پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
این مقاله علمی پژوهشی (ISI) به زبان انگلیسی از نشریه الزویر مربوط به سال ۲۰۲۱ دارای ۱۰ صفحه انگلیسی با فرمت PDF و ۳۰ صفحه ترجمه فارسی به صورت فایل WORD قابل ویرایش می باشد در ادامه این صفحه لینک دانلود رایگان مقاله انگلیسی ، بخشی از ترجمه فارسی مقاله و لینک خرید آنلاین ترجمه ی کامل مقاله موجود می باشد.
کد محصول: H687
سال نشر: ۲۰۲۱
نام ناشر (پایگاه داده): الزویر
نام مجله: Critical Perspectives on Accounting
نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)
تعداد صفحه انگلیسی: ۱۰ صفحه PDF
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۳۰ صفحه WORD
قیمت فایل ترجمه شده: ۵۶۰۰۰ تومان
عنوان کامل فارسی:
مقاله انگلیسی ترجمه شده ۲۰۲۱ : مرز “اقتصادی”: حسابداری مالی ، تصورات شرکتی و حس انسانی
عنوان کامل انگلیسی:
The boundary of the ‘economic’: Financial accounting, corporate ‘imaginaries’ and human sentience
برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
وضعیت ترجمه: این مقاله به صورت کامل ترجمه شده برای خرید ترجمه کامل مقاله بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید (لینک دانلود بلافاصله بعد از خرید نمایش داده می شود)
مقالات مرتبط با این موضوع: برای مشاهده سایر مقالات مرتبط با این موضوع (با ترجمه و بدون ترجمه) بر روی دکمه ذیل کلیک نمایید
چکیده فارسی
این مقاله این خط فکری را دنبال می‌کند که شکاف بین «هسته» و «پیرامون» که جندرون و رودریگ در زمینه تحقیقات حسابداری مشاهده کرده اند، چیزی بیش از یک بازتاب یا نشانه از شکاف مهم تری که حسابداری مالی بین واحد تجاری و محیط اجتماعی و طبیعی آن ایجاد می کند، نیست. این مقاله از طریق تفکیک بین آنچه که احساس فرضی و انسانی نامیده می شود، توسعه می یابد و این دو مفهومِ بسیار متفاوت در مورد ماهیت مرزها را در تضاد قرار می دهد. حسابداری مالی «فرضی»، بی‌تفاوت به آنچه که فراتر از مرز شرکت است، نقشی کلیدی در تشکیل شرکت به‌عنوان یک واحد تجاری ایفا می‌کند، ، به جز مواردی که حسابداری برای منافع اقتصادی خود انجام می دهد. حسابداری در تحقق واقعیت تخیلات فرضی اقتصادی از خود; به عنوان یک “فرد” منفعت طلب و فرصت طلب، بسیار مهم می باشد.در تلاشی برای نشان دادن «عدم شناخت» یا سوء تشخیص موجود در چنین فرضیاتی، این مقاله از پدیدارشناسی مرلوپونتی، لویناس و ایریگاری استفاده می‌کند، زیرا اینها مطالعات اخیر باتلر در مورد احساسات انسانی را ارائه کرده اند. هر یک از آنها ما را به تجسم ابعاد مختلف مادی ما در جهان به عنوان انسان فرا می خوانند و از این رو ماهیت مرزها تنها به عنوان فضای فراموش شده رابطه، مبادله و وابستگی می باشد که در آن همیشه نتایج بر اساس عملکرد ما می باشد. این مقاله با پیشنهاد این که در حال حاضر هم محققان حسابداری «هسته ای» و هم «پیرامونی» وظیفه ضروری اشتراک گذاری روش هایی برای اصلاح مجدد موارد محدود و «حساسیت» صرفاً اقتصادی که حسابداری مالی برای واحد تجاری ایجاد می‌کند تا بتواند پاسخگوی نیازهای انسان‌های حساس باشد، را باید انجام دهندبه پایان می رسد.
