پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
کد محصول: R15
سال نشر: ۲۰۱۵
نام ناشر (پایگاه داده): jaacap
نام مجله: Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry
نوع مقاله: علمی پژوهشی (Research articles)
تعداد صفحه انگلیسی: ۱۲ صفحه PDF
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۱۸ صفحه word
قیمت فایل ترجمه شده: ۱۸۰۰۰ تومان
عنوان فارسی:
مقاله ترجمه شده : درمان کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی ADHD و تحریک پذیری : نتایج حاصل از مطالعه درمانی مرکب در کودکان دارای اختلال ADHD
عنوان انگلیسی:
Treatment of Children With Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) and Irritability: Results From the Multimodal Treatment Study of Children With ADHD
چکیده فارسی:
هدف : از نظر بالینی تحریک پذیری در ۲۵ تا ۴۵ درصد از کودکان مبتلا به اختلالات نقص توجه یا کمبود توجه/بیش فعالی ADHD تاثیر می گذارد. در عین حال ، ما در خصوص آن گونه مداخلاتی که در درمان کودکان مبتلا به این اختلالات و تحریک پذیری موثر هستند و همزمان با تحریک پذیری رخ می دهند ، آگاهی نداریم. ما از اطلاعات به دست آمده از مطالعه درمانی مرکب کودکان مبتلا به اختلال ADHD برای بیان سه نوع هدف استفاده نمودیم: ۱- مشخص کردن این موضوع که آیا تحریک پذیری در کودکان مبتلا به اختلال ADHD را می توان از دیگر نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD ) متمایز ساخت؟ ۲- بررسی این که آیا درمان ADHD در درمان تحریک پذیری موثر است ؟ ۳- بررسی این که چگونه تحریک پذیری بر نتایج درمان ADHD تاثیر می گذارد.
روش ها : در تجزیه وتحلیل ثانویه داده ها از MTA شامل تجزیه و تحلیل چند متغیری وتمایل به درمان اثرات تصادفی مدل های رگرسیون استفاده شد.
نتایج: اختلال تحریک پذیری از نشانه های دیگر ODD متمایز شده است. برای درمان تحریک پذیری، درمان محرک منظم یا سیستماتیک نسبت به مدیریت رفتاری در اولویت می باشد و نه مراقبت های معمولی جامعه. ترکیبی از محرک ها و رفتاردرمانی ها نسبت به مراقبت های جمعی و همچنین نسبت به رفتاردرمانی به صورت تنها درمان و فقط دارودرمانی جهت درمان کودکان مبتلا به اختلال تحریک پذیری در اولویت می باشند . تحریک پذیری، تاثیر درمان اختلال ADHD ( بیش فعالی) را بر اساس گزارش والدین و معلم در هر یک از ۴ گروه درمانی به حدتعدیل و یا متوسط نرسانده است.
نتیجه گیری : درمان با هدف قرار دادن علائم ADHD برای بهبود تحریک پذیری در کودکان مبتلا به اختلال ADHD کمک کننده می باشد. علاوه بر این، به نظر نمی رسد که تحریک پذیری تاثیری در پاسخ به درمان اختلال ADHD داشته باشد
Abstract
Objective
Clinically impairing irritability affects 25% to 45% of children with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD); yet, we know little about what interventions are effective in treating children with ADHD and co-occurring irritability. We used data from the Multimodal Treatment Study of Children With ADHD (MTA) to address 3 aims: to establish whether irritability in children with ADHD can be distinguished from other symptoms of oppositional defiant disorder (ODD); to examine whether ADHD treatment is effective in treating irritability; and to examine how irritability influences ADHD treatment outcomes.
Method
Secondary analyses of data from the MTA included multivariate analyses, and intent-to-treat random-effects regression models were used.
Results
Irritability was separable from other ODD symptoms. For treating irritability, systematic stimulant treatment was superior to behavioral management but not to routine community care; a combination of stimulants and behavioral treatment was superior to community care and to behavioral treatment alone, but not to medication alone. Irritability did not moderate the impact of treatment on parent- and teacher-reported ADHD symptoms in any of the 4 treatment groups.
Conclusion
Treatments targeting ADHD symptoms are helpful for improving irritability in children with ADHD. Moreover, irritability does not appear to influence the response to treatment of ADHD.
Clinical trial registration information
Multimodal Treatment Study of Children With Attention Deficit and Hyperactivity Disorder (MTA);
Key Words: irritability, attention-deficit/hyperactivity disorder, oppositional defiant disorder, treatment outcomes