پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
کد محصول: PSR82
تعداد صفحات : ۲۱ صفحه
فرمت فایل WORD
قیمت: ۱۷۰۰۰ تومان
مبانی و چارچوب نظری، در مورد تاب آوری
فهرست مطالب
تاب آوری ۲
تاریخچه مطالعه تاب آوری ۲
تعاریف تاب آوری ۳
مدل‌های تاب آوری ۵
مدل‌های گارمزی و همکاران ۶
چارچوب تاب آوری کامپفر ۹
مدل‌های مفهومی تاب آوری ۱۱
ب) مدل‌های متمرکز بر شخص ۱۳
رویکردهای نظری مرتبط با تاب آوری ۱۴
رویکرد روان تحلیلی فروید ۱۴
نظریه بالبی و سبک دلبستگی ۱۵
مدل تاب آوری من ۱۵
سازو کارهای دفاعی وایلانت ۱۶
رویکرد آدلر و دلگرم سازی ۱۷
رویکرد شناختی اجتماعی بندورا ۱۸
رویکرد شناختی الیس ۱۸
رویکرد شناختی بک ۱۹
ویژگی‌های افراد تاب آور ۲۰
منابع ۲۱
بخشی از پروژه
تاب آوری
تاریخچه مطالعه تاب آوری
مطالعه علمی تاب آوری در حدود سال ۱۹۷۰ پدیدار شد وقتی که یک گروهی از محققان پیشرو به پدیده ساز گاری مثبت در میان گروهی از کودکان در معرض خطر توجه نمودند(ماستن ، ۲۰۱۲).
پژوهش های پیش گام در مورد تاب آوری به یک انقلاب در زمینه فکر کردن در مورد ریشه و درمان آسیب شناسی روانی منجر شد. تلاش های تحقیقاتی مستقیما به سوی درک آسیب شناسی یا نقایص بود تا بر روی اینکه چطور مشکلات آشکار می شوند(رایت ، ماستن و نارایان ، ۲۰۱۳).
از نظر تاریخی، مطالعه تاب آوری، سه موج را به همراه داشته است (ریچاردسون ، ۲۰۰۲) :
موج اول بررسی تاب آوری، در پاسخ به این سوال بود، «چه ویژگی‌هایی افرادی را در مواجهه با عوامل خطر زا یا شرایط ناگوار موفق بیرون می‌آیند، به عنوان نقطه مقابل افرادی که در برابر این عوامل تسلیم می‌شوند، مشخص می‌کند؟»، بیشتر ادبیات و منابع موجود تاب آوری، جستجویی برای توصیف کیفیت‌های تاب آورانه درونی و بیرونی است که به افراد کمک می‌کند تا در پی بروز شرایط پر خطر و یا پس از عقب نشینی، بتواند سازگار شده و یا کارکرد قبلی خود را بازیابند. کیفیت‌های تاب آور بودن، پیامدهای نخستین موج بررسی تاب آوری را بازنمایی می‌کنند.
موج دوم بررسی تاب آوری، تلاشی برای پاسخ به این سوال بود، کیفیت‌های تاب آوری، چگونه کسب می‌شوند؟ فلچ (۱۹۷۷، ۱۹۸۸) اظهار نمود، کیفیت‌های تاب آور بودن از طریق قانون تخریب و انسجام مجدد کسب شده‌اند. یک فرایند مفصل‌تر کسب کیفیت‌های تاب آوری به عنوان کارکردی از انتخاب هشیار یا ناهشیار به وسیله ریچاردسون و همکاران (۱۹۹۰) مطرح گردید. برای اهداف آموزشی و مشاوره با مراجعان، تاب آوری به عنوان مدل خطی ساده‌ای است که بر اساس آن فرد یا گروه از میان مراحل تعادل زیستی – روانی – معنوی ، تعامل با فوریت‌های زندگی ، تخریب‌ها ، آمادگی برای انسجام مجدد و انتخاب برای انسجام مجدد به صورتی تاب آورانه ، برگشت به تعادل یا فقدان عبور می‌کند(ریچاردسون، ۲۰۰۲ ).
موج سوم بررسی تاب آوری، منجر به مفهوم تاب آور بودن شد. موج سوم آشکار ساخت که در فرایند انسجام مجدد از تخریب در زندگی برخی اشکال انرژی انگیزشی مورد نیاز است. انسجام مجدد تاب آورانه به انرژی فزاینده ای برای رشد نیاز دارد، و مطابق نظریه تاب آوری این منبع انرژی، یک منبع معنوی یا تاب آور بودن فطری است (ریچاردسون، ۲۰۰۲ ).
تعاریف تاب آوری
تاب آوری معادل واژه Resilience است. در فرهنگ لغت، این کلمه، خاصیت کشسانی، بازگشت پذیری و ارتجالی معنا شده است، ولی در متون بهداشت روانی تاب آوری معادل گویاتری است.
گارمزی و ماستن (۲۰۰۶) تاب آوری را «یک فرایند توانایی، یا پیامد سازگاری موفقیت آمیز علی رغم شرایط تهدید کننده» تعریف نموده اند که نقش مهمی در مقابله با تنیدگی‌ها و تهدیدهای زندگی و آثار نامطلوب آن دارد.
والر (۲۰۰۱) بیان می‌کند که تاب آوری سازگاری مثبت در واکنش به شرایط ناگوار است (به نقل از حسام پور، ۱۳۸۸).
کامپفر (۱۹۹۹) معتقد است که تاب آوری نقش مهمی در بازگشت به تعادل اولیه یا رسیدن به تعادل سطح بالاتر دارد و از این رو، سازگاری مثبت و موفق را در زندگی فراهم می‌کند (به نقل از کیخاونی و همکاران، ۱۳۹۱).
تاب آوری صرف مقاومت منفعل در برابر آسیب‌ها یا شرایط تهدید کننده نیست، بلکه فرد تاب آور، مشارکت کننده فعال و سازنده محیطی پیرامونی خود است. تاب آوری قابلیت فرد در برقراری تعادل زیستی- روانی- روحی، در مقابل شرایط مخاطره آمیز می‌باشد (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳)؛ نوعی ترمیم خود که با پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی همراه است (گارمزی، ۱۹۹۱؛ ماستن، ۲۰۰۱؛ راتر، ۱۹۹۹). از این رو نمی‌توان آن را معادل بهبودی دانست چون در بهبودی فرد پیامدهای منفی و مشکلات هیجانی و عاطفی را تجربه می‌کند (به نقل از با نانو ، ۲۰۰۴).