کلید واژه ها:حسابداری مالی،مرز،باتلر،مرلوپونتی،لویناس: ایریگارای: فرضی(خیالی)
۱.مقدمه
به‌عنوان یک محقق حسابداری انتقادی، ناگزیر با استدلال‌های گندرون و رودریگ (۲۰۲۰ این نشریه) همراهی کردم، هم در مورد پیامدهای منفی ناشی از «افراط در کنترل مرزی» در اطراف «هسته»ی حوزه تحقیقات حسابداری، و هم در مورد ارزش بالقوه تحقیقات حسابداری «پیرامونی» به عنوان منبع نوآوری. آنها مطمئناً حق دارند که اصرار کنند که چنین مرزهایی سازه های اجتماعی هستند و به این ترتیب به تمامی آثار مرزی بستگی دارند. تجزیه و تحلیل آنها ظاهراً برای ارائه امید با اشاره به تغییرپذیری و نفوذپذیری مرزهای تحقیقاتی در طول زمان (میلر، ۱۹۹۸)، و همچنین به وابستگی نهایی هسته به نوآوری پیرامونی طراحی شده است. اما مقاله آنها در ترسیم قدرت کنترل کنندگان برای حفظ فرهنگ های معرفتی ، نه تنها برای محققان تازه کار، بلکه برای همه ما که در زمینه‌ای کار می‌کنیم که مشخصه آن افزایش استفاده از معیارهای عملکرد، رتبه‌بندی و غیره است. مفید است. درخواست آنها برای نفوذپذیری بیشتر روابط بین هسته و پیرامون مورد قبول می باشد، اما با این وجود به نظر می رسد که تنها با بی تفاوتی هسته مواجه می شود…
۴.جمع بندی
در مقدمه این مقاله من در صدد ارائه این پیشنهاد بودم که تصمیمات داخلی که ژندران و رودریگو در حوزه تحقیقات حسابداری مشاهده می کنند، بیش از یک بازتاب یا مترادف یک مرز مهم تر بین “هسته” منافع شرکتی در انباشت سرمایه و یک “پیرامون اجتماعی و محیطی” هستند. در اینجا، پیرو پاور (۲۰۱۸)، اثبات نمودم، حسابداری مالی، نقش مهمی را هم در “عملکرد عادی” شرکت سهامی به عنوان یک نهاد محدود هم چنین در تولید و بازتولید، در روال های عادی ذی حسابی سلسله مراتبی در شرکت سهامی ایفا می نماید. من چنین مفاهیمی از موجودیت هم شرکت سهامی و هم نفس را به صورت “تخیلات”- به صورت تصاویر یا طرح ریزی های خالی- توصیف نموده ام اما آنچه در اینجا حائز اهمیت است، این مساله است که تاکنون همانطور که چنین تصاویری را شناسایی می کنیم یا با چنین تصاویری به صورت واقعی برخورد می کنیم، آنگاه به مبنایی تبدیل می شوند که منافع بر روی آنها به صورت خودشیفته به شکل صرفا “داخلی” برای آن موجودیت تصور می شود. در رابطه با شرکت سهامی، آنگاه حسابداری مالی، یک مجموعه اقتصادی انحصاری از منافع سودمند را در رابطه با واقعیت تصور می نماید، در حالیکه در رابطه با نفس، به صورت نشانه و سنجش ارزش من تلقی می شود که من و بقیه، موفقیت مرا در مقابل آن ارزیابی می کنیم…
Abstract
This paper pursues the thought that the divide between ‘core’ and ‘periphery’ that Gendron and Rodrigue observe in the field of accounting research, is no more than a reflection or symptom of the more consequential divide that financial accounting enacts between the corporate entity and its social and natural environment. Through a distinction the paper develops between what are termed the corporate imaginary and human sentience, it contrasts two very different notions of the nature of boundaries. As ‘imaginary’ financial accounting plays a key role in the constitution of the corporation as an entity, indifferent to what lies beyond the corporate boundary save for that which accounting makes play upon its own economic interests. Accounting is also key in making a reality of the economic imaginary of the self; the atomistic conception of the individual as a self-interested and opportunistic ‘individual’. In an attempt to illustrate the ‘meconnaisance’ or misrecognition involved in such imaginaries the paper draws on the phenomenology of Merleau-Ponty, Levinas and Irigaray as these inform Butler’s recent explorations of human sentience. Each recalls us to the different dimensions of our material embodiment in the world as humans, and with this the nature of boundaries only as space of forgotten relation, exchange and dependence in which we are always acted upon as we act. The paper concludes by suggesting that both ‘core’ and ‘peripheral’ accounting researchers now share the urgent task of finding ways to refashion the limited and purely economic ‘sensibility’ that financial accounting affords the corporate entity, in order to make it responsive to the needs of sentient humans.
Keywords: Financial accounting, Boundary, Butler, Merleau-Ponty Levinas: Irigaray: Imaginary
۱.Introduction
As an at times critical accounting researcher I inevitably sympathised with the arguments developed by Gendron and Rodrigue (2020 this issue), both as to the negative consequences that flow from the ‘excesses in boundary gatekeeping’ around the ‘core’ of the field of accounting research, and the potential value of ‘peripheral’ accounting research as a source of innovation. They are surely right to insist that such boundaries are social constructions and, as such, depend upon the boundary work of all. Their analysis is seemingly designed to offer hope by pointing to the variability and permeability of research boundaries over time (Miller, 1998), as well as to the ultimate dependence of the core on typically peripheral innovation. But their article is also salutary in sketching the power of established gatekeepers to maintain established epistemic cultures, not only for young researchers at the start of their careers, but for all of us working in a context characterised by the increased use of performance metrics, ranking exercises etc. Their plea for a greater permeability of relations between core and periphery is welcome, but nevertheless seems likely to encounter only the indifference of the core…
۴.Concluding thoughts
In the introduction to this paper I sought to suggest that the internal divisions that Gendron and Rodrigue observe within the field of accounting research are no more than a reflection or symptom of a more consequential boundary between the ‘core’ of corporate interests in capital accumulation, and a social and environmental ‘periphery’. Here, following Power (2018), I argued that financial accounting plays a key role both in the routine ‘performance’ of the corporation as a bounded entity, as well as in the production and reproduction, in routines of hierarchical accountability within the corporation, of a sense of the self as a self-interested and opportunistic ‘individual’. I have characterised such entity notions of both corporation and the self as ‘imaginaries’ – as empty images or projections – but what is consequential here is that, in so far as we identify with or treat such images as real, they then become the basis on which interests are imagined narcissistically as purely ‘internal’ to the entity. In relation to the corporation, financial accounting then enacts an exclusively economic set of instrumental interests in relation to reality, whilst in relation to the self it serves as the mark and measure of my value, against which I and others evaluate my success…
| مقالات مرتبط با این موضوع |