مقاله انگلیسی با ترجمه تفاوت قائل شدن بین امید و خوش بینی با بررسی ارزیابی های خود سنجی و محتوای زبانی

این مقاله ISI به زبان انگلیسی از نشریه وایلی مربوط به سال ۲۰۱۹ دارای ۱۸ صفحه ی انگلیسی با فرمت PDF  و ۳۹ صفحه ترجمه فارسی به صورت فایل  WORD قابل ویرایش می باشد در ادامه این صفحه لینک دانلود رایگان مقاله انگلیسی ، بخشی از ترجمه فارسی مقاله و  لینک خرید آنلاین ترجمه ی کامل مقاله موجود می باشد.

کد محصول: R112

سال نشر: ۲۰۱۹

نام ناشر (پایگاه داده): Taylor and Francis

نام مجله:  THE JOURNAL OF POSITIVE PSYCHOLOGY

نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)

تعداد صفحه انگلیسی: ۱۸ صفحه PDF

تعداد صفحه ترجمه فارسی:  ۳۹  صفحه WORD

قیمت فایل ترجمه شده: ۳۶۰۰۰   تومان

عنوان کامل فارسی:

مقاله انگلیسی ترجمه شده ۲۰۱۹ :  تفاوت قائل شدن بین امید و خوش بینی با بررسی ارزیابی های خود سنجی و محتوای زبانی

عنوان کامل انگلیسی:

Differentiating hope from optimism by examining self-reported appraisals and linguistic content

برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید

وضعیت ترجمه: این مقاله به صورت کامل ترجمه شده برای خرید ترجمه کامل مقاله بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید (لینک دانلود بلافاصله بعد از خرید نمایش داده می شود)

چکیده فارسی:

علیرغم این که امید و خوش بینی هر دو نگرشی مثبت در مورد وقایع مطلوب آتی می باشند ، ما فرض کردیم که ارزیابی های آنها متفاوت است. به طور خاص ، ما فرض کردیم که امید نسبت به خوش بینی با ارزیابی های بیشتری از لحاظ عدم قطعیت ، اهمیت ، کوشش مضاعف ، اخلاق ، غیر مطلوب ها و ترس همراه است. بر اساس نظریه شناسایی فعالیت ، ما همچنین فرض کردیم که امید نسبت به خوش بینی استفاده از زبان ملموس تر را ترغیب می کند. در سه آزمون ، پاسخ دهندگان در مورد وقایع احتمالی آتی که احساس امید یا خوش بینی را ایجاد می کند، پاسخ دادند. ما ارزیابی ها را از طریق خود سنجی پاسخ دهندگان و کدگذاری وقایع برای زبان مربوط به ارزیابی بررسی کردیم. متاآنالیز داخلی سه آزمون نشان داد که ، امید در مقایسه با خوش بینی ، بیشتر درگیر عدم اطمینان ، اهمیت ، کوشش مضاعف (فقط خود سنجی ها) ، غیر مطلوب ها ، ترس و زبان ملموس بود ، اما از لحاظ اخلاق تفاوتی وجود نداشت. این داده ها حاکی از آن است که اگر چه وقتی آینده ی دور مبهم تر و ناخوشایند تر به نظر برسد، امید به وجود می آید ، با این حال امید ممکن است با نشان دادن اهمیت ، تلاش و ترویج تفکر عینی به افراد در رسیدن به اهداف خود کمک کند.

کلمات کلیدی: امید؛ خوش بینی؛ هیجان؛ ارزیابی؛ زبان ملموس(عینی)

مقدمه

وقتی مردم در مورد اتفاقات مثبت آینده فکر می کنند ، ممکن است امید یا خوش بینی را تجربه کنند. هر دو حالت به عنوان منابع مهم روانشناختی عمل می کنند ، و به افراد کمک می کنند تا اهداف خود را ، برای دستیابی به اطلاعات ، سازگاری و شناسایی منابع حمایت اجتماعی، دنبال کنند (لیف و آسپینوال، ۲۰۰۲). با این حال ، امید با خوش بینی متمایز هستند ، زیرا امید حتی هنگامی که آینده تاریک به نظر می رسد شکل می گیرد (لازاروس ، ۱۹۹۹). کشیک “دزموند توتو” یک بار تفاوت آنها را با بیان این جمله توضیح داد: خوش بینی یک چیز بسیار سبک تر است. امید قادر است ببیند که علی رغم همه تاریکی ها ، نور وجود دارد ” (مصاحبه سولومون ، ۲۰۱۰ ، ص MM12).  مردم بطور شهودی این تفاوت را درک می کنند ، همانطور که توسط عبارت ، “من امیدوارم ، اما خوش بین نیستم” نشان داده شده است. با این وجود ، محققان غالباً این اصطلاحات را به جای هم به کار می گیرند و به تفسیر اختلافات کلیدی بین این حالت ها می پردازند (برای بحث و گفتگو به بروینینکز و مال، ۲۰۰۵ مراجعه کنید ؛ برای مثال نگاه کنید به بائومگارتنر، پیترز، و باگوزی، ۲۰۰۸؛ مسی، سیمونز، و زره پوش، ۲۰۱۱؛ وینتریچ و هاوز می، ۲۰۱۱). ما استدلال می کنیم که حتی اگر امید و خوش بینی هر دو حالت های پیش بینانه مثبت را منعکس کنند ، در میزان ارزیابی های مختلف بر اساس آنها تفاوت دارند و بنابراین نمی توانند به جای یکدیگر قرار بگیرند…

Abstract

Even though hope and optimism are both positive states about desired future events, we hypothesized that their appraisals differ. Specifically, we hypothesized that hope would be associated with greater appraisals of uncertainty, importance, effortful action, morality, unpleasantness, and fear than optimism. Based on action identification theory, we also hypothesized that hope would encourage using more concrete language than optimism. In three experiments, respondents wrote about possible future events that instilled feelings of either hope or optimism. We assessed appraisals via respondents’ self-reports and by coding events for appraisal-relevant language. An internal meta-analysis of three experiments revealed that, compared to optimism, hope involved more uncertainty, importance, effortful action (self-reports only), unpleasantness, fear, and concrete language, but not more morality. These data suggest that even though hope arises when the distal future seems more uncertain and unpleasant, hope might help people obtain their goals by signaling importance, effort, and promoting concrete thinking.

Keywords: Hope; optimism; emotion; appraisal; concrete language

introduction

When people think about positive future events, they might experience either hope or optimism. Both states operate as vital psychological resources, helping people pursue their goals, attend to information, adapt, and recognize sources of social support (Aspinwall & Leaf, 2002). Yet, hope differs from optimism, because hope arises even when the future seems bleak (Lazarus, 1999). Bishop Desmond Tutu once described their difference by saying, ‘Optimism is a much lighter thing. Hope is being able to see that there is light despiteallof thedarkness’ (as interviewed by Solomon, 2010, p. MM12). People intuitively realize this difference, as reflected by the phrase, ‘I feel hopeful, but not optimistic.’ Nonetheless, researchers often use the terms interchangeably and gloss over key differences between these states (for discussion see Bruininks & Malle, 2005; for examples see Baumgartner, Pieters, & Bagozzi, 2008; Massey, Simmons, & Armor, 2011; Winterich & Haws, 2011). We argue that even though hope and optimism both reflect positive anticipatory states, they differ in the degree to which various appraisals underlie them and therefore are not interchangeable.