این تحقیق تأثیر حسابداری ارزش منصفانه روی عملکرد تحلیل گران را با استفاده از یک نمونه بزرگ، قابل تعمیم از شرکت‌های امریکایی بررسی می‌کند. از طریق بکار گیری سنجش میزان ارزش منصفانه شرکت‌ها، ما مدرکی فراهم کردیم که نشان می‌داد شرکت‌ها با میزان ارزش منصفانه بالاتر دارای پیش بینی درآمدهای تحلیل گرانه صحیح تری هستند، یک تأثیر اساسی قابل توجه که در مورد مگنان، مینینی و پاربونتی (۲۰۱۵) بود. بعلاوه با استفاده از موارد مورد نیاز از طریق بیانیه استانداردهای مالی (SFAS) شماره ۱۵۷، ما پیوستگی مثبت قابل توجهی بین درستی پیش بینی تحلیل گر و سنجش‌های ارزش منصفانه ۱ و ۲ پیدا کردیم.

ما بیان کردیم که این تاثیرات اساسی اصولاً در شرکت‌های صنعتی غیر مالی در مقایسه با شرکت‌های صنعتی مالی متمرکز شده است. این مساله پیشنهاد می‌کند که ویژگی‌های کیفی سنجش ارزش منصفانه شامل هدف تجارت آن‌ها و عملکرد حسابداری آن‌ها بطور متوسط (مثلاً دارایی‌های تجارت) می‌تواند تاثیری روی درستی پیش بینی تحلیل گر فراتر از مسائل سنجش داشته باشد. نتایج ما به بحث مربوط به حسابداری ارزش منصفانه مرتبط است که از تأثیر نمایش تأثیر حسابداری ارزش منصفانه روی مشارکت مهم در بازارهای سرمایه قابل بررسی است.

مقدمه

ما بررسی می‌کنیم که آیا سنجش‌های ارزش منصفانه، درستی پیش بینی تحلیل گران را افزایش می‌دهد. سنجش‌های ارزش منصفانه ممکن است پیش بینی را تقویت کند، اطلاعات بروزتری نسبت به سنجش‌های ارزش تاریخی ارائه دهد. بهر حال چنین سنجش‌هایی ممکن است بدون اعتبار باشد و حضور موارد ارزش منصفانه ممکن است نوسان درآمدها را افزایش دهد و کار پیش بینی را مشکل تر سازد.

مطالعات قبلی مدرکی در مورد روابط بین سنجش ارزش منصفانه، ارزش شرکت و ارزش سرمایه فراهم کند، پیشنهاد می‌کند که این سنجش‌ها به سرمایه گذاران و بستانکاران مرتبط هستند. با وجود آن، مدرک محدودی در مورد رابطه بین سنجش‌های ارزش منصفانه و درستی پیش بینی‌های درآمدهای تحلیل گر وجود دارد. ما تحقیق در این زمینه را از طریق بررسی رابطه بین سنجش‌های ارزش منصفانه و محیط اطلاعات تحلیل گران گسترش دادیم که از نمونه ای استفاده کردیم که شامل شرکت‌های مالی و غیر مالی و مقایسه ارتباط این سنجش‌ها در مورد پایداری اقتصادی در برابر زمان بحران اقتصادی می‌شود.

Abstract

This study examines the effect of fair value accounting on the behavior of analysts using a large, generalizable sample of U.S. firms. By employing a measure of firms’ fair value intensity, we provide evidence showing that firms with higher fair value intensity have more accurate analyst earnings forecasts, a significant main effect elusive to Magnan, Menini, and Parbonetti (2015). Furthermore, by using disclosures required by Statement of Financial Accounting Standards (SFAS) No. 157, we find significant positive associations between analyst forecast accuracy and Level 1 and Level 2 fair value measurements, but we do not find such association for Level 3 measurements.

We document that these main effects are predominantly concentrated in non-financial industry firms in contrast to financial industry firms. This suggests that qualitative features of fair value measurements, including their business purpose and on-average accounting treatment (e.g., trading assets, available for sale, etc.), could also have an impact on analyst forecasting accuracy beyond mere measurement issues. Our results contribute to the debate over fair value accounting by showing the impact of fair value accounting upon an important participant in the capital markets.