اطلاعیه

اطعمه و اشربه معمول و مرسوم در عصر عباسیان

کد محصول ho12

تعداد صفحات: ۲۵۰ صفحه فایلword

قیمت: ۱۸۰۰۰ تومان

فهرست مطالب
چکیده و
مقدمه ک
هدف از پژوهش م
فصل اول: کلیات 
معرفی منابع ۲
فصل دوم: آراءاسلام در باب تغذیه ۱۰
۱- فلسفه غذا خوردن و آراءمعصومین علیهم السلام در این رابطه ۱۲
زیان های ظاهری و باطنی پُرخوری ۱۴
فایده‌های ظاهری و باطنی کم خوری ۱۹
۲- آداب سفره و غذا خوردن وآراء معصومین علیهم السلام در این رابطه ۲۰
الف) آداب غذا خوردن ۲۱
ب) آداب سفره ۲۴
۳- آداب آشامیدن ۲۵
– آب ۲۵
– شیر ۲۶
– عسل ۲۷
– سرکه ۲۷
آداب آشامیدنی‌ها از نظر معصومین علیهم السلام ۲۸
۴- غذاها و آشامیدنی های حرام ۲۹
از محرماتی که در اینجا مورد بحث قرار می‌گیرد ۳۱
الف- خمر ۳۲
خمرازدیدگاه آیات و روایات ۳۳
انواع خمر و حکم آنها ۳۷
ب- خون ۳۸
ج- گوشتهای حلال و حرام ۳۸
خوردن محرمات در وقت اضطرار ۴۰
فصل سوم: اوضاع اجتماعی، اقتصادی و مذهبی عصر عباسیان 
۱- پیشینه بازرگانی و تجارت در بین اعراب قبل از اسلام و در صدر اسلام ۴۳
۲- محصولات ۴۶
۳- بغداد و بازارهای آن در عصر عباسیان ۵۵
شکل بازارها ۶۶
نقش زنان در بازارها ۶۷
۴- تأثیر ادیان بر تجارت اسلام ۶۸
۵- جشن ها ۸۰
جشنهای دینی اسلامی ۸۰
جشن های محلی ۸۴
فصل چهارم: آداب و رسوم معیشت در عصر عباسی 
۱- اطعمه و اشربه خلفا و وزراء دولت عباسی ۹۳
آداب المائده،آداب سفره ۱۰۸
۲-شرابخانه ها ۱۱۷
شربت خانه(خزانهالشراب) ۱۲۰
شرابکده ها ۱۲۳
۳- مجالس شراب ۱۲۶
استعمال حشیش ۱۳۵
تریاک ۱۳۶
فصل پنجم: تغذیه در عصر عباسی
ادویه و خوشبوکننده ها ۱۳۸
اجزای خوشبوکننده ۱۴۰
ظروف و وسایل آشپزخانه ۱۴۱
غذای اعراب ۱۵۴
خوراکهای گوشتی ۱۵۶
ماهی و خوراکهای آن ۱۶۳
خوراکهای گیاهی ۱۶۵
خوراک تنگدستان ۱۷۰
خوراکهای مشترک توانگران و تنگدستان ۱۷۴
از غذاهایی که با استفاده از خرما درست می شد ۱۷۵
روغن وپیه ۱۷۶
نان ۱۷۷
برنج ۱۸۲
مشاغل مربوط به اغذیه ۱۸۴
بهای خوراکی ۱۸۵
قیمتها در زمانهای عادی ۱۸۷
بهای اجناس در آشوبهاوکمیابی ۱۸۸
کارکنان آشپزخانه ۱۹۳
هزینه آشپزخانه سلطنتی ۱۹۴
نوشیدنیها در این دوره ۱۹۸
نوشیدنیهای حلال و حرام ۱۹۹
شیر و محصولات آن ۲۰۲
آب ۲۰۴
شیرینیها و حلویات ۲۰۵
مواد شیرین‌کننده ۲۰۸
نقل ۲۱۰
ترشی‌ها و چاشنی‌ها ۲۱۱
میوه ۲۱۲
زمان‌بندی غذاها ۲۱۶
پرهیز و علوم غذایی ۲۱۷
نگاهداری و حفاظت ۲۲۰
سوخت ۲۲۳
نتیجه‌گیری ۲۲۵
فهرست منابع ۲۲۷
چکیده انگلیسی ۲۳۹
مقدمه
تاریخ بزرگترین معلم و درس‌آموز انسان است و مطالعه و بررسی آن از ضرورتهای زندگی هر انسانی است که اندیشه و تفکر از عناصر زندگانی او به شمار می‌رود. در قرن دوم هجری تحول شگرفی در تاریخ سیاسی اسلام پدید آمد. خلافت عباسی در سال ۱۳۲(ه‍.ق) با کمک ایرانیان اعلام موجودیت کرد و صفحات تازه‌ای در تاریخ ملتهای مسلمان گشوده شد.
تمدن عصر عباسی، به تنهایی یک جهان است. بنابراین سخن گفتن از آن، سخن از تمدنِ جهانی در طولانی‌ترین دوره‌ای است که تاریخ قرون میانه می‌شناسد. این دوره، پنج قرن و اندی به درازا کشید و بر همه جهان قدیم سایه انداخت و بیشترین بخشِ شناخته شده زمین را با همه گونه‌های جغرافیایی، سیاسی و ثروت اقتصادی آن در برگرفت.
