پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
کد محصول: h32
قیمت فایل ترجمه شده ۱۰۰۰۰ تومان
تعداد صفحه انگلیسی: ۲۹
سال نشر: ۲۰۰۳
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۴۹
عنوان فارسی:
مقاله ترجمه شده ریسک سود مازاد، ارزشهای ذاتی و قیمتهای سهام
عنوان انگلیسی:
Residual income risk, intrinsic values, and share prices
چکیده فارسی:
تحقیقات تجربی حسابداری شواهد نسبتاً کمی در مورد این که آیا از نظر ریسک ، اختلافات مقطعی سودی حسابداری با اختلافات مقطعی در قیمتهای سهام، ارتباط دارند یا نه؟ ارائه میدهد. ما با توجه به ریسک یا خطر مربوط به ارقام حسابداری دو پرسش را مطرح میکنیم:
۱ ـ آیا ارزیابیهای خطر مربوط به حسابداری (یعنی خطر نظام مند و تغییر پذیری کل در مجموعه زمانی بهره مازاد حقوق صاحبان سهام شرکت) با ارزیابی بازار و برآورد خطر حقوق صاحبان سهام ارتباطی دارد یا نه؟
۲ ـ اگر این چنین است، پس آیا این ارزیابیها به صورت افزایشی با ارزشیابی بازار و ارزیابی خطر حقوق صاحبان سهام در ورای دیگر عوامل قابل بررسی و مشاهده، نظیر عوامل موجود در الگوی سه عامل French, Fama (1992) ارتباط دارند؟ ما بر مبنای یک معیار اساسی حسابداری در مورد ریسک قیمت بازار اختلاف میان قیمت واقعی سهام و الگوی ارزشیابی سود مازاد بر پایه برآورد ارزش سهام و با استفاده از نرخ بهره بد ون ریسک را ارزیابی میکنیم.
نتایج ما حاکی از آن است که هم ریسک سیستماتیک و هم مجموع تغییر پذیری در بهره مازاد حقوق صاحبان سهام به طور ناقص تفاوت قیمت گذاری را نشان میدهد، و تأثیر توضیحی مجموع تغییر پذیری به عوامل فاما و فرنچ ـ بقای بازار، اندازه شرکت و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری ـ افزوده میشود.
اصطلاحات کلیدی: سود بازار، معیارهای ریسک حسابداری، صرف ریسک ضمنی، ارزشیابی حقوق صاحبان سهام
ترجمه بخشی از مقاله انگلیسی
خلاصه و نتیجه گیری:
خطر در ارزشیابی درآمد مازاد نقش حیاتی ایفا میکند ولی این نقش به خوبی تفهیم نشده است. فاما و فرنچ نقش خطر را در ارزیابی درآمد مازاد تأکید کرده و خاطر نشان میکنند که بازارهای سرمایهای باید تغییر پذیری سیستماتیک در درآمد مازاد مورد انتظار آتی را ارزیابی کنند. ولی، دقیقاً مشخص نیست چگونه باید خطر را با بررسیهای تجربی یا کاربردهای عملی چارچوب ارزیابی درآمد مازاد ترکیب کرد. نتیجتاً، محققان تجربی در عملکردهای تجربی ارزیابی درآمد مازاد الگوهای ترکیب خطر متفاوتی را با نتایج متفاوت به کار بردهاند.
هدف این مطالعه افزایش درک ما از نقش خطر در ارزیابی درآمد مازاد است. ما یک ارزیابی جدیدی از تأثیر خطر بر روی قیمت سهام را با استفاده از اختلاف میان قیمت سهام مشاهده شده و ارزش بدون خطر که با استفاده از الگوی درآمد مازاد و نرخ بازده بدون خطر ارزیابی شد گسترش میدهیم. این ارزیابی جدید که یعنی تفاضل قیمتها ـ بزرگی تنزیل خطر ضمنی در قیمتهای سهام را در تصرف دارد. ما نیز دو ارزیابی خطر در درآمد مازاد را مطرح میکنیم ـ خطر سیستماتیک و تغییر پذیری کل. بررسیهای ما مشخص میکند آیا ارزیابیهای ما از خطر نمونهای از تفاضل قیمتها را توضیح میدهد، و آیا بازارهای سرمایهای علاوه بر عوامل خطر فاما و فرنچ یعنی بقا، اندازه شرکت و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار این دو ارزیابی از خطر را برآورد میکنند یا نه.
