کد محصول SH11
تعداد صفحات: ۸۸ صفحه فایل WORD
قیمت: ۱۵۰۰۰ تومان
فهرست مطالب
مقدمه ۱
خواص نفت خام ۲
گرانی، °API 3
مقدار گوگرد، درصد وزنی ۴
نقطه ریزش ۵
ضرایب همبستگی ۶
مقدار فلزات ppm 8
ترکیب نفت خام ۹
هیدروکربنها ۱۰
آلکالنها ۱۱
آلکنها ۱۲
آلکینها ۱۳
ترکیبات حلقوی (آروماتیک) ۱۵
تشکیل هیدرات ۱۶
روشهای جلوگیری از تشکیل هیدراتها ۲۰
سرد سازی یا تبرید ۲۲
جلوگیری از هیدرات بوسیله تزریق مواد افزاینده ۲۳
انواع افزاینده ها ۲۴
شناخت هیدرات ۲۸
معرفی هیدرات ۲۸
نقش H2S و CO2 در تشکیل هیدراتها ۳۰
روش جدید قالب سازی گازهای هیدرات ۳۳
پیشنهاد مکانیسم تشکیل هیدراتها ۳۴
ریشه ترمودینامیکی مدل و ارزیابی پارامترها ۳۶
مخلوط گازهای هیدرات ۴۰
گازهای هیدرات دو جزئی و چند جزئی ۴۴
گازهای هیدرات طبیعی ۴۴
تغییر ساختمان هیدرات ۴۵
تاثیر متقابل مولکولها بر یکدیگر ۴۶
روشهای پیش بینی تشکیل هیدرات ۵۱
طرز از بین بردن و جلوگیری از تشکیل هیدرات در لوله های گاز ۵۶
پیش گویی تشکیل هیدرات براساس مدل بسته ترمودینامیکی ۶۰
روش کاربردی برای رسم جداول Kvs 63
جذب مکانیکی هیدرات ها ۶۹
محلولهای ایده ال ۸۰
محلولهای غیر ایده آل ۸۱
مثالهایی از کاربرد ثابتهای تعادل ۸۳
منابع و مأخذ ۸۸
مقدمه
نفت خـام:
ماده خام پایه پالایشگاهها نفت خام است، اگر چه در بعضی موارد از نفتهای سنتزی حاصل از سایر منابع (جیلسونیت، ماسههای قیری، غیره) نیز استفاده می شود. ترکیب شیمیایی نفتهای خام، به طرز شگفت انگیزی یکنواخت است در حالی که مشخصات فیزیکی آنها به طرز گسترده تغیر میکند. ترکیب عنصری نفت خام معمولا در گستره زیر قرار می گیرد.
….. در متن اصلی موجود است این قسمت
در ایالات متحده آمریکا نفتهای خام را زیر عناوین پایه پارافینی، پایه نفتنی، پایه آسفالتی یا پایه مخلوط، طبقه بندی کردهاند. در خاور دور، نفتهایی شناخته شدهاند که بیش از %۸۰ آروماتیک دارند و به آنها نفتهای پایه آروماتیکی گفته می شود. اداره معادن ایالات متحده سیستمی ارائه کرده است که بر طبق آن می توان با استفاده از دو جزء کلیدی حاصله از تقطیر هر نفت خامی را طبقه بندی کرد. این دو جزء عبارتاند از: شماره ۱ گستره جوش (۲۵۰ تا C 275) 482 تا F 527 در فشار اتمسفری و شماره ۲ با گستره جوش (۲۷۵ تا C 300) 527 تا F 527 در فشار mm Hg 40. گرانی این دو جزء برای طبقه بندی نفتهای خام به ترتیبی که در جدول زیر ارائه شده است، به کار می رود. معمولا طبقه بندیهای پارافینی و آسفالتی براساس خواص باقیماندههایی که در تقطیر غیر تخریبی بر جا می ماند و برای پالایشگر گویاتر است صورت می گیرد، زیرا نوع فراوردههای مورد انتظار و فرایندهای لازم را مشخص می کند.
…. د ر متن اصلی این قسمت موجود است
خواص نفت خام
نفت خام، ماده بسیار پیچیده است و بجز در مورد ترکیبات زودجوش، پالایشگر، کوششی جهت تجزیه آن بهترکیبات خالص نمی کند. آزمونهای تجزیه ای نسبتا سادهای بر روی نفتهای خام انجام می شود که از نتایج آنها، همراه با روابط تجربی، برای ارزیابی این نفتها جهت تامین خوراک یک پالایشگاه خاص استفاده می شود. هر نفت خامی با سایر خوراکهای موجود مقایسه شده با توجه به فراورده مورد نظر ارزش گذاری می شود. خواص سودمندتر عبارتاند از:
گرانی، API
چگالی نفتهای خام را بیشتر بر حسب گرانی API به جای گرانی ویژه (چگالی نسبی) بیان می کنند. ارتباط بین این دو به گونه ای است که افزایش گرانی API با کاهش گرانی ویژه (چگالی نسبی) مطابقت می کند. واحدهای گرانی API عبارت اند از API و می توان آن را با استفاده از چگالی نسبی به کمک رابطه زیر محاسبه کرد:
در معادله فوق ، چگالی نسبی و گرانی API به وزن مربوط به حجم واحد در مقایسه با آب F 60 اشاره دارند. گرانی نفت خام می تواند بین پایینتر از API 10 تا بالاتر از API 50 قرار بگیرد ولی گرانی اکثر نفتهای خام در گستره بین ۲۰ تا API 45 قرار دارد. گرانی API همواره به نمونه مایع در (C 6/15) F60 اشاره دارد. گرانیهای API خطی نیستند و بنابراین، نمیتوان متوسط آنها را تعیین کرد. به عنوان مثال، یک گالون هیدروکربن با گرانی API 30، اگر با یک گالون هیدروکربن با گرانی API 35 نبوده بلکه دو گالون هیدروکربن با گرانی API متفاوت با API 35 خواهد بود. از چگالیهای نسبی می توان متوسط گرفت.
مقدار گوگرد، درصد وزنی
مقدار گوگرد و گرانی API دو خاصیتی هستند که بیشترین اثر را بر ارزش گذاری نفت خام دارند، گرچه نیتروژن و مقدار فلز نیز در ارزیابی نفت خام اهمیت فزاینده دارند. مقدار گوگرد بر حسب درصد وزنی گوگرد بیان میشود و بین ۱/۰ درصد تا ۵ درصد تغییر می کند. نفتهایی که بیش از ۵/۰ درصد گوگرد دارند،در مقایسه با نفتهای کم گوگردتر، معمولا محتاج فراروشهای گسترده تری هستند. اگر چه واژه نفت ترش در آغاز برای نفتهای خام حاوی هیدروژن سولفید محلول، مستقل از مقدار کل گوگرد به کار می رفت، ولی در حال حاضر نفت ترش به هر نفت خامی که بالا بودن میزان گوگردش فراورشهای ویژهای را ایجاب کند اطلاق می شود. یک مرز قطعی بین نفتهای ترش و شیرین وجود ندارد ولی میزان ۵/۰ درصد گوگرد معمولا به عنوان معیار به کار برده می شود.