اطلاعیه

مقاله ترجمه شده آینده روابط استخدامی از دیدگاه مدیریت منابع انسانی

دانلود رایگان مقاله بیس انگلیسی خرید و دانلود ترجمه ی مقاله انگلیسی

کد محصول:M429

قیمت فایل ترجمه شده:   ۱۴۰۰۰ تومان

تعداد صفحه انگلیسی:۱۷

سال نشر: ۲۰۱۴

تعداد صفحه ترجمه فارسی:  ۱۸   صفحه word

عنوان فارسی:

مقاله ترجمه شده آینده روابط استخدامی از دیدگاه مدیریت منابع انسانی

عنوان انگلیسی:

The future of employment relations from the perspective of human resource management

چکیده فارسی:

مقاله حاضر، “منابع انسانی” را به عنوان استعدادهای آشکار و ویژگی های اساسی که در اختیار افراد است تعریف کرده و به شناسایی سه برنامه در مدیریت منابع انسانی می پردازد که عبارت اند از: فردی، سازمانی و اجتماعی / جهانی. رشته دانشگاهی مدیریت منابع انسانی (HRM) حول دستور کار دوم قرار گرفته و شامل نیازهای مدیران در راستای استخدام، ایجاد انگیزه و توسعه افراد با استعدادی است که سازمان به آنها نیاز دارد. مانند تمامی مواردی که از جنبه های مثبت و منفی برخوردار هستند، در این زمینه نیز کیفیت متغیر است: تنش بین “بهترین عملگرایی” و تفکر تحلیلی هنوز وجود دارد. پژوهش در حوزه روابط صنعتی در توصیف گسترش رفتار کارفرما و تجزیه و تحلیل دلایل آن می تواند بسیار کمک کننده باشد. با این حال، تأکید رو به رشد HRM بر درک  فرایندهای روانشناختی و اجتماعی موجود در داخل “جعبه سیاه” شرکت، مطالعه روابط متقابل و پایدار در روابط اشتغال و استخدام را تشویق کرده است. این جهت گیری دارای پتانسیل مرتبط تر کردن HRM علمی در سطح جامعه است که در آن ما با مسائلی مانند افراط و تفریط در کاربرد منابع انسانی و همچنین ترکیبی از فلسفه های منابع انسانی مواجه هستیم و این موارد می توانند هم برای جامعه کمک کننده باشند و هم به آن آسیب بزنند. چالش موجود ایجاد نظریه ای در زمینه چگونگی برآورده کردن نیاز سازمان ها در مورد سود و در عین حال حمایت از تحقق نیازهای کارکنان و رفاه آنها در بلند مدت می باشد.

واژه های کلیدی: مدیریت منابع انسانی تحلیلی، جعبه سیاه، مدیریت منابع انسانی، منابع انسانی، روابط صنعتی

مقدمه

وظیفه من در این مقاله بررسی آینده روابط اشتغال و استخدام از منظر HRM می باشد. من این چالش را از طریق سه پرسش مورد بررسی قرار می دهم: نخست، منابع انسانی چیست و ما در مورد دیدگاه چه کسانی صحبت خواهیم کرد؟ دوم، رشته مدیریت مدیریت منابع انسانی (HRM) ما را به کجا کشانده است؟ سوم، رشته HRM چگونه می تواند به همبستگی اجتماعی قوی تر کمک کند؟

منابع انسانی چیست و ما در مورد دیدگاه چه کسانی صحبت می کنیم؟

متون و لغت نامه های متعددی بیش از ۳۰ سال گذشته “منابع انسانی” را اشتباها به عنوان افراد شاغل در سازمان تعریف کرده اند. منابع انسانی باید به صورت منابع درونی که ما به عنوان بشر در دسترس داریم درک شوند. ما می توانیم از منابع انسانی در وظایف مختلف زندگی خود و در محل کار و نیز فعالیت هایی مانند تربیت کودک، اوقات فراغت تفریحی و خدمات اجتماعی استفاده کنیم (Boxall، ۲۰۱۳). تصور کنید که شما و گروهی از دوستانتان در یک بیابان بی آب و علف در جزیره ای گیر افتاده اید و تمام دارایی های فیزیکی و مالی خود را از دست داده اید، اما آنچه که شما هنوز هم در دسترس دارید منابع انسانی شما هستند: دانش، مهارت و انرژی که زیر بنای سلامت جسمی و روحی، توانایی های فکری، شخصیت و انگیزه می باشند (برایمر و همکاران ۲۰۱۱،؛ فردریکسون، ۱۹۹۸، Hoare، ۲۰۰۶). همانطور که کریس استرینگر (۲۰۱۱) تاکید می کند شما به همراه هم یک ظرفیت قوی برای یادگیری اجتماعی و همکاری دارید. منابع انسانی در واقع استعدادهای نهفته و آشکاری هستند که ما را به عنوان یک گونه مشخص و غالب در این کره خاکی متمایز کرده اند.

این تعریف بدان معنا است که ما می توانیم HRM را از زوایای مختلف و یا برنامه های متفاوت  تجزیه و تحلیل کنیم که عبارت اند از فردی، سازمانی، اجتماعی و جهانی. منابع انسانی به افراد تعلق دارند و لذا برای آغازی صحیح باید ابتدا افراد را مد نظر قرار دهیم. ما به عنوان افراد، در مورد چگونگی استقرار و توسعه منابع انسانی خود تصمیم گیری می کنیم (Boxall، ۲۰۱۳). ما ممکن است آنها را در یک فرایند توسعه مستمر گماشته و یا به استفاده تفریطی از استعداد ها بپردازیم. همانطور که مازلو (۱۹۷۰) در نظریه خود شکوفایی استدلال کرده یک پتانسیل زمینه ای وجود دارد که می تواند در زندگی انسان ها کم و بیش درک شود. ما همچنین می توانیم از استعدادهای خود به شکل افراطی استفاده کنیم که این امر به طور معمول شامل کار کردن بیش از حد سخت می باشد. اعتراف ” ای کاش زمان زیادی را در دفتر به سر نمی بردم” نوعی تاسف اظهار شده توسط کارگران استرالیایی است که برونی ویر (۲۰۱۱) آن را دومین تجربه شایع خود در بین از میان رفتگان می شناسد.

Abstract

This article defines ‘human resources’ as the overt talents and underlying characteristics that people possess, and identifies three agendas in human resource management: the individual, the organisational and the societal/global. The academic discipline of human resource management (HRM) has grown up around the second agenda: the needs of managers to hire, motivate and develop people with the talents that organisations need. Like the curate’s egg, it is of variable quality: a tension between ‘best-practicism’ and analytical thinking is still present in it. Research in industrial relations has been more helpful in describing the spread of employer behaviour and analysing the reasons for it. However, the growing emphasis in academic HRM on understanding the psychological and social processes inside the ‘black box’ of the firm is encouraging the study of mutuality and sustainability in employment relationships. This direction has the potential to make academic HRM more relevant at the societal level where we confront issues of underutilisation and overutilisation of human resources and where we have a mix of human resource philosophies that both help and harm society. The challenge is to build a theory of how organisations can meet their needs for profit and renewal while supporting employee fulfilment and well-being over the long-run.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.