کد محصول: me206
تعداد صفحات ۷۵ صفحه فایل WORD
قیمت: ۲۵۰۰۰ تومان
چکیده:
شکاف هیدرولیکی یکی از روشهای تحریک چاههای نفت به منظور ازدیاد برداشت میباشد. عملیات شکاف هیدرولیکی براساس پارامتهرایی از قبیل ابعاد مورد انتظار بعد از آبشکافت، وضعیت تکتونیک منطقه و تکنولوژی مورد استفاده، طراحی میشود. نهایتاً انتظار بر این است که در بازه مورد عملیات، شکافهای قائم بوجود بیاید. اما شرایط درون چاه و گاهش اشتباه در طراحی عملیات شکافت هیدرولیکی، باعث میشود شکستگی های مورد نظر به وجود نیایند. برای مطالعه شکافهای ایجاد شده میتوان از لاگهای تصویرگر استفاده کرد. این لاگها که از تکنولوژی بالایی سود برده و بسیار جدید هستند (مانند FMI)، براساس مقاومت الکتریکی سازند و سیال درون چاه یا براساس امواج صوتی کار میکنند. تفسیر این لاگها میتواند میزان باز شدگی، طول شکاف ایجاد شده، اثر بر درزه و شکافهای اولیه و جهت شکاف را مشخص کند و بدین ترتیب صحت عملیات، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در بسیاری از چاههای نفت ایران (در سه دهه گذشته) شکافت هیدرولیکی انجام شده است و اکنون که میادین در حال توسعه هستند، مطالعه آنها از طریق لاگهای تصویرگر جدید و پیشرفته، میتواند یک راه بسیار خوب پیش روی محققان باز کند. لاگ FMI با قدرت تفکیک افقی بالا، تصویر تقریباً کاملی از چاه در اختیار میگذارد. در صورتی که بعد از عملیات آبشکافت این لاگ رانده شود، بهترین ابزار مطالعه در دسترس خواهد بود. نبود اطلاعات کافی و گران بودن این لاگ از مشکلات این روش میباشد. در این مقاله سعی شده است با کمک این لاگها شکافهای هیدرولیکی ایجاد شده در یکی از چاههای نفتی جنوب غربی ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
بسیاری از سازندهای ماسه سنگی ذرات ریزی را تولید می کنند که در طول تولید در هر زمان و از تمامی جهات به سمت بستر حرکت می کنند برای بسترهای پروپانتی فاقد نانوذرات ، هنگامی که چاه تولید می کند ذرات ریز از تمامی بخش های مخزن به درون شکاف مصنوعی ایجاد شده مهاجرت کرده و تجمع می یابند . هنگامی که ذرات ریز تجمع یافتند با یکدیگر فعل و انفعال نموده تا توده های بزرگتری تشکیل دهند این ذرات بزرگتر می توانند موجب مسدود شدن کانال های عبوری سیال شوند .
در این سناریو طی سه ماه نرخ تولید از ۱۰۰۰ بشکه در روز به ۱۰۰ شبکه در روز کاهش می یابد . نانو ذرات نیروهای سطحی قابل توجهی هستند که شامل نیروهای واندروالس و الکترواستاتیک است . این نانو ذرات طی مرحله پروپانت در عملیات ایجاد شکاف مصنوعی به سطح پروپانت می چسبند . در طول تولید سیال از مخزن ، ذرات ریز سازندی از تمامی جهات به سمت بستر پروپانت حرکت می کنند .
در مرحله ی افزودن پروپانت در عملیات ایجاد شکاف مصنوعی ، نیروهای سطحی نانو ذرات ، ذرات ریز به سطح پروپانت چسبانده و بدین طریق آنها را تثبیت نموده و از حرکت آنها به سمت چاه تولیدی جلوگیری می کنند .
در این سناریو بعد از طی یک دوره سه ماه نرخ تولید در وضعیت بسیار بهتری نگه داشته خواهد شد . همچنین عملیات تولید خصوصاً در نواحی دریایی بهبود خواهد یافت . اندازه نانو ذرات (نانو کریستال ) استفاده شده جهت بهبود عملکرد سطح پروپانت ، کمتر از ۱۰۰ نانو متر است که اندازه یک نمونه از آن ۳۵ نانو ذرات طی عملیات پمپاژ میدانی به دوغاب اضافه می شوند .
ذرات ریز شبیه سازی شده در این مطالعه حاوی نبتونیت طبیعی و ایلیت و Rev Dust هستند . میانگین اندازه ذرات برای ذرات شبیه سازی شده حدود ۲۰ میکرون است . Rev Dust باقی مانده های عملیات حفاری است که شامل ذرات منبسط شونده و غیر منبسط شونده رسی ، ذرات کریستوبالایت و کوارتز می باشد .
پروپانت استفاده شده در این مطالعه ماسه فشرده با اندازه ذرات ۲۰ تا ۴۰ (استاندارد الک آمریکایی) ، پروپانت سرامیکی سبک و با مقاومت کششی بالا بامش ۲۰ تا ۴۰ و ماسه پوشیده شده بارزین بامش ۲۰تا ۴۰ هستند . ماده فعال سطحی ویسکوالاستیکی استفاده شده در این مطالعه حاوی آب نمک با چگالی بالا (۵۶/۱ گرم در میلی لیتر کلرید کلسیم / برمید کلسیم ) و ۲ درصد حجمی ماده فعال سطحی غیر یونی است . نانو ذرات با غلظت ۰۸/۰ در صد وزنی اضافه شده اند . خواص رئولوژیک به وسیله دستگاه رئو متر اندازه گیری شده است .
تست های بستر پروپانت
دوغاب نانوذرات به سیال با پایه آبی که در عملیات ایجاد شکاف (تست های شامل سیال های حاوی پلیمرهای بورات