عباسیان به دلیل غنای فرهنگی و نقش مؤثر ایرانیان در تأسیس خلافت عباسی، به طور چشمگیری از فرهنگ و آداب و رسوم درباری ایرانیان بخصوص در بخش اطعمه و اشربه سود بردند.
نیاز انسان به غذا یکی از نیازمندیهای اساسی است زیرا به وسیله آن سدّجوع کرده و به حیات خود ادامه می‌دهد و اهمیت آن به حدی است که بر دیگر نیازهای انسان مقدم است. برای رشد و ساخته شدن اجزاء بدن و فعالیتهای حیاتی، خوردن غذا به حد ضرورت لازم است. این اهمیت، موجب تلاش و توجه بیشتر بشر برای دستیابی و روی آوردن به تنوع غذایی و کسب تجربه بیشتر در انتخاب غذاهای بهتر و لذیذتر شد تا ضمن پاسخگویی به نیازهای بدنی، ذائقه او را نیز ارضاء کند.
غذا در عصر جاهلی و صدر اسلام عموماً ساده بود و غالباً شیر و لبنیات، خرما و حبوبات و اندکی گوشت بود که خانواده‌های ثروتمند و با مکنت می‌خوردند. اینها عموماً غذاهای ساده‌ای بود. اما همینکه اعراب با بیگانگان بخصوص با ایرانیان آشنا شدند، از نظر تنوع غذایی تغییرات فراوانی در آنها به وجود آمد.
اوج پیشرفت در فراگیری غذاها مربوط به زمان هارون‌الرشید می‌باشد. خلفا و حکمرانان نخستین کسانی بودند که غذاهای جدید تناول کردند. در دوره امویان برخی از این غذاها شناخته شد اما در عصر عباسی این تحول و تنوع گسترده‌تر شد و رفاه عمومی و شرایط مناسب موجب شد که توده مردم در این باره با بزرگان و ثروتمندان همراهی کنند به طوری که باعث تدوین تألیفات چندی در فن آشپزی شد. ابن ندیم بیش از ده عنوان کتاب آشپزی در الفهرست ثبت کرده؛ از جمله کتب الطبیخ (بغدادی)، فضائل السکباج (جحظه ۳۲۶ ه‍/۹۴۱م، شاعر و خواننده قرن چهارم)، الطبیخ (ابراهیم بن عباس موصلی)، الطبیخ (مرضی رازی)، الطبیخ (ابن ماسویه)، همین عنوان از احمد بن طبیب سرخسی و دیگران.
در این دوره ادیان مختلف بخصوص مسیحیان در زمینه استفاده از مشروبات بر روی مسلمانان اثر گذاشتند. آنان به طور مداوم با مسلمین در ارتباط بودند و مسلمان برخی از جشنهای آنها را دیده و یا حتی در آن شرکت می‌کردند. آنان در جشنهای خود مخصوصاً در جشن عید پاک، از شراب استفاده می‌نمودند و مست بودند.
در این پژوهش سعی شده به مسائل اطعمه و اشربه در دوره عباسیان پراخته و به سؤالاتی در این زمینه پاسخ داده شود از جمله این سؤالات: دیدگاه اسلام درباره خوردنیها و آشامیدنیهای حرام و حلال چیست؟ در دوره عباسیان در سرزمین اسلامی چه محصولاتی وجود داشته و در مواقع کمبود محصولات، مردم چگونه مشکلات خود را حل می‌کردند؟ مواد اصلی غذاها از کجا و به چه صورتی تأمین می‌شد؟ خلفا و حکمرانان چه نقشی در تنوع اطعمه و اشربه داشته‌اند و در میهمانیها و اعیاد اغلب از چه چیزهایی استفاده می‌نمودند؟ انواع غذاهای مورد استفاده مردم عادی، تنگدستان، ثروتمندان، خلفا و وزراء چه بوده و هزینه‌هایی که در این رابطه مصرف می‌شده چه میزان بوده است؟ غذاها چگونه آماده و توزیع می‌شد؟ اصول و آداب سفره چه بود؟ و…
تحقیق حاضر که با استفاده از منابع و مآخذ (فارسی و عربی) و مراکز بسیار غنی و گسترده (کتابخانه‌های تهران و آستان قدس رضوی…) انجام شده پاسخگوی بسیاری از این پرسشها و سؤالات مشابه دیگر می‌باشد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.