تهیه , تولید , خواص و کاربرد روغن نباتی

کد محصول SG12

تعداد صفحات: ۶۵ صفحه فایل WORD

قیمت: ۱۵۰۰۰ تومان

فهرست مطالب

۱ ـ تصفیه روغنها و چربیها
۲ ـ صمغ گیری
۳ ـ خنثی سازی
۴ ـ سیستم های خنثی سازی
۵ ـ ربگری
۶ ـ دستگاهها و پروسس زبگری
۷ ـ بوگیری روغنها
۸ ـ هیدروژناسیون
۹ ـ عوامل موثر هیدروژناسیون
۱۰ـ آزمایشگاه جاری
۱۱ ـ آزمایشگاه مرکزی
۱۲ ـ آزمایشگاه نایی
۱۳ ـ دستگاههای جانبی
۱۴ ـ تصفیه بهای صنعتی
۱۵ ـ تأثیر ناخالصیهای آب بروی تاسیسات دیگهای بخار
۱۶ ـ مواد قابل اغماض در دیگهای بخار
تصفیه چربیها و روغنها
چربیها و روغنهای خام حاوری مواد زائدی هستند. این مواد بستگی به نوع و مراحل استخراج روغن داشته و باید از روغن خام جدا شوند. مواد زائد بر روی مزه و طعم روغنها تأثیر منفی داشته و زمان ماندگاری روغنها را کاهش می دهد
بعضی از مواد زائد موجود در روغن که برای سلامتی انسان مضر هستند عبارتند از گلوکز اینولات در روغن کلز گسیپول در روغن پنبه دانه، پراکسید، آلدئیدها و کتوهای حاصل از واکنش اتواکسیداسیون در روغنها و علف کش‌ها،حشره کش ها ، افلاتوکسین و میکوتوکسین و عناصر سنگین (مانند مس و سرب)، صمغ اسیدهای چرب آزاد، مواد رنگی و موم.
تعریف تصفیه روغن خام
به کلیه اعمالی را باعث جداسازی اسید چرب آزاد و فسفاتیدها (صمغ) در روغن خام می گردند تصفیه وروغن اطلاق می شود. رنگبری ، بوگیری، و هیدروژناسیون جزء تصفیه به شمار می آیند.
روغن خام می تواند به دو روش تصفیه شود که عبارتند از : ۱ ـ روش مداوم شیمیایی ۲ ـ روش فیزیکی.
تصفیه فیزیکی در مقایسه باتصفیه شیمیایی به تکنولوژی پیشرفته تری نیاز دارد. با استفاده از روش فیزیکی می توان روغن خام را در طی دو مرحله تصفیه نمود. دما تصفیه تصفیه روغن بروش شیمیایی در طی شش مرحله انجام می شود تصفیه فیزیکی دارای مزایا و معایبی می باشد.
مزایای تصفیه فیزیکی
۱ ـ اثرات منفی آن بر روی محیط زیست بسیار ناچیز است.
۲ ـ اسید چرب آزاد به آسانی از روغن خام جدا می شود و نیاز به شکستن صابون نیست.
۳ ـ افت روغن در تصفیه فیزیکی بسیار ناچیز است.
معایب تصفیه فیزیکی
۱ ـ صمغ گیری در این روش به نحو مطلوب انجام نمی شود.
۲ ـ بعضی از روغنها را نمی توان به این روش تصفیه نمود.
روشهای تصفیه روغن در ۳۰ سال گذشته توسعه یافته است. بویژه از یک طرف کیفیت روغن تصفیه شده بهبود یافته و از طرف دیگر نیز ظرفیت کارخانه های تصفیه روغن افزایش یافته است که منجر به کاهش و افت روغن گشته و همچنین انرژی کمتری مصرف می شود.
مراحل تصفیه روغن خام
۱ ـ صمغ گیری
فسفاتیدها و صمغ باقیمانده در روغن خام پس از لیستین گیری باید به روش فیزیکی و شیمیایی بازگیری شوند.
الف ـصمغ گیری فیزیکی(هیدراسیون)
حرارت دادن روغن خام بر روی فسفاتیدها یا کلوئیدها تأثیر خواهد گذاشت زیرا ساختار شیمیایی فسفاتیدها از دو بخش هیدروفیل و لیپوفیل تشکیل شده است.مدت حرارت دادن روغن خام حدود ۳۰ ـ ۶۰ دقیقه است. برای صمغ گیری روغن خام پنبه دانه از حرارت ۴۵ ـ ۷۵ درجه سانتیگرادو برای روغن خام سویا وآفتابگردان از حرارت ۸۵ ـ ۹۵ درجه سانتیگراد استفاده می شود.شایان ذکر است که در هنگام صمغ‌گیری روغن خام باید از ورود هوا به دستگاه سیتین گیری جلوگیری نمود. همچنین باید در مکانیسم هیدراسیون به دو نکته مهم توجه شود:
۱ ـ از حرارت دادن طولانی و استفاده از درجه حرارت بالا حتی المقدور پرهیز نمود زیرا درجه حرارت بالا باعث شکستن چربیها خواهد شد.
۲ ـ میزان آب افزوده به روغن خام باید بدقت کنترل شود چنانچه بیش از حد آب به روغن خام افزوده گردد کیفیت روغن کاهش یابد: صمغ هیدارته شده باید بعد از خنک کردن روغن خام در حرارت ۳۲ ـ ۵۰ درجه سانتیگراد بوسیله سانتریفوژ جدا شود. برای صمغ گیری روغنهای خام سویا، کلزا و بادام زمینی از روش هیدراسیون استفاده می شود.
۹۰ درصد صمغ روغن خام بطریق صمغ گیری هیدراسیون از روغن خام جدا می شود.صمغ باقیمانده در روغن در پروسن خنثی سازی قلیایی جدا می گردد.
ب ـ صمغ گیری شیمیایی
برای جداسازی صمغ باقی مانده در روغنهای استخراج شده از دانه های روغنی به روش اکستراسیون از اسید فسفریک استفاده می گردد.
معمولاً ۲ درصد اسید فسفریک غلیظ ۸۵ درصد به روغن خام افزوده و آن را در حرارت ۷۰ ـ ۹۰ درجه سانتیگراد به مدت یک دقیقه حرارت می دهند پس از رسوب گیری صمغ آنرا بوسیله سانتریفوژ از روغن خام جدا می کنند.
برای صمغ گیری روغن خام پنبه دانه از مواد هیدراته کننده مانند اسید بوریک و یااسید فسفریک استفاده می شود. روغن خام پنبه دانه را در حرارت ۹۰ ـ ۸۰ درجه سانتیگراد حرارت داده و در حدود ۱ درصد محلول اسید فسفریک ۷۵% نسبت به وزن روغن خام افزوده می شود. شایان ذکر است که دستگاه صمغ گیری مجهز به همزن بوده که برای مخلوط کردن روغن با اسید فسفریک به کار گرفته می شود و مدت همزدن آن با روغن خام در حدود ۳۰ دقیقه خواهد بود بعد از انجام این مرحله صمغ ته نشین شده توسط سپراتور از روغن خام جدا می شود. اگر برای صمغ گیری روغن خام از اسید سولفوریک استفاده شود روغن صمغ گیری فقط مصرف صنعتی خواهد داشت.