نتایج ما نشان میدهد که بازارهای سرمایهای خطر سیستماتیک در درآمد مازاد را ارزیابی میکنند. بقای ROE غیر عادی با تفاضل قیمتها در رگراسیونهای تک متغیری رابطه کاملاً مثبتی دارد، ولی فقط تأثیر توضیحی محدودی دارد و این نشان میدهد که بقای ROE غیر عادی شاخص ضعیف از خطر است. رگراسیونهای مرکب این نتایج را تأیید میکنند ـ ما در مییابیم که بازار سرمایهای فقط در سه سال از نه سال علاوه بر سه عامل خطر فاما و فرنچ و دو متغیر کنترل ارزیابی خطر، بقای ROE غیر عادی را ارزیابی میکند. این بررسیها به علت اشکال در ارزیابی بقای درآمدهای غیر عادی تأثیر چندانی ندارد، از این رو و در شناساسس راههای مؤثرتر ارزیابی باقی درآمدهای غیر عادی مفید میباشد.
نتایج ما نشان میدهد که مجموع تغییر پذیری در درآمد مازاد با تفاضل قیمتها رابطه کاملاً مثبتی دارد، و بازارهای سرمایهای علاوه بر سه عامل خطر فاما و فرنچ مجموع تغییر پذیری در درآمد مازاد را ارزیابی میکند. در اصل، یافتههای ما حاکی از آن است که مجموع تغییر پذیری در درآمد مازاد از نظر تفاضل قیمتها، نسبت به خطر سیستماتیک در درآمد مازاد، اندازه شرکت، بقا و نسبت ارزش دفتری به ارزش کل تأثیر توضیحی بیشتری دارد (یعنی تفاضل قیمتها را بهتر توضیح میدهد). علیرغم این حقیقت که با مجموع تغییر پذیری در درآمد مازاد را با استفاده از عوامل خطر سیستماتیک ضمنی محاسبه نمیکنیم، مجموع تغییر پذیری در درآمد مازاد دارای عوامل خطر برآورد شده میباشند. این نتایج توضیح میدهد چرا مدیران شرکتهایی که علاقمند به افزایش ارزش سهام هستند مجموعه درآمدهای خالص را بر تغییر پذیری درآمدها ترجیح میدهند.
اگر شاخصهای خطر حسابداری و بازار، ارزیابیهای معتبری از خطر باشند، پس یافتههای ما نشان میدهد که ارزیابی ما از تنزیل خطر ضمنی در قیمت سهام، که بر مبنای الگوی درآمد مازاد و نرخهای رایج بدون خطر میباشد، از نظر تئوری دفاع پذیر است و از نظر محاسباتی آسان و از نظر تجربی ارزیابی معتبری است از تأثیر خطر بر روی قیمتهای سهام. یافتههای ما نیز نشان میدهد که میتوان خطر شرکت را با استفاده از تغییر پذیری و تغییرات چند گانه در درآمدهای غیر عادی ارزیابی کرد، همانند توجه و تمرکز الگوی درآمد مازاد بر روی درآمدهای غیر عادی به عنوان ویژگی اصلی و حیاتی ارزشیابی، ما در تحقیقات آتی بررسی میکنیم آیا شاخصهای خطر حسابداری (بالاخص تغییر پذیری ROE غیر عادی) قیمت سهام را در مجموعههایی که دادههای بازار در آن مجموعهها در دسترس نیستند توضیح میدهد و بنابراین نمیتوان الگوی بازار یا الگوی فاما و فرنچ را در ارزیابی و برا ورد خطر شرکت بکار برد