبیین کرد وقتی که رهبری، تعهد مدیریت، مشارکت و قصد در وضعیت مطلوب قرار گرفتند. برای جایگزین سوم، ۷۷.۷٪ از رفتار کار ایمن را می توان با کنترل رهبری، تعهد مدیریت، مشارکت و کنترل رفتار درک شده تبیین نمود

Abstract

Several investigations on major occupational accidents are demonstrating interest in role of organizational factors. Investigations and evidences manifest that “the root causes involved more than technical or human failures” [۱]. Thus, focusing on organizational factors is an important issue in safety as a means of mitigating accident in the workplace. First step for assessing the influence of organizational factors is to identify the relevant organization factors. Out of 22 factors identified from literature review, seven important factors were finalized for Thailand construction industry: communication, culture, management commitment, leadership, organization learning, empowerment, and reward system.

At final phase, Bayesian Belief Network was used for handling the complex causality and providing the strategies to enhance the safety work behaviors. According to first alternative, 73.3% of safety work behavior was reached by manipulating management commitment, participation, learning and leadership nodes simultaneously. The second alternative accomplished about 74.6% of safety work behavior when the leadership, management commitment, participation and intention node were assigned to favorable state. For the third alternative, 77.7% of safe work behavior could be obtained by controlling leadership, management commitment, participation and perceived behavioral control node