کد محصول: h173
قیمت فایل ترجمه شده ۲۱۰۰۰ تومان
تعداد صفحه انگلیسی: ۸
سال نشر: ۲۰۱۵
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۱۷ صفحه WORD
عنوان فارسی:
مقاله انگلیسی حسابداری با ترجمه روشهای حسابداری مدیریت محیطی در شرکتهای تولیدی کوچک و متوسط
عنوان انگلیسی:
Environmental management accounting practices in small medium manufacturing firms
چکیده فارسی:
در این پژوهش عوامل و موانع موثر بر اجرای حسابداری مدیریت محیطی (که از این پس به طور خلاصه با عنوان EMA بیان میشود) مورد بررسی قرار میگیرد. در این تحقیق از نظریه نهادی استفاده شده و اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه جمعآوری شدهاند. این پژوهش بر بنگاههای کوچک و متوسط و مخصوصاً شرکتهای تولیدی کوچک و متوسط، تمرکز کرده است (که از این پس به طور خلاصه با عنوان SMEs بیان میشود). نتایج نشانگر آن است اکثر شرکتها به منظور اجرای فیزیکی EMA و انجام فعالیتهای زیستمحیطی دارای تخصیص منابع میباشند. تحقیق حاضر نشان میدهد که تهدید و اجبار عاملی بارز در اجرای EMA بوده و در این صورت، بایستی موانع موجود در مسیر توسعه EMA را با کمک دولت مالزی و سایر مقامات مسئول از میان برداشت.
واژگان کلیدی: حسابداری مدیریت محیطی؛ SME؛ نظریه نهادی؛ روشهای حسابداری؛ شرکتهای تولیدی
۱- مقدمه
حسابداری مدیریت محیطی (EMA) به عنوان پاسخی برای چالشهای پیش رو در سیستمهای حسابداری مدیریت محیطی نسبت به فعالیتهای محیطی، شکل گرفته است (بیرکن، ۱۹۹۶؛ فررا و همکارانش، ۲۰۱۰). چنگ در سال ۲۰۰۷ EMA را به عنوان ابزاری کمکی برای شرکتها تعریف کرد تا با استفاده از آن بتوانند عملکرد محیطی را مدیریت کرده و اطلاعات محیطی را به سهامداران داخلی و خارجی گزارش کنند. با افزایش آثار محیطی و هزینههای مرتبط با آن، و همچنین از کار افتادن سیستمهای حسابداری قدیمی که تامینکنندهی اطلاعات موردنیاز برای کاهش این آثار و هزینهها هستند، تاثیر قابل توجهی در ظهور مفهوم EMA داشتهاند (گیل، ۲۰۰۶ و جاش، ۲۰۰۶). اکثر هزینههای محیطی غیرقابل رؤیت بوده و از آنجایی که در سیستمهای حسابداری قدیمی به عنوان هزینههای بالاسری حساب میشوند، قابل شناسایی نیستند (دیتز و همکارانش، ۱۹۹۵). فدراسیون بینالمللی حسابداران (IFAC) (2005) EMA را یک سیستم مجزا به حساب نمیآورد؛ EMA موجب ایجاد ارزش افزوده در سیستم حسابداری مدیریت قدیمی شده و اطلاعات مفیدی را به منظور بهبود عملکرد و مدیریت، در اختیار شرکتها قرار داده و توسعه پایداری را برای آنها فراهم میسازد. بارتولومئو و همکارانش در سال ۲۰۰۰ بیان کردند که سیستمهای مرسوم مدیریت حسابداری اغلب به بخشی از مواد اولیه که به پسماند (هزینههای محیطی) تبدیل شدهاند، توجه نکرده که این مساله منجر تخمین اشتباه این هزینه شده و اغلب تصویری غیرواقعی را نمایش میدهند.
علیرغم وجود اهمیت و مزایای فراوان برای EMA، میزان اجراییشدن و بکارگیری آن در بسیاری از شرکتها در اقسینقاط دنیا همچنان اندک است، مخصوصاً در کشورهای در حال توسعه مانند مالزی. اکثر مدیران مزایای بهبود عملکرد محیطی و کاهش آثار محیطی را تشخیص نمیدهند (IFAC، ۲۰۰۵). از این رو بسیاری از فرصتهای موجود برای کاهش هزینههای محیطی را از دست میدهند (چنگ، ۲۰۰۷). این مساله ناشی از ناآگاهی محیطی، فقدان نقش موثر افراد متخصص، نبود فشار سهامداران، و همچنین قانونگذاری ضعیف محیطی و مشکلات مواجه با شرکتها میباشد (بریت، ۲۰۰۴). مطابق با نتایج میچل و رید (۲۰۰۰) این ضعفها در شرکتهای کوچک نمود بیشتری دارند؛ چرا که در این شرکتها احتمال وجود تخصص و ظرفیت نوآوری برای حسابداری مدیریت بسیار کم است. علاوه بر این، امروزه مشتریان به دنبال شرکتهایی هستند که مسئولیتپذیری بیشتری در قبال مسائل محیطی داشته باشند. اگرچه EMA یک ابزار مهم در مدیریت استراتژیک حسابداری و بهبود عملکرد محیطی یک شرکت به حساب میآید (گری و همکارانش، ۱۹۹۳؛ اسکالتگر و بریت، ۲۰۰۰)، روش جدید مورد استفاده در میان شرکتهای کوچک و متوسط (SMEs) تا کنون مورد توجه محققین قرار نگرفته است (کی-هون لی، ۲۰۰۹).
بنابراین، این موقعیت جای خالی بزرگی را در میان پژوهشهای قابل انجام در زمینه روشهای حسابداری مدیریتی مرتبط با فعالیتهای محیطی در SMEs ایجاد میکند. با اینحال، EMA بسیار مورد توجه قرار گرفته و به موضوع مهمی در بحثهای محققین تبدیل شده است. اگرچه همچنان ضعفهایی در بررسی EMA و استفاده از روشهای حسابداری مدیریت که با بحثهای محیطی در SMEs مرتبط هستند، مشاهده میشود.
Abstract
This study investigates factors and barriers which influence the practice of environmental management accounting (hereafter known as EMA). The institutional theory is employed and data is collected via questionnaire. This study focuses on small medium enterprises (hereafter known as SMEs) specifically, Malaysian small medium manufacturing firms. The results indicate that most firms have a budget allocation for environmental activities and practice physical EMA. The study argues that coercion is a dominant factor for practicing EMA and therefore, barriers to EMA development should be resolved by the Malaysian government and other authorities.