پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
کد محصول:PSR83
تعداد صفحات : ۲۰ صفحه
فرمت فایل WORD
قیمت: ۱۶۰۰۰ تومان
مبانی و چارچوب نظری، در مورد تصور از خود یا خودپنداره
فهرست مطالب
تصور از خود یا خودپنداره ۱
تعاریف خود و خودپنداره ۱
۲-۱-۲ ویژگی های خود ۵
الف)خودسازمان یافته ۶
ب)خودپویا ۶
۲-۱-۳ انواع “خود” ۷
۲-۱-۴ اهمیت مفهوم خود و خودپنداره ۱۰
۲-۱-۵ شکل گیری خود و خودپنداره ۱۱
۲-۱-۶ نظریه های “خود” و خودپنداره ۱۳
الف) “خود” در دیدگاه فروید : ۱۳
ب) خود از دیدگاه آلپورت ۱۴
پ) “خود” از دیدگاه راجرز ۱۵
“خود” از دیدگاه کوپر اسمیت ۱۶
“خود” از دیدگاه مزلو ۱۷
“خود” از دیدگاه گلاسر ۱۷
۲-۱-۷ جنسیت و مفهوم”خود” ۱۸
منابع ۲۰
بخشی از پروژه
تصور از خود یا خودپنداره
تعاریف خود و خودپنداره
– ژیل بوندکر (۱۹۹۲): “خود” آن زمینه ای از دانش است که افراد در مورد آنچه در دنیا به آن عمل می کنند و در پاسخ به پرسش “من که هستم” ساخته اند.
-دیمون و هارت (۱۹۸۲) : مفهوم یا ادراک خود در برگیرنده دانش فرد نسبت به ویژگی ها و توانایی های شخصی و نیز اندیشه بر آن است. ادراک خود، در برگیرنده خود موضوعی و خود فاعلی و اندیشمند است.
-استین (۱۹۷۳): “خود” یک نظریه است که خود را توجیه و آینده را پیش بینی می کند و به لحاظ اعتبار و سودمندی آن ارزشیابی می شود.
-گرگن (۱۹۹۰): “خود” نظامی از مفاهیم قابل دسترسی است که افراد به منظور توصیف خود بکار می برند. مفهومی از خودیت است که پی در پی تجدید ساخت می یابد (خود چند ذهنی ).
در یک نظام شناختی – ساختاری مانند نظام پیاژه، با آنکه تعریف مستقل و خاصی ارائه نشده است ولی در زمینه کلی و اساسی سازمان یابی های مجدد در تمایز شخص از موضوع، “خود” از خلال آگاهی یابی بر خویشتن به عنوان یک خود مستقل و متفاوت از دیگری و دارای دیدگاه خاص شخصی برداشت می شود (محسنی،۱۳۷۵).
خودپنداره به عنوان شیوه ای است که افراد دنیای درونی خودشان را سازماندهی و تفسیر می کنند، و به عنوان کلیت پیچیده، سازمان یافته و سیستم پویا از باورهای آموخته شده، نگرش ها و عقاید است که در هر شخص آن حقیقت مربوط به وجود خودش را حفظ می کند (پورکی، ۱۹۸۸، ۵؛ به نقل از نگوان و همکاران ، ۲۰۱۱).
برن (۱۹۸۴) به طور کلی مفهوم خود را به عنوان تصویری که از خود داریم تعریف می کند که به طور خاص عبارت است از نگرش ها، احساسات و دانش ما درباره توانایی ها، مهارت ها، ظواهر جسمانی و پذیرش اجتماعی.
از نظر پاترشیا (۱۹۹۸) مفهوم خود مجموعه پیچیده ای است از احساسات، نگرش ها، ادراکات آگاهانه و ناآگاهانه که فرد در مورد ارزش، نقش و حالات جسمانی خود دارد. مفهوم خود منعکس کننده تفسیر های فرد از تجربیات گذشته، تعامل های اجتماعی و احساسات اوست. مفهوم خود همان خود نیست. خود شامل کلیه کیفیت های ذهنی و عینی است که شخص از خود و دیگران از او دارند، اما مفهوم خود، تصویر ذهنی از خویشتن، عواطف، هیجانات، طرز تلقی و یا کیفیت های اوست (به نقل از سلیمان نژاد، ۱۳۸۷).
نویسندگان متعددی ( مارش و سی شینگ ، ۱۹۹۷) سعی کرده اند ماهیت واژه خودپنداره را تعیین کنند، برای این منظور، آنها به آن به عنوان خلاصه ایی از هفت ویژگی یا جنبه اساسی نگاه کردند: خودپنداره به منزله بعد روانی است؛ چند بعدی است؛ یک سازمان سلسله مراتبی است ( خودپنداره کلی و خودپنداره ویژه)؛ پایدار است، اما همانطورکه ما در سلسله مراتب پایین تر می رویم، خودپنداره خاص تر می شود و بیشتر مستعد تغییر است؛ جنبه های متفاوت خودپنداره با سن و تجربه بیشتر متمایز می شود؛ خودپنداره شامل هر دو جنبه توصیفی و ارزیابی است؛ خودپنداره می تواند از مفاهیم دیگر که به آن وابسته است مانند عملکرد تحصیلی متفاوت شود( به نقل از دباغ قزوینی، ۲۰۱۱).
مالر (۱۹۸۷) مفهوم خود را بدین گونه تعریف کرده است: خزانه رفتارهای توصیف فرد از خود که شامل جنبه های ذیل است: اطلاعات و دانش در مورد خود، حرمت خود (عزت نفس )، خود آرمانی . در اینجا به تعریف جنبه های مذکور می پردازیم:
دانش در مورد خود : دانش خود عبارت است از زیر مجموعه ای از رفتارهای توصیف گر فرد از خود که با خصیصه ها و خصوصیات او مرتبط است. این دانش در مورد خود شامل توصیف فرد از ظواهر جسمی، رفتارها و توانایی ها و الگو های شناختی است.
حرمت خود (عزت نفس): زیر مجموعه ای از رفتارهای توصیف گر فرد از خود است که بازتابی از ارزیابی خود می باشد. فرد بعضی از ویژگی های شخصی خود را ارزشیابی می کند.
خود آرمانی: زیرمجموعه ای از رفتارها توصیف گر فرد راجع به خود است و انعکاس دهنده حالت ها و تمایلاتی است که فرد تلاش می کند آنها را کسب و حفظ نماید. مالر معتقد است که این حوزه مفهوم خود می تواند از طریق رفتارهای وابسته به آموزشگاه یا غیر آموزشگاهی از قبیل بلوغ جسمانی، ارتباط با همسالان، موفقیت تحصیلی و سازگاری اجتماعی اندازه گیری شود (به نقل ازسلیمان نژاد، ۱۳۸۷).