اطلاعیه

مقاله انگلیسی با ترجمه حسابداری و نبرد در مقابل فساد در تامین دولتی

دانلود رایگان مقاله بیس انگلیسی خرید و دانلود ترجمه ی مقاله انگلیسی

کد محصول: h171

قیمت فایل ترجمه شده  ۲۱۰۰۰ تومان

تعداد صفحه انگلیسی: ۸

سال نشر:  ۲۰۱۵

تعداد صفحه ترجمه فارسی:   ۱۹ صفحه  WORD

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی حسابداری با ترجمه فارسی: حسابداری و نبرد در مقابل فساد در تامین دولتی ایتالیا: یک تحلیل انتقادی طولی (۱۹۹۲-۲۰۱۴

عنوان انگلیسی:

Accounting and the fight against corruption in Italian government procurement:A longitudinal critical analysis (1992–۲۰۱۴

چکیده فارسی:

در سال ۱۹۹۲، یک زلزله سیاسی ایتالیا را تکان داد که در آن زمان مورد فساد و کلاهبرداری “دست­های پاک[۱]” (”Mani Pulite”)در منظر عموم گسترده شد، و شبکه وسیعی از سیاستمداران، تاجران و ماموران دولتی فاسد آشکار شد. بویژه دستگاه امور اداری شامل این افشاء بود و آشکار شد که شیوه­های تامین دولتی توسط یک فرهنگ سازمانی فسادشکل گرفته بود. این مقاله یک تحلیل انتقادی طولی از دوره ۲۲ سال متعاقب را فراهم می­کند تا بصورتی انتقادی ارزیابی کند که آیا پس از آن، معرفی انجمن­های ضد فساد مبتنی بر حسابداری به جلوگیری از رفتارهای فاسد کمک کرد.

کلمات کلیدی: حسابداری، فساد، ایتالیا، دولت، تامین

مقدمه

در مقاله پیش رو در این موضوع خاص در زمینه فساد، نئو[۱] و دیگران (۲۰۱۵) پیشنهاد دادند که مصنوعات حسابداری و فعالیت­های نظارتی، دو مولفه اصلی هر انجمن ضد فساد هستند. این انجمن­های روشن­سازی، همچنان که به آنها ارجاع می­شود، دارای این پتانسیل هستند که فعالیت­های فاسد را پدیدار سازند و به ساخت نهادهای منظم کمک کنند. بطور همزمان، نئو و همکارانش پیشنهاد می­دهند که استراتژی فعالان فاسد، مصنوعات حسابداری است و بدین وسیله بصورت بالقوه مانع از پدیداری آن و نفوذ چنین انجمن­هایی می­شوند. پژوهش حاضر، این موضوعات را برمی­گزیند و از عواقب بعدی رسوایی فساد ۱۹۹۲ “دست­های پاک” در ایتالیا استفاده می­کند تا در مورد احتمالات و محدودیت­های انجمن­های ضد فساد مبتنی بر حسابداری در ممانعت از رفتار فاسد، تحقیق کند.

زمانی که مورد فساد و کلاهبرداری “دست­های پاک” (Mani Pulite) (دلا پورتا و وانوچی، ۱۹۹۷) برای اولین بار آشکار شد، غیر ممکن بود که بزرگی و وسعت تاثیر آن را پیش­بینی نمود. این رسوایی عمیق، محدوده­ای از فعالان- سیاستمداران، افراد تجاری و امور اداری ایتالیا- را تحت تاثیر قرار داد و علاوه بر این، موجب مشکل­دار شدن فرهنگ سازمانی موجود که  احاطه کننده شیوه­های تامین دولتی در ایتالیا است، شد. این حقیقت که تامین دولتی، مکان فسادی عمده در ایتالیا بود (و هست) یک حقیقت معمول در میان شهروندان و شاهدان بین­المللی است. در واقع، مطابق با شاخص احساس فساد[۲] (CPI) 2013، ایتالیا رتبه ۶۹ را بدست آورد- که بطور قابل ملاحظه­ای بعنوان “فساد بیشتر” نسبت به اغلب کشورهای اروپایی درک می­شود (دو تا از سه جایگاه “کمترین فساد”، توسط کشورهای اروپایی حفظ شده است: دانمارک اول است و فنلاند سوم)، و هم ردیف رومانی و کویت است و ظاهرا “فساد کمتری” نسبت به کشورهایی همچون کوبا، غنا، و مونتنگرو دارد  بنابراین، بر خلاف نظر عموم، فساد فقط موضوعی در کشورهای در حال توسعه نیست؛ این موضوع به کشورهای صنعتی همچون ایتالیا نیز سرایت کرده است (جانستون، ۲۰۰۵) که در آنها تامین دولتی، حساب­های متوسط ۲۰-۲۵% از مخارج کل دولت را صرف می­کنند (OECD، ۲۰۱۳).

Abstract

In 1992, a political earthquake shook Italy when the corruption and fraud case, “Clean Hands” (“Mani Pulite”) exploded into the public eye, and a vast network of corrupt politicians, businessmen and bureaucrats was unveiled. The Italian bureaucratic apparatus was especially implicated in this expose, and it became evident that government procurement practices were shaped by an organizational culture of corruption. This paper develops a critical longitudinal analysis of the subsequent 22-year period to critically assess whether the subsequent introduction of accounting-based anti-corruption assemblages helped to curb corrupt behaviors.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.