پارس پروژه پرتال خدمات دانشگاهی
کد محصول ksh45
تعداد صفحات: ۵۵ صفحه فایل word
قیمت: ۱۱۰۰۰ تومان
فهرست مطالب
الف ـ تشریح واحد ۱۰۰ و تعاریف پایه
ـ نفتخام
ـ نفت کوره
ـ گازوئیل
ـ نفت‌سفید
ـ نفتا
ـ اورهد
ـ بنزین سبک و سنگین
ـ گازهای میعان‌‌پذیر
ب ـ تشریح واحد ۳۰۰
ج ـ تشریح واحد ۵۰۰
دــتشریح واحد ۲۰۰
ـشرح عملیات واحد یونیفاینر
ـ تشریح عملیات حواحد پلت‌فرمینگ
هــ تشریح واحد ۴۰۰
ـ نمودارهای مربوط به واحدهای فوق ـ
نفتخام ( Crude Oil ) :
نفتخام مورد استفاده در پالایشگاه کرمانشاه، از مناطق نفت‌شهر، سرکان ماله‌کوه و خوزستان تأمین می‌شود. این چند نوع نفتخام از لحاظ وزن مخصوص و مقدار ناخالصیها، تفاوتهایی باهم دارند، برای مثال نفتخام منطقه نفت‌شهر دارای مواد سبک بیشتری است و مسلماً مواد باقیمانده کمتری خواهد داشت اما میزان گوگرد آن بیشتر می‌باشد، در مقابل نفتخام جنوب گوگرد کمی دارد ولی سنگین بوده و مواد باقیمانده زیادی بجا می‌گذارد.
نفتخام پس از ورود به پالایشگاه کرمانشاه، وارد مخازن ۱۰۲۴ ، ۱۰۲۵ ، ۱۰۲۶ و ۱۰۲۷ شده و سپس توسط پمپهای ۱۰۷A,B,C,D که معمولاً دوتای آنها در حال کار و دوتای دیگر خارج از سرویس و بحالت آماده بکار ( Stand by ) هستند، از مخازن گرفته شده به واحد تقطیر وارد می‌گردند. فشار تولیدی این پمپها در حدود ۴۰۰ psi می‌باشد. این پمپها نفتخام را در اولین مرحله به سمت مبدلهایی که به مبدلهای پیش‌گرم موسومند، می‌فرستند. هدف از این کار بالا بردن دمای نفتخام می‌باشد زیرا نفتخام قبل از ورود به برج تقطیر باید وارد کوره شود تا دمای آن به حدود ۶۰۰ درجه فارنهایت برسد، حال اگر دمای نفت‌خامی که وارد کوره می‌شود پایین باشد، قطعاً انرژی گرمایی فراوانی را از دست خواهیم داد تا دمای نفتخام به اندازه مطلوب برسد، به همین دلیل نفتخام با محصولات خروجی برج تقطیر که دارای دمای بالایی هستند و لازم است که تا حدودی سرد شوند، در داخل این مبدلهای پیش‌گرم، تبادل حرارت کرده و تا حد امکان گرم می‌شود. نفتخام پس از عبور از پمپهای ۱۰۷ به سمت مبدل ۱۰۵ می‌رود. قبل از ورود نفتخام به این مبدل، به آن آب تزریق می‌شود. دلیل تزریق آب به نفتخام را چنین می‌توان بیان نمود که چون در نفتخام مقداری نمک و املاح نمکی وجود دارد و با توجه به اثرات نامطلوب نمک بر لوله‌ها و ظروف ( خوردگی در فلزات و ایجاد گرفتگی و رسوب‌گذاری ) لازم است که تا حد امکان این املاح نمکی از نفتخام جدا گردد. از اینرو هنگامیکه آب به نفتخام تزریق می‌شود، باعث می‌شود که این املاح موجود در نفتخام در آب تزریقی حل شود.
پس از آن مخلوط آب و نفتخام وارد مبدل ۱۰۵ شده و در قسمت تیوپهای آن جریان پیدا می‌کند و از قسمت شل ( پوسته ) این مبدل، گازوئیل محصول استریپر ( V-102 ) که در قسمتهای بعد در مورد آن توضیح داده می‌شود، عبور می‌کند. دمای نفتخام پس از عبور از این مبدل حدود ۱۰ الی ۲۰ درجه فارنهایت بالا می‌رود و پس از آن وارد مبدل ۱۰۴ می‌شود و از قسمت تیوپ آن می‌گذرد و با نفت‌سفید محصول استریپر ( V-103 ) که در شل این مبدل جریان دارد، تبادل دما کرده و باز هم دمایش بالاتر می‌رود. سپس نفتخام به سمت دو مبدل ۱۰۳A,B هدایت می‌شود، بطوریکه قبل از رسیدن به آنها، مسیر آن دو شاخه شده، یکی وارد مبدل ۱۰۳A و دیگری وارد مبدل ۱۰۳B می‌شود و در هر دو مبدل از قسمت تیوپ عبور می‌کند. در قسمت شل این دو مبدل نیز نفت سفید بعنوان Reflux برج تقطیر جریان دارد.
