اطلاعیه

مقاله ترجمه شده خاستگاه و دینامیک کنسرسیوم های تحقیق و توسعه تایوان

دانلود رایگان مقاله بیس انگلیسی خرید و دانلود ترجمه ی مقاله انگلیسی

کد محصول:M148

قیمت فایل ترجمه شده:    ۱۵۰۰۰ تومان

تعداد صفحه انگلیسی:  ۱۹

سال نشر: ۲۰۰۲

تعداد صفحه ترجمه فارسی:  ۲۸ صفحه WORD

عنوان فارسی:

مقاله ترجمه شده خاستگاه و دینامیک کنسرسیوم های تحقیق و توسعه تایوان

عنوان انگلیسی:

The origins and dynamics of Taiwan’s R&D consortia

چکیده فارسی:

اخیرا در تایوان، مجموعه ای از همکاری های مشترک R&Dدر یک چارچوب کاملا متمایز سازمانی، پدیدار شده است. بر خلاف بسیاری از نمونه های شرکت های مشترک که بین ایالات متحده، اروپا یا ژاپن ایجاد شده اند و در آنها کاهش ریسک متقابل مهم ترین اثر محرک بوده است، در تایوان عواملی چون آموزش تکنولوژیکی، پیشرفت و جبران عقب ماندگی صنعتی اهداف این همکاری های مشترک بوده است.ائتلاف های R&D تایوان در ابتدا با شک و تردید در دهه ۸۰ میلادی ایجاد شد، اما در دهه ۹۰ بود که در غالب سازمانهای تاسیسی که شرکت ها را به منظور بالا بردن سطح تکنولوژی شان به همکاری تشویق می کردند،شکوفاشد.می توان چندین ائتلاف را در اواخر دهه ۹۰ برشمرد که با گرد هم جمع کردن شرکت هاو با کمک موسسه های تحقیقاتی بخش دولتی و بخش های سازمانی انجمن های صنفی مختلف و با استفاده از کمک های مالی محرک از دولت، توانستند به این مهم دست یابند. این مقاله معماری سازمانی شکل گرفته این ائتلاف های R&Dرا با استفاده از چندین مطالعه موردی مورد بحث قرار می دهد و سعی می کند تا تفاوت های بین نوآوری های این بنگاه ها را در تایوان با شرکت های همکاری های مشترک در ایالات متحده آمریکا، ژاپن و اروپا، را تبیین کند.

مقدمه

با افزایش هزینه ها و ریسک های تحقیق و توسعه بسیاری از شرکت ها در مراکز حیاتی صنعتی آمریکا، اروپا و ژاپن به جستجوی شکل های سازمانی ای پرداختند تا بتوانند این ریسک ها را کاهش داده و تقسیم کنند. بدین ترتیب ائتلاف ها و کنسرسیوم های مشترک R&D بین شرکت ها شکوفا شدند و بواسطه آنها موسسات بنگاهی و مکانیزم های تسهیلی جدیدی ایجاد شد. ویژگی عمده ای که در تمامی چنین شراکت هایی وجود دارد این است که آنها بر متغیرهای نوآوری به شکلی تاثیر می گذارند که موقعیت رقابتی آینده، حداقل یکی از شرکا و اساسا تمامی شرکا بهبود می یابد.  بخش های صنعت قطعات الکترونیکی(micro-electronics)، نیمه رساناها و رایانه ها در این پیشرفت ها پیشتاز بوده اند که این خود برآمده از متغیرهای رقابتی Schumpeterianبا تغییرات سریع محصولات و از بین رفتن چرخه های حیات فرایند تکنولوژی ویژه این بخش ها است. در کشورهای پیشرفته،دولت ها در کنسرسیوم های موفق R&D نقش کلیدی را بازی کرده اند- برای مثال در مورد Sematech در آمریکا، VLSI و بسیاری از برنامه های مشترک R&D در ژاپن، و ESPRIT، EUREKA و دیگر برنامه های مشارکت در اروپا را می توان نام برد. سیاست های عمومی نسبت به ایجاد و چارچوب بندی چنین کنسرسیوم هایی مطلوب تر شده است. این گسترش ها، که می توان آن ها را ائتلاف های R&D نامید، کنسرسیوم های R&D یا همکاری های استراتژیک تکنولوژیکی ، یا ساده بیان کنیم، شبکه های همکاری نوآوری اساس و موضوع  یک ادبیات پژوهشی رو به رشد هستند.

در این خصوص مجموعه ای از همکاری های مشترک R&Dبا یک چارچوب متمایز سازمانی که اخیرا در تایوان ظاهر شده اند مورد توجه اند. بر خلاف بسیاری از موارد شرکت های مشترک که بین ایالات متحده، اروپا یا ژاپن ایجاد شده اند که در آنها کاهش ریسک متقابل مهم ترین اثر محرک بوده است، در تایوان عواملی چون آموزش تکنولوژیکی، پیشرفت و جبران عقب ماندگی صنعتی اهداف این همکاری های مشترک بوده است. کنسرسیوم های R&D تایوان در ابتدا با شک و تریددر دهه ۸۰ میلادی ایجاد شدند، اما شکوفایی آنها در دهه ۹۰ بود که در غالب سازمانهای تاسیسی تلاش کردند که شرکت ها را به منظور بالا بردن سطح تکنولوژی شان، تا آنجایی که بتوانند در سطح صنایع پیشرفته با موفقیت کاملبه رقابت بپردازند، به همکاری تشویق کردند. بسیاری از این ائتلاف ها یا کنسرسیوم ها در بخش های مختلف فناوری اطلاعات هستند که کامپیوتر های خانگی، ایستگاه های کاری(Work Stations)، چندپردازنده ها و چندرسانهها و علاوه بر آنها طیف وسیعی از محصولات مصرفی و  ارتباطات و سیستم های سویچینگ داده و محصولات را تحت پوشش خود قرار می دهند. شایان ذکر است که این کنسرسیوم ها در بخش های دیگری مثل موتورهای خودرو، موتورسیکلت ها، وسایل نقلیه برقی، و هم اکنون در بخش های خدمات و مالی نیز ظاهر شده اند. می توان چندین ائتلاف را در اواخر دهه ۹۰ برشمرد که با گرد هم جمع کردن شرکت ها و با کمک موسسه های تحقیقاتی بخش دولتی و بخش های سازمانی انجمن های صنفی مختلف و با استفاده از کمک های مالی محرک از دولت، توانستند به این مهم دست یابند، به طوری که این ائتلاف ها، یک جزء اصلی سیستم ملی نوآوری تایوان را تشکیل داده اند.

Abstract

A series of collaborative R&D ventures have emerged in Taiwan, within a quite distinctive institutional framework. Unlike the case of many of the collaborative arrangements between established firms in the US, Europe or Japan, where mutual risk reduction is frequently the driving influence, in the case of Taiwan it is technological learning, upgrading and catch-up industry creation that is the object of the collaborative exercises. The Taiwan R&D alliances were formed hesitantly in the 1980s, but have flourished in the 1990s as institutional forms have been found which encourage firms to cooperate in raising their technological levels. Several alliances could be counted in Taiwan in the late 1990s, bringing together firms, and public sector research institutes, with the added organizational input of trade associations, and catalytic financial assistance from government. The article discusses the evolving organizational architecture of these R&D alliances, utilizing several case studies, and seeks to draw comparisons between these institutional innovations in Taiwan and established collaborative arrangements in the USA, Japan and Europe.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.