پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
این مقاله ISI به زبان انگلیسی از نشریه الزویر مربوط به سال ۲۰۱۹ دارای ۱۲ صفحه انگلیسی با فرمت PDF می باشد در ادامه این صفحه لینک دانلود رایگان مقاله انگلیسی و بخشی از ترجمه فارسی مقاله موجود می باشد.
کد محصول: H427
سال نشر: ۲۰۱۹
نام ناشر (پایگاه داده): الزویر
نام مجله: Advances in Accounting
نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)
تعداد صفحه انگلیسی: ۱۲ صفحه PDF
عنوان فارسی:
مقاله انگلیسی حسابداری ۲۰۱۹ : ارتباط بین اندازه گیری های ارزش منصفانه و انتخاب های حسابداری اختیاری بانک ها
عنوان انگلیسی:
The association between fair value measurements and banks’ discretionary accounting choices
برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
وضعیت ترجمه: این مقاله تاکنون ترجمه نشده برای سفارش ترجمه ی مقاله بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید (کد مقاله:H427)
مقالات مرتبط با این موضوع: برای مشاهده سایر مقالات مرتبط با این موضوع (با ترجمه و بدون ترجمه) بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
چکیده فارسی:
این مطالعه به بررسی ارتباط بین اندازه گیری های ارزش منصفانه و ذخایرِ زیان وام هایِ اختیاریِ بانک ها ،با استفاده از داده های مالی قانونی از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۶ برای نمونه ای از شرکت های سهامدار عمده ی بانک های دولتی ایالات متحده ، می پردازد. نتایج نشان داد که به رسمیت شناختن نسبت های بزرگتری از ارزش منصفانه دارایی ها و بدهی ها توسط بانک ها بر اساس ورودی های سطح ۲ و سطح ۳ با ذخایر زیان وام اختیاری کمتر، رابطه دارد. با این حال، بین بدهی ها و دارایی های ارزش منصفانه سطح ۱ و ذخایر زیان وام اختیاری رابطه معنی داری وجود ندارد. هنگامی که درآمد پیش مدیریت شده کمتر است، بانک هایی با بدهی ها و دارایی های ارزش منصفانه سطح ۲ و سطح ۳ ،ذخایر زیان وام اختیاری کمتری را برای درآمد تورمی گزارش می کنند. بانک هایی که نسبت بیشتری از بدهی ها و دارایی های ارزش منصفانه سطح ۲ و سطح ۳ را گزارش می دهند احتمالا از ذخایر زیان وام اختیاری برای تضعیف مقیاس سود و مدیریت نسبت های سرمایه در سطح اول ،بیشتر استفاده می کنند. به طور کلی، نتایج حاکی از این است که بدهی ها و دارایی های ارزش منصفانه براساس ورودی های سطح ۲ و سطح ۳ دارای شفافیت کمتری هستند و نیاز به احتیاط بیشتری در مورد ذخایر زیان وام ، دارند.
Abstract
This study examines the association between fair value measurements and banks’ discretionary loan loss provisions using regulatory financial data from 2009 to 2016 for a sample of U.S. public bank holding companies. I find that banks recognizing larger proportions of fair value assets and liabilities based on level 2 and level 3 inputs are associated with lower discretionary loan loss provisions. However, there is no significant association between level 1 fair value assets and liabilities and discretionary loan loss provisions. When pre-managed earnings are lower, banks with larger proportions of level 2 and level 3 fair value assets and liabilities report smaller discretionary loan loss provisions to inflate earnings. Banks reporting larger proportions of level 2 and level 3 fair value assets and liabilities are more likely to use discretionary loan loss provisions to beat earnings benchmarks and manage tier one capital ratios. Overall, the results support the proposition that fair value assets and liabilities based on level 2 and level 3 inputs are less transparent and are subject to more discretion regarding loan loss provisions.
Keywords: Fair value measurements,SFAS 157,Discretionary loan loss provisions,Discretionary realized security gains and losses,Earnings management,Tier one capital ratios,Banking industry
Introduction
This paper studies the association between fair value measurements and banks’ discretionary use of loan loss provisions. The ideal concept of fair value accounting is that all assets and liabilities of a firm are measured at fair value instead of historical cost and any change in the fair value of an asset or a liability is reported in the current period net income (Barth, Gomez-Biscarri, Kasznik, & Lopez-Espinosa, 2012). Proponents of fair value accounting argue that it better reflects the value of a firm’s assets and liabilities, therefore, it provides more relevant information to investors. Opponents think that fair value is not as objective or reliable as historical cost because fair value accounting requires more subjective judgments in the process of preparing accounting information, which may cause inaccuracy and uncertainty.
A recently issued standard, Statement of Financial Accounting Standards (SFAS) 157 Fair Value Measurements (FASB, 2006), provides practical guidance on how to consistently measure fair values within the scope of existing standards on fair value accounting. Moreover, SFAS 157 requires firms to measure fair value assets and liabilities into three levels. The subsequently issued standard, SFAS 159 Fair Value Option (FASB, 2007), brings fair value accounting into a new stage by allowing firms to measure many other assets and liabilities at fair value. As fair value accounting evolves, the current financial reporting practice is a mix of fair value accounting and historical cost accounting. Some assets are reported at fair value with changes in fair value recognized in net income, e.g., trading assets and certain derivatives.
Some assets are measured at fair value with changes in fair value reported in equity, e.g., available-for-sale assets. Some assets are measured at amortized cost, e.g., held-to-maturity assets (Barth et al., 2012). The objective of this research is to exam how fair value information disclosed under SFAS 157 is associated with banks’ discretionary accounting choices, particularly, discretionary loan loss provisions. Especially, I compare level 1 fair value measurements to level 2 and 3 fair value measurements regarding their associations with discretionary loan loss provisions. I examine the banking industry because banks hold large amounts of financial assets and liabilities, which are most affected by current fair value accounting standards.
| مقالات مرتبط با این موضوع |
|
مقالات انگلیسی ترجمه شده حسابداری مقالات انگلیسی حسابداری مالی با ترجمه |