نفتخام پس از آن وارد تیوپ مبدل ۱۰۱F و سپس ۱۰۱E شده و با نفت‌کوره‌ای که در قسمت شل این دو مبدل جریان دارد تبادل حرارت کرده و باز هم دمای آن بالاتر می‌رود و پس از خروج از این دو مبدل به سمت ظرف نمک‌گیر ( V-113 ) که به آن Desalter نیز می‌گویند، هدایت شده و تحت فشار تقریبی ۲۶۰ psi از قسمت زیر این ظرف به آن وارد می‌گردد. در ظرف نمک‌گیر که دما در حدود ۲۳۰ الی ۲۶۰ درجه فارنهایت و فشار نیز تقریباً ۲۶۰ پوند می‌باشد، فرصت مناسبی برای جدا نمودن نفتخام از آب حاوی املاح حل شده، وجود دارد. سطح آب و نفتخام در این ظرف توسط کنترل‌کننده‌هایی نگهداری می‌شود و آب بدلیل وزن مخصوص بالاتر در قسمت پایین این ظرف جمع شده و نفتخام در بالای آن قرار می‌گیرد. وجود شبکه‌های فلزی که جریان الکتریسیته از آن عبور می‌کند در بالای ظرف نمک‌گیر، باعث قطبی شدن مخلوط آب و نفتخام شده و ته‌نشینی آب را تسریع می‌کند. چهار عدد لوله‌ای که از ارتفاعات مختلف ظرف نمک‌گیر خارج شده و به چهار عدد شیر متصل می‌باشد، ارتفاع سطح آب و نفتخام را مشخص می‌نماید که از شیرهای پایینی معمولاً آب و از شیرهای بالایی نفتخام خارج می‌گردد. از قسمت پایین ظرف نمک‌گیر، آب و املاح محلول در آن خارج شده و چون دمای بالایی دارد، ابتدا آنرا از کولر آبی ۱۲۰ عبور داده و سپس تخلیه می‌کنند. شکل شماره ۱ مسیر طی شده توسط نفتخام از مخازن تا ظرف نمک‌گیر را نشان می‌دهد.
نفتخام پس از نمک‌گیری، از قسمت بالای ظرف نمک‌گیر خارج شده و به سمت مبدلهای دیگر می‌رود. در این مرحله نفتخام به دو شاخه تقسیم می‌شود، شاخه اول به ترتیب وارد قسمت شل مبدلهای ۱۰۱D , 101C , 102A می‌شود که از قسمت تیوپ مبدل ۱۰۲A ، گازوئیل محصول V-102 می‌گذرد و از تیوپ مبدلهای ۱۰۱C,D نیز نفت‌کوره عبور می‌کند.
و اما شاخه دوم نفتخام به ترتیب وارد قسمت شل مبدلهای ۱۰۱B , 101A , 102B می‌شود که از قسمت تیوپ مبدل ۱۰۲B ، گازوئیل محصول V-102 می‌گذرد و از تیوپ مبدلهای ۱۰۱A,B نیز نفت‌کوره عبور می‌کند. این دو شاخه پس از عبور از مبدلهای نامبرده، دوباره بهم پیوسته و به سمت کوره ( H-101 ) هدایت می‌شوند. لوله حامل نفتخام قبل از ورود به کوره ۱۰۱ به چهار شاخه تقسیم می‌شود که هرکدام از این شاخه‌ها را یک پاس می‌نامند و مجموع آنها به چهار پاس کوره موسومند و این پاسها را بوسیله حروف A , B , C , D مشخص می‌کنند. این پاسها پس از عبور از FRC-101A,B,C,D دو به دو باهم وارد کوره می‌شوند، بطوریکه دو پاس A , B از ضلع شرقی کوره و پاسهای C , D از ضلع غربی وارد قسمت بالای کوره ( Convection ) می‌شوند. در این قسمت هر پاس از ۳۴ لوله افقی پره‌دار ( Fin ) عبور داده می‌شود تا از انرژی گرمایی کوره، حداکثر استفاده برده شود. پس از عبور نفتخام از لوله‌های افقی، این جریان وارد لوله‌های عمودی کوره (Radiation ) شده که تحت تأثیر مستقیم شعله می‌باشد و هر کدام از پاسها در ۲۰ لوله عمودی جریان پیدا می‌کند که هر دسته از این لوله‌ها یک‌چهارم از فضای داخل کوره را پوشش می‌دهد. این لوله‌ها از جنس کروم ۵% می‌باشند و فاصله آنها از دیواره داخلی کوره بطور استاندارد دو برابر قطر داخلی لوله‌ها یعنی حدود ۱۵ سانتیمتر می‌باشد.
نفتخام پس از عبور از این تیوپهای کوره یعنی ۱۳۶ تیوپ افقی و ۸۰ تیوپ عمودی، دوباره پاسها به صورت دوتا دوتا از کوره خارج می‌شوند بطوریکه پاسهای A , D از ضلع شمالی و پاسهای B , C از ضلع جنوبی خارج شده و در ضلع غربی کوره باهم مخلوط شده و یک لوله را تشکیل می‌دهند و این لوله به سمت برج تقطیر فرستاده می‌شود.
دمای نفتخام خروجی از کوره با توجه به API نفتخام، ممکن است بین ۵۹۰ الی ۶۳۵ درجه فارنهایت متغیر باشد. API یک مقیاس آمریکایی برای سنجیدن وزن مخصوص مواد نفتی است و هرچه میزان وزن مخصوص بیشتر باشد API کمتر خواهد بود. نفتخام با این دما در روی سینی شماره ۳۵ برج تقطیر وارد می‌گردد. این نقطه را که خوراک ( نفتخام ) به برج تقطیر وارد می‌شود را Flashzone می‌گویند