کد محصول:M424
قیمت فایل ترجمه شده: ۲۰۰۰۰ تومان
تعداد صفحه انگلیسی:۱۴
سال نشر: ۲۰۱۳
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۱۹صفحه word
عنوان فارسی:
مقاله ترجمه شده اندازه شرکت و ریسکپذیری در صنعت بیمه مالزی
عنوان انگلیسی:
Firm size and risk taking in Malaysia’s insurance industry
چکیده فارسی:
هدف – هدف از این مقاله ارایه نگرشهایی در خصوص نحوه ارتباط ریسک پذیری شرکتهای بیمه مالزی از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ است.
طرح/روششناسی/رویکرد – نمونه مورد استفاده برای آزمودن تجربی در این تحقیق متشکل از شرکتهایی است که طبق قانون بیمه مالزی در سال ۱۹۹۶، بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ مجوز فعالیت اخذ کردهاند. از همبستگی پیرسون، مدلهای اثرات ثابت و تصادفی و روش GMM در این تحقیق استفاده شده است.
یافتهها – هم اثرات ثابت و هم مدلهای رگرسیون دادههای GMM نمایانگر رابطهای مثبت میان اندازه شرکت بیمه و ریسک پذیرهنویسی هستند. برای آزمونهای دقیق، نتایج این تجزیه و تحلیل با استفاده از تغییرات در دادهها به طور گستردهای با برآیندهای سطوح برآوردها یکپارچه میشوند.
محدودیتها/مضامین تحقیق – نمونه این تحقیق محدود به بخش بیمه مالزی است.
اصالت/ارزش – حامیان نظریه بیش از حد بزرگ بودن منجر به شکست میشود (TBTF) بر این باورند که حمایت دولت و تضمین توسط یک وثیقه مالی، برای مؤسسات بزرگ مالی که با بحران روبروه هستند، ضمانت شده و این در راستای هدف پرهیز از اختلال در اقتصاد کشور است. البته، ممکن است ایراد وارده آن باشد که دکترین TBTF خارج از گستره ریسک پذیری شرکتهای بزرگ بیمه است. نگرانیهایی نیز درباره قانونگزاری مطرح شدهاند که در این تحقیق به آنها پرداخته شده است.
کلیدواژهها: بیمه، مالزی، کسب و کارهای بزرگ، داراییها، پذیرهنویسی، تأمین مالی ریسک، داراییهای کل، TBTF، اندازه شرکت، ریسک پذیرهنویسی
مقدمه
در چند سال گذشته که قرن بیستم به پایان رسید و نخستین دهه عصر حاضر آغاز گردید، صنعت جهانی مالی شاهد کاهش سهم خود بوده است. در پرتو گزارشهای گسترده از شکستهای پیشبینی نشده کسب و کار و افشاگریهای مالی که به اقتصاد در سطح جهانی ضربه زد، بحث درباره اندازه شرکتهای بیمه و ریسکپذیری افراطی آنها پدیدار شده و به یک دلیل مهم برای نگرانی تبدیل شده زیرا به نظر میرسد پیوندی ناگسستنی با انبوهی از وثیقههای مالی دارد. یکی از این وثیقهها که از تاریخ صنعت مالی آمریکا محو نخواهد شد، شرکت گروه بینالمللی آمریکا (AIG) است که در سال ۲۰۰۸ رخ داد.
کرانیتشنیگ و همکاران (۲۰۰۸) اعلام کردند بانک ذخایر فدرال گامهایی نامعمول در ارایه کمک به شرکت AIG برداشت و خاطرنشان کردند که این شرکت نه در بخش بانکداری شناخته شده بود و نه این که تحت نظارت کامل دولت فدرال بوده است. متعاقباً، اولین پرسشی که مطرح میشود آن است که به دنبال یک وثیقه ۸۵ میلیارد دلاری، چرا چنین اولویت و ارجحیتی به AIG داده شده است. عوامل بسیاری میتوانند در تأمین چنین پول هنگفتی برای AIG نقش داشته باشند که که اگر اجازه استفاده از این پول را کسب میکرد به بزرگترین بیمهگر آمریکا تبدیل میشود و میتوانست باعث یک بحران مالی عظیم در سطح کشور شود. تا حدی به همین دلیل بود که بانک ذخایر فدرال وارد عمل شد و کنترل شرکت را به دست گرفت و به عنوان بزرگترین وثیقه در تاریخ آمریکا ثبت شد.
یک ملاحظه مهم درباره وثیقه AIG حجم و اندازه این شرکت است که آن را در قالب نظریه TBTF قرار میدهد. حامیان نظریه TBTF بر این باورند که حمایت و ضمانت وثیقههای مالی توسط دولت توسط مؤسسات بزرگ مالی ضمانت شده که خود با بحران مواجهند و هدف اصلی آنها پرهیز از اختلال در اقتصاد شرکت است. البته، ممکن است ایراد وارده آن باشد که دکترین TBTF خارج از گستره ریسک پذیری شرکتهای بزرگ بیمه است.
Abstract
Purpose
– The purpose of this paper is to provide insights on how a firm’s size is related to risk taking of Malaysia’s insurance companies, from 2000‐۲۰۱۰.
Design/methodology/approach
– The sample used for empirical testing in this study comprised direct insurance firms licensed under Malaysia’s Insurance Act 1996, for the time frame between 2000 and 2010. Pearson’s correlation, fixed and random effects models, and the system Generalized Method of Moments (GMM) method were used in this study.
Findings
– Both the fixed effects and the system GMM panel data regression models suggested a positive link between the insurance firm size and underwriting risk. For the robustness test, the results of the analysis using changes in data broadly resemble the outputs of the levels estimation.
Research limitations/implications
– The sample of this study is limited to Malaysia’s insurance sector only.
Originality/value
– Advocates of the too‐big‐to‐fail (TBTF) theory believe that government support and the guarantee of a financial bailout are warranted for large financial institutions facing crises, for the main purpose of avoiding disruptions within a country’s economy. The drawback, however, may be that the TBTF doctrine is the culprit behind excessive risk taking by insurance firms of large proportions. A number of regulatory concerns have been raised and addressed from this study.
Keywords:
Insurance, Malaysia, Large enterprises, Assets, Underwriting, Risk finance, Total assets, Too big to fail, Firm size, Underwriting risk